Door UNISONO wordt nog lustig gezongen.
Wat
recessie, wat somberte? Het koor Unisono verraste en vergastte haar –meest-
Esters publiek dinsdagavond ll. op een klinkend openluchtconcert op het
kerkplein van Escharen. Het bleek ook meer dan een open repetitie, waarin
geprobeerd wordt nieuwe koorleden te werven.
recessie, wat somberte? Het koor Unisono verraste en vergastte haar –meest-
Esters publiek dinsdagavond ll. op een klinkend openluchtconcert op het
kerkplein van Escharen. Het bleek ook meer dan een open repetitie, waarin
geprobeerd wordt nieuwe koorleden te werven.
De
stoeltjes, het koor en de koffie stonden om 20.00 uur al meer dan een kwartier
welkom klaar, maar het publiek kwam schoorvoetend naar deze muzikale happening.
Misschien was het een voorbeeld van ‘een Brabants kwartierke’? Want om 20.15
uur keek ik van de eerste rij om en ontdekte, dat alle stoelen gevuld waren
zelfs nog met kinderbilletjes.
stoeltjes, het koor en de koffie stonden om 20.00 uur al meer dan een kwartier
welkom klaar, maar het publiek kwam schoorvoetend naar deze muzikale happening.
Misschien was het een voorbeeld van ‘een Brabants kwartierke’? Want om 20.15
uur keek ik van de eerste rij om en ontdekte, dat alle stoelen gevuld waren
zelfs nog met kinderbilletjes.
Dirigent
en gitarist Toon van der Linden weet zijn koor en publiek op een toonaangevende
wijze door het lichtvoetige repertoire te loodsen. Wim Beeftink , op piano,
liet Toon daarbij niet in de steek. Alleen de wind had zo nu en dan vat op zijn
spel; de partituren wilden die avond dansen. Het is een poprepertoire, waaruit
een keus is gemaakt, die onze oren een uur lang streelt en zelfs de zon kon
verleiden dit optreden in Esteren een zomerconcert te noemen. Maar de blauwkleurige
truien en jasjes, waarin het koor zich
stijlvol had gekleed gingen niet uit; enkele uitzonderingen daar gelaten. Je
warm zingen is toch net even anders dan je warm lopen. ‘We are the world’,
‘Soulsister’ en tenslotte het gevoelige lied: ‘Brabant, waar het licht nog
brandt’ van Guus Meeuwis worden meerstemmig en fraai door het koor neergezet.
Het zijn slechts enkele highlights uit het geboden programma. De 5 nieuwe
aanwinsten worden door de ervaren zangeressen en zangers – muzikaal goed
opgevangen; dit belooft veel voor zanglustigen-op-zoek-naar-een-koor. Toon van
der Linden weet als geen ander te werven voor daar waar zijn hart ligt:
MUZIEKBEOEFENING. In alle toonaarden is dit koor hem hierin volgend.
en gitarist Toon van der Linden weet zijn koor en publiek op een toonaangevende
wijze door het lichtvoetige repertoire te loodsen. Wim Beeftink , op piano,
liet Toon daarbij niet in de steek. Alleen de wind had zo nu en dan vat op zijn
spel; de partituren wilden die avond dansen. Het is een poprepertoire, waaruit
een keus is gemaakt, die onze oren een uur lang streelt en zelfs de zon kon
verleiden dit optreden in Esteren een zomerconcert te noemen. Maar de blauwkleurige
truien en jasjes, waarin het koor zich
stijlvol had gekleed gingen niet uit; enkele uitzonderingen daar gelaten. Je
warm zingen is toch net even anders dan je warm lopen. ‘We are the world’,
‘Soulsister’ en tenslotte het gevoelige lied: ‘Brabant, waar het licht nog
brandt’ van Guus Meeuwis worden meerstemmig en fraai door het koor neergezet.
Het zijn slechts enkele highlights uit het geboden programma. De 5 nieuwe
aanwinsten worden door de ervaren zangeressen en zangers – muzikaal goed
opgevangen; dit belooft veel voor zanglustigen-op-zoek-naar-een-koor. Toon van
der Linden weet als geen ander te werven voor daar waar zijn hart ligt:
MUZIEKBEOEFENING. In alle toonaarden is dit koor hem hierin volgend.