Inbreng van de burger is essentieel voor lokale politiek; Peter Hendriks, fractievoorzitter VVD

Inbreng van de burger blijft essentieel voor lokale politiek Er wordt veel geklaagd over de lokale politiek, maar ook de burger heeft altijd de mo­gelijkheid om eraan deel te nemen. Is de gemeentelijke politiek in de verdrukking? Onze lokale krant staat immers vol met klachten van burgers enerzijds en met klachten van wethouders en raadsleden anderzijds. Wat gaat er dan zo verschrikkelijk verkeerd en waarom lukt het niet deze proble­men op te lossen? Raadslid Maar­tenWiggers de Vries uit Boxmeer klaagt er over dat de politiek al­daar niet open is, niet transparant en voorbijgaat aan de belangen van de burgers. De eerste vraag die dan in je op­komt is: heeft de heer Wiggers de Vries dan wel voldoende zetels in de Boxmeerse raad en voldoende draagkracht in de coalitie, om zo­veel mogelijk neuzen zijn kant op te laten staan? Democratie bete­kent nou eenmaal dat besluiten worden uitgevoerd waar een meer­derheid voor is. Een andere stem uit Boxmeer: ‘Ik heb er intens veel verdriet van. We hebben veel gesprekken gehad met gemeente en projectontwikke­laar. Ze luisteren, maar vervolgens wordt er niets mee gedaan’. Vol­gens burgers worden er kennelijk vaak verkeerde beslissingen geno­men of juist geen beslissingen. Doen die wethouders en raadsle­den dan niet hun best? Natuurlijk wel, eenieder in de lokale politiek waakt er wel voor alleen voor zijn eigen belang op te komen. Stellen de burgers dan te hoge eisen, na­tuurlijk niet. Waarom worden ze het dan niet eens?

Politieke partijen in de gemeenten krijgen het steeds moeilijker kandi­daten te vinden voor de gemeente­raad. De burger heeft te weinig tijd, de procedures zijn ingewik­keld, pakken papier moeten door­geworsteld worden om een objec­tieve (!) mening te kunnen vor­men. En dan blijkt plotsklaps dat de andere raadsleden er toch an­ders over denken, helaas. ‘Het is geen biljartvereniging die gemeen­teraad’ schreef Peter Schilte on­langs in het lezerspanel nadat in Sint Anthonis en Boxmeer raadsle­den ermee stopten wegens ‘te druk’. En dan moeten raadsleden ook nog verstand hebben van ruimtelijke ontwikkeling, sociale zaken, recreatie en toerisme. Enkele jaren geleden werd onder leiding van prof. Elzinga in Neder­land het dualisme ingevoerd. Ont­vlechting van raad en college. De raad bestuurt op hoofdlijnen, stelt kaders en controleert. Het college voert uit. Maar bij die uitvoering komt het college allerlei obstakels tegen. Geld, bestemmingsplannen, veran­derende marktomstandigheden, kredietcrisis! ‘Gij zult uitvoeren’ roepen de raadsleden. En dan komt het zoals gewoonlijk weer op communiceren aan. Plannen lo­pen uit of lijken onhaalbaar en ie­dereen moet op zoek naar het compromis. En voor het raadslid hangt levensgroot boven zijn/ haar bedje: ‘Hoe leg ik het mijn kiezers uit?’ Als we dit dan allemaal weten, hoe komen we dan toch een keer dichter bij elkaar? Ten eerste kun­nen we stellen dat informatie en burgerparticipatie essentieel is. En dan bedoelen we ook echt partici­patie. En dat is uiteraard wat an­ders dan alleen maar je mening ventileren, want het is ook luiste­ren naar een ander en eventueel je eigen idee bijstellen. Dualisme betekent ook, politiek bedrijven dichter bij de burger. Dat kan, elke politieke partij houdt regelmatig openbaar fractie­overleg waar u uw mening kunt la­ten horen. Pas als het echt span­nend wordt echter, laat men vaak van zich horen. ‘Maar moet ik dan naar al die ver­gaderingen?’ Dat hoeft niet, je kunt ook zeggen: ‘Ik heb Jantje en Marietje voor vier jaar in de ge­meenteraad gekozen en ik reken bij de volgende verkiezingen wel af!’ Zo ongeveer naar het boek van Herman Finkers dat hij wil schrij­ven, maar er nooit komt, met de prachtige titel Je moet je niet met po­litiek bemoeien.

Het is goed dat de gemeenteraad een afspiegeling is van de bevol­king. Dus niet alleen hoog opgelei­den in de raad of alleen beginnen­de studenten. Probleem is dat het dualisme én het verschuiven van veel uitvoerende taken vanuit Den Haag naar de gemeenten het ge­meenteraadswerk veel ingewikkel­der heeft gemaakt. Veel initiatie­ven moeten door de raadsleden ge­nomen worden, opgeschreven en ‘verkocht’ aan de overige raadsle­den in eerste instantie en vervol­gens aan het college. Dat is niet voor iedereen even makkelijk. Hebben wij dan de kant en klare oplossing? Helaas niet, maar toch proberen we een kleine bijdrage te leveren. Inspreken, participeren, meedenken is een groot goed in de lokale democratie, maar er moet meer ruimte zijn voor de me­ning van een ander. Dan kun je nog op zoek naar ge­lijkgestemden, maar op enig mo­ment zul je mee moeten in de me­ning van anderen! Dat is namelijk democratie.

Peter Hendriks is fractievoorzitter van de Graafse VVD.

Bron: de Gelderlander

Mijn reactie: om de burgers erbij te betrekken vind ik de volksvertegenwoordigende rol het belangrijkste en daarom is er deze website en www.cdagrave.nl