Speech ter gelegenheid van het afscheid van Jacques Leurs.

 Door
burgemeester Roolvink, 10 maart 2015. 

Geachte raadsleden, dames en heren, beste Jacques, 

Vandaag nemen we afscheid van een bevlogen raadslid. Heerlijk, wat zal
het rustig worden in het stadhuis van Grave. En wat heb je ons nog laten
schrikken door in een interview met De Gelderlander te zeggen dat ze (wie?) in
Grave voorlopig nog niet van jou af zijn. Ik zeg dat natuurlijk met een lach,
Jacques, want iedereen hier weet precies wat ik daarmee bedoel. Aan mij de eer
om jou nu toe te spreken en dat doe ik graag. Want het mag dan misschien iets
rustiger worden in het stadhuis, we zullen jou, een gepassioneerd man, een
gedreven politicus, nog erg gaan missen, daarvan ben ik overtuigd. 

Jacques, jij kwam in 2002 in de gemeenteraad voor de fractie CDA. Jij
toonde je daarbij iemand die de C van CDA uitermate serieus nam. Daarmee wil ik
de andere CDA-fractieleden, van toen en nu, zeker niet te kort doen maar jij
bent echt iemand die opkwam voor wat ik maar even gemakshalve “de
zwakkeren in onze samenleving” noem en dat ook erg uitdroeg. 

Asielzoekers, mensen met een uitkering, werkelozen of zij die het dreigen
te worden, huurders die uit hun woning dreigen te worden gezet, kinderen die
onder de hoede kwamen van Jeugdzorg, ouderen die zorg behoefden, als er wat aan
de hand was — of zelfs maar leek te zijn — jij sprong voor ze in de bres,
behartigde hun belangen en stelde al kritische vragen aan het college voordat
wij (iberhaupt maar van de zaak gehoord hadden. 

In jouw enthousiasme om deze mensen de helpende hand te bieden koos je
soms al voor hen partij voordat je je in de zaak had verdiept. Dat bracht het
college soms wel eens in verlegenheid want het in jouw ogen schreeuwende
probleem, waarvoor je dan de publiciteit zocht, moest het college zien te af te
wikkelen met het nodige respect voor de privacy van betrokkenen. Dat was niet
altijd gemakkelijk. Ook was je zichtbaar teleurgesteld als je in de raad vragen
stelde aan jouw collega’s en er geen of een naar jouw oordeel onbevredigend
antwoord op kreeg. Collegeleden kun je nog verplichten een antwoord te geven,
voor raadsleden geldt dat echter niet. 

Jacques, je mag dan een uitgesproken CDA-politicus
zijn, in 2009 besloot je het lokale CDA te verlaten. Ik ga hier nu niet in op
redenen of motieven, misschien doe je dat straks zelf wel, maar in de kern kwam
het er op neer dat je vond dat er veel, zo niet alles, moest veranderen. Je
ging een korte tijd door het leven als de eenmansfractie “Lijst
Leurs” maar bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 kwam je terug met
een politieke fractie die dan ook niet voor niets de veelzeggende naam Keerpunt
2010 kreeg.

“Vanaf nu gaat er een andere wind door Grave waaien”, onder dat
motto behaalde jij — samen met mevrouw Schuts die de overstap ook maakte —
direct al twee zetels om deze, bij de meest recente gemeenteraadsverkiezingen
nog eens uit te breiden met een derde zetel. Dat is geen geringe prestatie,
Jacques, maar eigenlijk ook niet echt verwonderlijk, Er zijn weinig raadsleden,
en ik durf die stelling aan, die zo nadrukkelijk aanwezig zijn in de Graafse
gemeenschap als jij. 

Als politicus bij informatiebijeenkomsten, als onbezoldigd fotograaf bij
evenementen, als suikerbeestjes-bakker bij de Sinterklaasintocht, als
oud-ondernemer bij de vergaderingen van Graveon, als koster in de kerk, als
vrijwilliger bij Catharinahof, als voormalig carnavalsprins bij het oud-prinsenconvent,
als landelijk CDA-lid bij de ledenraadplegingen, als nou ja. laat ik het zo
zeggen, het was nooit de vraag óf Jacques er zou zijn, maar meer in welke
hoedanigheid hij er zou zijn. En voor die enkele keer dat je er dan niet was,
konden we toch je commentaar lezen op je weblog. Af en toe liep mijn iPad dan
vast maar dat zal wel toeval zijn geweest. 

Tja, dat webiog. Laten we het daar eens over hebben_ Er zijn mensen — en
dan bedoe! ik mensen die op de een of andere manier betrokken zijn bij het gemeentelijk
bedrijf — die ’s morgens eerst even jouw webiog raadplegen voordat ze overgaan
naar de digitale krant. Jouw weblog vormt vaak een betere politieke barometer
dan andere nieuwsbronnen. Sterker nog, ik weet dat er journalisten zijn die
dankbaar gebruik maken van jouw website en daar regelmatig onderwerpen vandaan
halen om die vervolgens zelf verder uit te werken. Een aardige bron van
informatie dus, zeker omdat jij als raadslid, als fractievoorzitter, uitstekend
bent ingevoerd in gemeentelijke en politieke kwesties. 

Maar er is meer. 

Via jouw webiog krijg je ook een mooie inkijk in jouw privéleven,
Jacques. We lezen wat jou zoal bezighoudt maar ook kunnen we er lezen over hoe
trots je bent op jouw kinderen en over hoe je omgaat met het verdriet over jouw
helaas veel te jong overleden echtgenote Jeanette. 

Ook lezen we er dat je weer nieuw geluk hebt gevonden bij je huidige
partner Sophie, met wie je nog niet zo heel lang geleden in het huwelijk bent
getreden.

Een aardig inkijkje in jouw leven dus, Jacques, en als we dat zien
dan kom ik weer terug op wat ik zojuist al zei. Je hebt de C van CDA hoog staan
als daarmee bedoeld wordt dat je eerlijk bent. zorgzaam, begaan met hen
die het minder hebben in het leven, optimistisch. gelovig en vertrouwend
op het hogere. 

Het is misschien daarom Jacques, dat menigeen jou een zeer warm
hart toedraagt. Want ondanks dat jouw weblog ons als college wel eens
in verlegenheid bracht, ondanks dat je in raadsvergaderingen misschien de
discussie wel eens te emotioneel voerde, ondanks dat je vanuit diezelfde
emotie soms al standpunten innam voordat de zaak helemaal onderzocht was,
ondanks dat je bestuur en ambtenaren soms bestormde met vragen en ons
scherp hield. ondanks dat alles gaan we je missen. 

En dat komt Jacques, omdat iedereen die met jou te maken krijgt,
intui’tief aanvoelt dat jij geen verborgen agenda hebt, dat jouw
emotie voortkomt uit oprechte betrokkenheid, dat jouw gepassioneerdheid
voortkomt uit de diepe overtuiging dat het je christelijke taak is om
anderen te helpen. Kortom omdat iedereen die jou spreekt meteen voelt dat
jouw hart op de goede plek zit. En dat maakt dat jij geliefd bent.

Jacques, ik begon mijn speech met de mededeling dat het rustig zal
worden in het stadhuis. Dat was natuurlijk een grapje maar er zit toch ook
wel een kleine kern van waarheid in. 

Zonder jou zullen de debatten in ons gemeentehuis anders worden, de
een zal zeggen “rustiger” een ander misschien saaier”. Hoe
dan ook, vaststaat dat we met jouw vertrek een markant politicus verliezen en
dat raadsvergaderingen nooit meer hetzelfde zullen zijn. En ik moet er
eerlijk bij zeggen. op onderdelen

zou ik dat ook wel als positief willen betitelen. En dat vraagt een
toelichting van mijn kant.

lk heb wel eens de vraag gekregen waarom ik het ene raadslid iets
steviger aanpak dan het andere. En dan werd er op jou gedoeld. Nou zijn
alle raadsleden mij even lief, dat weet u allen. Maar net als in een
gezin, waar het ene kind nou eenmaal meer sturing nodig heeft dan het andere
kind. zitten er ook verschillen in raadsleden. 

Zo blijft het praten via de voorzitter een leerpuntje voor jou. Na
afloop van de vergadering gaven we elkaar altijd de hand. Sans rancune. lk
zei er wel eens bij dat ik wel heel streng moest zijn tegen jou. De
mooiste reactie kwam toen van Sophie. Zij zei namelijk dat zoiets niet erg
was en dat ik jou nog veel harder mocht en moest aanpakken. Je hebt het
namelijk nodig zei Sophie.

Toen ik jullie vorig jaar mocht trouwen in Bussum heb ik al gezegd dat
Bussum zich de borst nat mag maken als je met Keerpunt 2015 of Keerpunt
Bussum op de proppen komt. Of wordt het toch weer CDA Bussum? Ze hebben al
10 fracties. Een elfde kan er gerust bij. Dat past wel voor iemand met een
carnavalsachtergrond. Overigens lees ik op de website van de gemeente Bussum
dat het niet mogelijk is in te spreken tijdens raadsvergaderingen.

Mocht je ook daar bij jouw afscheid als raadslid van Bussum lovende
woorden wensen te horen van de lokale meneer De Vreede dan is het wel
goed daar tijdig verandering in te brengen.

lk dank je heel hartelijk voor jouw tomeloze inzet en jouw oprechte
betrokkenheid bij de Graafse politiek. 

lk wens jou en Sophie nog heel veel mooie en gelukkige jaren en wil jou
graag een passend cadeau overhandigen.


P.S. Dankzij Koen in Londen  heb ik
deze tekst nu volledig geplaatst.