Reacties op takendiscussie van 3 kritische Gravenaren.
Geachte raad en commissie takendiscussie,
1. U hebt ons Gravenaren opgeroepen om massaal de bijeenkomsten te bezoeken rond de takendiscussie. De uitnodigingen bevatten enkele stellingen (in rood en groen) om de burger tot deelname te prikkelen. Wij hebben echter de indruk dat de Graafse burger niet zo snel in vervoering zal raken door prikkelende stellingen. Het politieke en bestuurlijke reilen en zeilen van de laatste 10 @ 12 jaar heeft daar zijn sporen getrokken. Dit neemt niet weg dat enkele van de stellingen best de moeite van een discussie waard zijn.
2.Wat zijn de kosten die gemoeid zijn met de externe inbreng in de discussie? Is de raad, als gekozen volksvertegenwoordiger zelf niet in staat om de takendiscussie met zijn burgers te voeren en te leiden? Spoorendonk, Eijgenhuijsen, De Zoeten, Kamps, Smulders, Van Geest of Joosten, om maar enkele raadsleden te noemen zouden daartoe zeer wel in staat zijn. Het zou de raad sieren wanneer zij, als voorbeeld van bezuinigingen, zelf de politieke communicatie met haar burgers of kiezers zou voeren. Dit zou ook de beeldvorming van de raad als competente hoofd van de gemeente zeer ten goede komen.
M.v.g. Hans Satter, Ben Bongaards, Wil Baaijens
Symboolpolitiek rond ozb en bezuinigingen.
Onze politiek, onze raad, heeft een verhouding met eventuele verhogingen van de onroerende zaakbelasting (ozb) als de duivel met de wijwaterkwast. De coalities van de laatste jaren claimen de verdienste goed voor de burger gezorgd te hebben en wel door tegen te houden dat deze belasting verhoogd zou worden. Helaas moeten we vaststellen dat deze coalitieseveneens verantwoordelijk zijn voor slecht management van bouwprojecten, waardoor het geclaimde ozb-douceurtje in een heel navrant licht komt te staan. Het begint er steeds meer op te lijken dat we van doen hebben met een spreekwoordelijke sigaar uit eigen doos, doordat onze gemeente zijn (ons) kapitaal in belangrijke mate versjacherd heeft. De enorme verliezen werden in de boekhouding opgevangen en ‘verantwoord’ maar verzwegen wordt wat er werkelijkspeelde, dat het echte geld kwijt was.
Spookbeeld.
Op het moment wordt er door een verwante coalitie een taken- of bezuinigingsdiscussie gevoerd en hebben onze raadsledenhet zo moeilijk daarmee dat ze zomaar opeens herontdektendat we ook nog een democratie zijn. We mogen meedenken en om ons daartoe warm te maken, komt de ozb weer om de hoek kijken. Vanuit de ‘idee fixe’ dat verhoging van deze belasting politieke hel en verdoemenis zou inluiden, is een van de kansloze stellingen: Grave verdubbelt de ozb!’ Inderdaad compleet met uitroepteken. Zo van ‘wie niet horen wil, zal het voelen’. Ik zie mijn opa boos met zijn pet zwaaien… Dezelfde partijen die er geen been in zien om het met een overbevolkt college breed te laten hangen ten koste van de gemeentebegroting, roepen hier een spookbeeld op van wat ons te wachten staat als we het niet zuiniger aan doen.
Slecht beheer.
Hieruit kun je in de eerste plaats afleiden dat bedoelde partijen niet de flauwste notie hebben van wat ons boven het hoofd hangt door het slecht beheer van geld en goed waarvoor zij jaar op jaar verantwoording hebben genomen. Op gezag van colleges die blijkens de politieke daden compleet de weg kwijt waren en daarbij door dik en dun geruggensteund werden door steeds weer die raadsleden die stiekem wel mochten weten wat niet voor onze oren bestemd was. Hierdoor lijkt op korte termijn onontkoombaar werkelijkheid te worden wat onsopgedist wordt als een te vermijden doembeeld.
Ozb verdubbelen.
Stel dat de analyse klopt dat wezenlijk cijfermateriaal voor ons verzwegen is en dat inderdaad de bodem van de schatkist in zicht is, gaat dat tot levensgrote problemen leiden en gaat dat mogelijk nog binnen deze coalitieperiode gebeuren. Om als zelfstandige gemeente de kop boven water te houden,komen we dan terecht in een artikel 12-situatie, waarbij de gemeente ondersteuning ontvangt maar pas nadat zij zelf alle eigen inkomstenbronnen maximaal benut heeft. En dat betekent dan weer dat alle leges, belastingen en wat dies meer zij, opgetrokken moeten worden tot het maximum. Dat zou bijvoorbeeld betekenen dat Grave verplicht wordt de ozb te verdubbelen.
Achterstand.
Het zou wel eens kunnen zijn dat onze coalitie door jarenlang ‘Grieks’ beleid, koste wat het kost de kiezers te vriend houden door kortzichtig beheer, precies het tegendeel bereikt van wat ze tracht tegen te houden, dat Grave haar eigen broek niet meer op kan houden en wij burgers daarvoor de rekening gepresenteerd krijgen. De toch al prijzige omweg naar fusie of herindeling krijgt dan nog een extra malus, doordat Grave vanuit die achterstand het proces moet ingaan.
De Nederlander, de Gravenaar, die blij is met verhoging van belastingen moet nog geboren worden maar in een gemeente als de onze die haar ogen gesloten houdt voor de werkelijkheid, zou het wel eens een optie kunnen zijn waarvan veel te laat ontdekt is dat ze onontkoombaar is. Een bestuur dat geld uit wil geven, moet zorgen dat er geld binnen komt en een college en raad die het echt goed voorhebben met de burger, kan niet wegpolitieken dat de kost voor de baat uitgaat. Voor bestuur en bevolking. Je kunt er bijna niet naast kijken; onze politici die hun sporen trachten te verdienen met symboolpolitiek, ozb, en er tegelijkertijd verantwoordelijkheid voor nemen dat onze reserves voor driekwart de status hebbenverworven van gebakken lucht. Vergelijkbaar met al die zeepbellen in eindeloze variaties die geleid hebben tot de crisis die nog altijd gaande is. In Grave is die tot nu toe kennelijk bestreden met symboolpolitiek en navelstaren en heeft men dat helaas nog altijd niet door.
Wil Baaijens, Ben Bongaards, Hans Satter.(www.gravepolitiek.nl)