Grave Lokaal

Gastcolumn Ben Bongaards 86: De handschoen opgenomen…

Het hoofdpijndossier Wisseveld kent vele pagina’s, waaronder
nogal wat witte. Onze gemeente is het schrijven verleerd, of huurt ad hoc
ambtenaren (interimmers) in, zonder dat die zich hoeven te verantwoorden voor
wat ze wel en niet gedaan hebben. Gevolg is, dat er veel vragen gesteld kunnen
worden,  voor zover je tenminste de
aanknopingspunten kunt vinden om gericht vragen te stellen. Een van de vele
vragen die wij onszelf en de politiek gesteld hebben, was die van de verkoop
van vervuilde grond door Harry de Greeff aan de gemeente. Het gaat dan over de
grond bij en onder de oude loods van de CHV aan de Koninginnedijk. De
vervuiling bestaat uit asbest en olie.

Ere wie ere toekomt. De Greeff en zijn fractie hebben de
handschoen opgenomen die wij voor hun neus hebben laten vallen en hebben
opening van zaken gegeven over de gang van zaken. Vanuit zijn optiek, zeker,
maar toch… Zoals u weet, is, toen de gemeente samen met de Grond- en BouwBank
(GBB) plannen ontwikkelde voor een nieuwe wijk in spe, door beide partijen
grond aangekocht voor het plan. ‘Verwerven van grondpositie’ heet dat. Aan de
bewuste transactie valt op dat de verkoper De Greeff en namens de gemeente koper,
wethouder Bos, beide politici van de Graafse VVD zijn en dat uit niets blijkt
dat de raad of het college zich ervan vergewist hebben hoe dit zich verhoudt
met de wenselijkheid om aantoonbaar integer te handelen; dus zonder dat
zakelijke privébelangen op de achtergrond een rol spelen.
De verklaring van De Greeff is simpel. Hij had de grond verworven
in het kader van de plannen voor de wildwaterbaan. Nadat dit plan was
afgeblazen, werd het perceel interessant in verband met de ontwikkeling van ’t
Wisseveld. De gemeente wilde de grond graag van hem overnemen, waarbij De
Greeff te kennen heeft gegeven dat er sprake was van vervuiling en dat hij de
grond enkel wilde verkopen inclusief de vervuiling. De koper, de gemeente,
heeft zich hier kennelijk in kunnen vinden en dus kon de transactie doorgaan.
‘Ik kan me voorstellen dat jullie hier vraagtekens bij zetten maar je moet die
dan aan de gemeente voorleggen, de koper.’
Informeel doen we dat bij deze: ‘Gemeente, college, hoe diep hebt u nagedacht,
hoe diep heeft u de raad en heeft de raad u doen nadenken over de integriteit
van besturen, alvorens de transactie door te laten gaan? Hebt u zich hierbij
iets gelegen laten liggen aan de regelgeving en aanbevelingen ter zake?
Wat ons vooral fnuikend voorkomt in het geheel is de
zwijgzaamheid van ons bestuur. Lastige zaken, waarvan er steeds meer zijn bij
ons improviserende of zo je wilt marchanderende of doormodderende  bestuur, worden in het geheim geregeld, zonder
dat de burger er aan te pas komt of er van mee mag weten. Dat is in feite een
belediging aan het adres van de burger; het is de facto ook een belediging aan
het adres van (collega-)bestuurders in de raad die zodoende mede
verantwoordelijk of, zo je wilt, medeplichtig worden gemaakt aan beleid, of het
nu deugt of niet. Geheimen deugen niet, als er niet een gerechtvaardigde reden
voor is; bijvoorbeeld de privacy of de zakelijke belangen van de gemeente en
haar partners. Geheimen deugen niet, omdat ze de ‘ingewijden’ opzadelen met
informatie waar ze niets mee kunnen doen, of ze het er nu mee eens zijn of
niet. De positie van onze volksvertegenwoordigers tegenover hun kiezers en
achterban wordt er ernstig door ondergraven, omdat er beleidsterreinen ontstaan
waarover ze zich niet kunnen of mogen verantwoorden. De manier van besturen,
geheimhouden, ondergraaft daarmee de democratie. Het is niet minder dan een
aanfluiting dat er in politiek Grave zoveel geheimen bestaan, zaken waar de
burger buiten gehouden wordt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *