Mevrouw de Voorzitter: Parkeerterrein Stadhouderslaan; mission impossible?
Vorige keer schreef ik dat het parkeerterrein aan de Stadhouderslaan in strijd is met het bestemmingsplan en dat er dus een wijziging van het bestemmingsplan moet komen om het parkeerterrein mogelijk te maken. Als illustratie gaf ik in 2013-47 de bepalingen uit het bestemmingsplan behorende bij de bestemming “gemengd”. Die bestemming had ik ergens opgevangen en klopte volgens mij wel met de kaart.
Gisteravond kreeg ik van een raadslid een memo te zien, waarbij aangegeven was dat de bestemming “maatschappelijk” is. Ik heb dat natuurlijk nagegaan. De kleur van “maatschappelijk” is in ieder geval op mijn computer niet te onderscheiden van die van “gemengd”. Gelukkig zijn er ook andere methoden om de verschillen in bestemmingen zichtbaar te maken en daaruit bleek dat de bestemming inderdaad “maatschappelijk” is. Daarmee wordt de procedure om het parkeerterrein te realiseren wat eenvoudiger dan ik eerst dacht. De gemeenteraad komt er niet meer aan te pas.
Ook die bestemming laat het aanleggen van een parkeerterrein niet toe en dus moet er een bestemmingsplanwijziging komen. Maar…… bij deze bestemming heeft de gemeenteraad, al of niet bewust, aan het college de bevoegdheid gegeven de bestemming “maatschappelijk” te wijzigen in “parkeren”! Eigenlijk had het college dus het plan om aan de Stadhouderslaan een parkeerterrein aan te leggen helemaal niet op 19 maart aan de raad hoeven voor te leggen. De raad had hier al mee ingestemd bij de vaststelling van het bestemmingsplan “woonwijken, Grave” op 13 november 2012. Het bestemmingsplan werd zoals meer voorkomt aangekondigd als conserverend, dus niets nieuws bevattend. Van overleg met wijkraden vooraf over het bestemmingsplan is niets gebleken. De behandeling in commissie en raad verliep vlotjes. In een conserverend bestemmingsplan mag je een bevoegdheid voor het college de bestemming maatschappelijk te wijzigen in “parkeren” toch wel een nieuwigheid noemen die op zijn minst had moeten worden genoemd. Nu komt het wat slinks over.
Vlak daarna kwam de discussie over de parkeergelegenheden bij de Mariakapel en Lovendaalsingel in samenhang met het bestemmingsplan “centrum Grave” op gang. Het resultaat was o.a. dat een vergelijkbare vrijstelling uit het bestemmingsplan “centrum Grave” werd geschrapt.
Of deze gang van zaken een bewuste tactiek van het college is geweest kan ik niet bewijzen. In ieder geval heeft het college nu wel dubbele rugdekking van de raad. Het plan is inmiddels onherroepelijk en “daar moeten we het mee doen”.
Kan er nog iets tegen worden gedaan en bij wie moet men dan zijn?
De gemeenteraad heeft zich zelf buitenspel gezet. Het college voert opdrachten van de raad uit en als de raad anders wil moeten ze maar een nieuwe opdracht geven. Dat zal in dit geval niet zo eenvoudig zijn omdat de bevoegdheid om de bestemming parkeren aan het terrein te geven vast ligt in het bestemmingsplan. Dat wijzig je niet zo maar. Het enige dat de , raad zou kunnen doen is, net als bij de Mariakapel, het college opdragen alsnog af te zien van deze locatie. Dat de raad hiertoe kan worden verleid is gezien de voorgeschiedenis, uiterst gering. Het college kan de motie ook naast zich neerleggen en dan rest niets anders dan een motie van wantrouwen en ontslag van het college. Dat zal niet gebeuren.
Rest niets anders dan invloed uitoefenen op de nog te volgen procedure. Ook die ziet er voor tegenstanders van het parkeerterrein op die plek niet goed uit.
De voorwaarden die in het bestemmingsplan worden gesteld om de bestemming te wijzigen in parkeren zijn niet echt moeilijk. Hieronder volgen ze:
a. de wijziging leidt niet tot een onevenredige aantasting van de belangen van de naburige erven;
b. uit onderzoek of motivering anderszins volgt dat er geen onevenredige aantasting van landschappelijke, milieu en natuurwaarden plaatsvindt.
Pikant is wel dat in dit geval de gemeente zowel aanvrager als beoordelaar is. De gemeente stelt zelf de motivering op en beoordeelt die.
In de procedure zit wel een ter visielegging en een mogelijkheid een zienswijze in te dienen. Maar ook hier beoordeelt de gemeente als belanghebbende zelf. Dan rest als laatste nog een beroep op de Raad van State. Daarbij zal een goede jurist nodig zijn. Ik zie geen ander aangrijpingspunt dan dat het college het instrument “wijzigingsbevoegdheid” oneigenlijk gebruikt.
Gewoonlijk is het overleg in Grave beperkt tot deze wettelijke procedure. Het kan ook anders. De wethouder heeft toegezegd dat de wijk wordt betrokken bij de “uitvoering van het parkeerterrein”. Nu is dat ook een toezegging die verschillend kan worden uitgelegd. Meepraten is alleen zinvol is de buurt al wordt betrokken bij het opstellen van het plan. Maar dan accepteert men in feite wel dat het parkeerterrein er komt. Dat het college ervan overtuigd kan worden dat het beter is geen gebruik te maken van de wijzigingsbevoegdheid lijkt mij geen realistische veronderstelling. Het college voert immers een raadsbesluit uit.
Van een rol van de wijkraad heb ik tot nu toe niets gezien. Ook dat is vreemd.
Het initiatief ligt nu bij het college.
Waar ik zeker niet in geloof is dat het parkeerterrein er 30 juni 2013 ligt. Wat zijn daarvan de consequenties?