Bijdrage Wil Baaijens: Eigen Koers, of geen Koers.

De berichten in de Gelderlander van zaterdag 6
april 2013  over de Ark Prinses Margriet
geeft mij aanleiding tot onderstaande reactie.

1e. De eigenaren van de Ark
‘Prinses Margriet’ hebben hun jarenlange poging om de ligplaats van de Ark in
Grave te behouden gestaakt en hebben ‘De vlag gestreken’.  Hun doelstelling om aan de Graafse oever van
de Maas een bed and breakfast, alsmede een pleisterplaats met kleinschalige
horeca aan toeristen en wandelaars te bieden, is door onze rancuneuze
plaatselijke overheid de grond in geboord.

Nu zou je verwachten dat bij de afronding van
de zaak ons gemeentelijk bestuur, in het kader van zorgplicht voor hun
inwoners, enige coulance zou tonen in de afwikkeling van het vertrek van de
familie van Steen. Niets is minder waar. In een zielig gebaar van bestuurlijke
dwang (machtuitoefening) wordt de familie gesommeerd voor het eind van de maand
te vertrekken anders…….., met alle financiële consequenties van dien. Terwijl
er een duidelijke uitspraak van de Commissie Bezwaarschriften ligt waarin er
nog steeds zicht op legalisatie is. Bijgevolg zou er geen sprake kunnen zijn
van een gedwongen vertrek.

2e. Vreemd in de hele gang van
zaken is dat de gemeente aan de ene kant zich nu duidelijk uitspreekt voor een
bed en breakfast locatie op een historisch schip en inmiddels intensief in  onderhandelingen verwikkeld is met de Nijmeegse
ondernemer Leon Berkens om in de Nieuwe Haven een schip van 40 meter af te
meren. 

Aan de andere kant de Gravenaren Albertine en Frans van der Steen. Die
hebben al zo’n 25 jaar met een heldere toeristische visie gestreden voor een
zeer levensvatbare kleinschalige rivierpleisterplaats, inclusief bed and
breakfast mogelijkheden. Ze zijn door ons gemeentebestuur op onbehoorlijke
wijze afgeserveerd en worden op korte termijn de gemeente uitgejaagd. Een van
de toeristische aantrekkelijkheden van Grave is dat in zijn directe omgeving
volop rust en ruimte is. Een rivierpleisterplaats aan de stille oevers van de
Maas is een uitgelezen en perfecte locatie voor de rustzoekende kortverblijf-
of dagtoerist. Het zijn ook Frans en Albertine van Steen geweest die steeds
gepleit hebben voor kleiner historische schepen in de haven van Grave en zelfs
met een groep belanghebbende aangeboden hebben daar ook financieel in te willen
participeren. “Burgerparticipatie” heet dat.

3e. Dhr. Berkens die nu drie
schepen heeft gerestaureerd, wil in Grave een vierde schip opknappen en dit
schip geschikt maken voor enkele bed and breakfast kamers en gelegenheid voor
daghoreca. Hij mag op korte termijn al starten en met spoed zou er zelfs een
samenwerkingsovereenkomst met de gemeente Grave gesloten worden. De
activiteiten van de heer Berkens zouden een vliegwielfunctie hebben voor de
verdere ontwikkeling van de historische haven. Het op te knappen schip zou een
lengte hebben van zo’n 40 meter en dus qua lengte te vergelijken zijn met de
Ark Prinses Margriet. Mijn vraag aan wethouder Adams is dan ook; klopt deze
informatie? Als dat zo is kun je stellen dat het schip niet geschikt is voor
zo’n kleine haven alleen al vanwege de overzichtelijkheid en de verhouding tot
de schepen die aanmeren bij de Watersportvereniging De Stuw.

Ook bij de kwalificatie Historisch Schip kun
je vraagtekens zetten. Heeft het bijvoorbeeld nog zijn originele
voortstuwingsinstallatie? Een oude auto zonder motor onder de motorkap wordt
toch ook niet geclassificeerd als Old Timer?

4e. Ik ben benieuwd naar de visie
van De Stuw op het plan om een boot van genoemde omvang in de haven een
ligplaats te geven.

De gang van zaken brengt mij op de vraag of de
gemeente nu opeens een eigen koers gaat varen of dat er – mijn oordeel – sprake
is van het ontbreken van welke koers dan ook in het gemeentebeleid.

M.v.g. Wil Baaijens.