Inspraak directeur R. van Kessel van de Graafse Scheepswerf in de Commissievergadering Ruimte en Wonen.

Het bestemmingsplan en het faillissement van Scheepswerf Grave hebben alles
met elkaar te maken. Achteraf gezien was de onwettige lengtebeperking in het
ontwerpbestemmingsplan de doodsteek voor Scheepswerf Grave. Ondanks een eerdere,
vernietigende, uitspraak van de Raad van State, over toepassing van deze
bepalingen in een bestemmingsplan, heeft Daandels deze beperkende bepaling toch
opgenomen in het nieuwe ontwerpbestemmingsplan. Bewust onwettig handelen met
desastreuze gevolgen. Die actie, samen met de leugens en het bedrog van
Daandels, zullen later worden beoordeeld…

Diverse belanghebbenden hebben destijds vele pogingen ondernomen om
Daandels te informeren en te corrigeren. Het enige wat de Daandels heeft
geproduceerd was een ondeugdelijke en daarmee onbruikbare gedoogconstructie.
Gedogen is een voorbode van vergunnen. Omdat in het gemeentelijke voorstel een
uiteindelijk verbod was opgenomen kon juridisch van gedogen dus geen sprake
zijn. Een schijnoplossing voor de bühne.

Uiteindelijk was een dreigend getuigenverhoor voor Daandels de aanleiding
om alsnog een raadsvoorstel te schrijven om medewerking aan de bouw van 135
meter lange schepen te verlenen. Zogenaamd naar aanleiding van een nieuwe
werkwijze van de werf. In werkelijkheid was deze werkwijze exact dezelfde
werkwijze zoals al in 2010 beschreven in onze aanvraag milieuvergunning. Ook de
locatie van de activiteiten is daar al exact in aangegeven. Maar dat aanvragen
gewoon in een lade verdwijnen is ook niet nieuw voor Grave.

Voor Scheepswerf Grave was het niet meer van belang, het hele
vertragingsproces had veel te lang geduurd. Twee jaar onnodig wachten op een
noodzakelijke vergunning heeft het bedrijf de kop gekost. We hebben achteraf
gelijk gekregen maar Daandels heeft zijn zin, Scheepswerf Grave is failliet.

Na alle dramatische gebeurtenissen en de vele discussies was de verwachting
dat de uiteindelijk door de gemeenteraad aangenomen motie wél uitgevoerd zou
worden…… Maar helaas.

De lengtebeperking is inderdaad uit het bestemmingsplan geschrapt. Daandels
heeft echter, wederom, een aantal nieuwe obstakels bedacht om er zeker van te
zijn dat het bijna onzichtbare lichtpuntje aan het einde van een lange tunnel
langzaam uitdooft. Blijkbaar is de allesvernietigende Missie van Daandels nog
niet ten einde. De locatie van de werf bestaat immers nog en is nog niet
failliet. De milieuvergunning is nog steeds niet afgegeven en de gemeente komt
nu, ruim twee en half jaar na aanvraag met een aantal nieuwe opmerkingen en
obstakels met ingrijpende gevolgen.

Het hekwerk staat niet goed.

Het hekwerk op de erfgrens staat al circa 40 jaar op dezelfde plek en is
nota bene een aantal jaren geleden door de gemeente nog vergund. Nu ineens dient,
volgens de gemeente, dit hekwerk verplaatst te worden. Zeer kostbaar en zonder
enige noodzaak.

Het dok.

De bestemming voor het drijvende dok dient volgens de gemeente met 10 meter
te worden ingekort ten opzichte van de werkelijke lengte. Het dok met een
lengte van 100 meter heeft meer dan 30 jaar op dezelfde plek gelegen en is
opgenomen in diverse vergunningen. Een 10 meter korter dok maakt het onmogelijk
om 135 meter lange schepen te bouwen. Sterker nog zelfs 110 meter schepen
bouwen wordt onmogelijk omdat een korter dok niet genoeg drijfvermogen heeft.

De Showroom

In de zienswijze nota van de gemeente staat dat er geen vergunning voor een
showroom op ons terrein is afgegeven. Dit is de vergunning, hij bestaat echt.
De zoveelste “vergissing” of tegenwerking van de gemeente die exemplarisch is
voor de gehele gang van zaken met de werf. Leugens, ook naar de raad, worden
niet geschuwd. Vermijdbare fouten of bewuste tegenwerking met vaak grote
gevolgen en er komt geen einde aan. Overleg en samenwerking zou veel ellende
kunnen voorkomen, maar dat zijn onbekende termen bij de gemeente.

Daandels heeft diverse keren toegezegd dat er conserverend bestemd zou
worden. Ongetwijfeld kunnen dikke boeken geschreven worden over de definitie
van “conserverend” maar in de context van de discussies was duidelijk dat
bedoeld werd: wat er nu staat wordt positief bestemd. Andere interpretaties zijn
ook onmogelijk omdat het terrein alleen bestemd is op een voor de werf vigerend
bestemmingsplan uit 1966. Op het bestemmingsplan uit 1981 is voor het hele gedeelte
van de werf goedkeuring onthouden door de Raad van State.

Mijn verzoek aan de raad.

Ook bij De raad moet toch inmiddels duidelijk zijn dat B&W wel degelijk
een verborgen agenda heeft. De raad kan er voor zorgen dat ons lichtpuntje aan
het einde van de tunnel zichtbaar blijft en dat we kunnen hopen op een toekomst
voor de locatie en het bedrijf. Een bestemming met een drijvend dok met
minimaal de lengte die we hadden (100 meter) is dan een vereiste. Het hekwerk behouden
op de plek waar het al 40 jaar staat is ook wel handig en hoeft de gemeente dan
ook geen geld te kosten.

De gevraagde aanpassing van het ontwerpbestemmingsplan heeft, anders dan de
gemeente wil doen geloven, niets te maken met de eerder door ons aangevraagde
uitbreiding bestemmingsplan op het water. Dat is door de gemeenteraad afgewezen
en staat los van de aanvraag milieuvergunning uit 2010. Zonder de hier
gevraagde aanpassingen van het bestemmingsplan zal de provincie de aanvraag
milieuvergunning moeten weigeren en zijn we weer terug bij af. Wij vragen niets
meer dan wat de werf de afgelopen tientallen jaren heeft gehad. Conserverend
bestemmen dus.

De toekomst van de locatie is afhankelijke van uw beslissing. Dat was een
jaar geleden zo, toen ik hier stond voor Scheepswerf Grave, en dat is nu weer
het geval. Ik hoop uiteraard op een betere uitkomst op een iets kortere termijn
dan voor Scheepswerf Grave het geval was.

Hoe het college hierin staat wordt ook voor de buitenwacht nu steeds
duidelijker. Het staat de gemeente uiteraard vrij om plannen voor een
maasboulevard te maken. Het is echter voor mijn collega’s en voor mijzelf
bijzonder cru dat de door de gemeente ontkende plannen 9 maanden na het
faillissement van de werf ineens heel erg actueel zijn. Maasboulevard prima, de
manier waarop de gemeente dit wil bereiken en ten koste van wat is ronduit schaamteloos
en schandalig.

De raad kan nu  laten zien waar ze
werkelijk staat m.b.t. de toekomst van de werf en de locatie. Gemeenteraad van
Grave stop de verdere afbraak van het bedrijf en bestem echt conserverend en
doorzie de verwerpelijke trucjes van Daandels!

RvK, Grave 22 januari 2013.