Gastcolumn Ben Bongaards: Grave per rollator
Ze worden met het
jaar een vertrouwder element in het straatbeeld, mensen met een rollator. Een
geweldige uitvinding. Mensen die niet (meer) erg stabiel op de benen staan,
winnen een wereld aan leefruimte en vrijheid door gebruik te maken van het
hulpmiddel. Hetzelfde geldt voor gebruikers van een scootmobiel of een
rolstoel. Ook in Grave worden deze hulpmiddelen een alledaags verschijnsel.
Zozeer dat het hoog tijd begint te worden om ons af te vragen hoe rollator-,
scootmobiel- en rolstoelvriendelijk ons stadje is. Ik heb onlangs de gezegende
leeftijd van 65 jaar bereikt en wat ik al jaren heb gezien en voor lief
genomen, begint echt te spelen. Niet dat ik binnen afzienbare tijd aan zo’n
hulpmiddel toe denk te zijn maar ik merk wel dat ook ik steeds minder
nonchalant van de ene plek naar de andere loop en kijk waar ik mijn voeten bij
een volgende stap neerzet.
jaar een vertrouwder element in het straatbeeld, mensen met een rollator. Een
geweldige uitvinding. Mensen die niet (meer) erg stabiel op de benen staan,
winnen een wereld aan leefruimte en vrijheid door gebruik te maken van het
hulpmiddel. Hetzelfde geldt voor gebruikers van een scootmobiel of een
rolstoel. Ook in Grave worden deze hulpmiddelen een alledaags verschijnsel.
Zozeer dat het hoog tijd begint te worden om ons af te vragen hoe rollator-,
scootmobiel- en rolstoelvriendelijk ons stadje is. Ik heb onlangs de gezegende
leeftijd van 65 jaar bereikt en wat ik al jaren heb gezien en voor lief
genomen, begint echt te spelen. Niet dat ik binnen afzienbare tijd aan zo’n
hulpmiddel toe denk te zijn maar ik merk wel dat ook ik steeds minder
nonchalant van de ene plek naar de andere loop en kijk waar ik mijn voeten bij
een volgende stap neerzet.
Een verzoek. Wanneer
u weer eens door Grave wandelt of er boodschappen doet, probeer dan eens te
kijken met de ogen van mensen die minder stabiel op hun benen staan.
u weer eens door Grave wandelt of er boodschappen doet, probeer dan eens te
kijken met de ogen van mensen die minder stabiel op hun benen staan.
U zou kunnen beginnen in de Hamstraat.
Begin zonder die extra focus eens over het trottoir van de Elisabethstraat naar
de Poort van Cleve te lopen. Maakt niet uit of u links of rechts loopt. Geheid
houdt u het trottoir na vijftig meter voor gezien en als het een beetje glad
is, komt het niet eens in u op om daar te gaan lopen. Om te constateren waar
het aan schort, hoeft u echt geen deskundige te zijn op wat voor gebied dan
ook. Het trottoir is er aangelegd om de historie zichtbaar te maken toen er
alleen nog stoepen waren in de straat. Ieder huis zijn eigen stoep. Al
historiserend zijn ergens in de tachtiger jaren de ‘stoepen’ gereconstrueerd op
een manier dat ze aan de kant van de gevels zo’n vijf centimeter hoger liggen
dan aan de kant van de rijweg. Of vier, of zeven centimeter, want vroeger keken
ze ook niet zo nauw. Onze voeten en enkels zijn daar niet op berekend en in
ieder geval loopt het erg ongemakkelijk.
Begin zonder die extra focus eens over het trottoir van de Elisabethstraat naar
de Poort van Cleve te lopen. Maakt niet uit of u links of rechts loopt. Geheid
houdt u het trottoir na vijftig meter voor gezien en als het een beetje glad
is, komt het niet eens in u op om daar te gaan lopen. Om te constateren waar
het aan schort, hoeft u echt geen deskundige te zijn op wat voor gebied dan
ook. Het trottoir is er aangelegd om de historie zichtbaar te maken toen er
alleen nog stoepen waren in de straat. Ieder huis zijn eigen stoep. Al
historiserend zijn ergens in de tachtiger jaren de ‘stoepen’ gereconstrueerd op
een manier dat ze aan de kant van de gevels zo’n vijf centimeter hoger liggen
dan aan de kant van de rijweg. Of vier, of zeven centimeter, want vroeger keken
ze ook niet zo nauw. Onze voeten en enkels zijn daar niet op berekend en in
ieder geval loopt het erg ongemakkelijk.
Is het al wandelend
of lopend lastig om gebruik te maken van het trottoir; het is werkelijk
ondoenlijk om er met een rollator te wandelen. Rollatorgebruikers kiezen er
daarom, verstandig en wel, voor om midden op de rijbaan te lopen. Links of
rechts op de rijbaan werkt namelijk ook niet echt omdat die weer omzoomd wordt
door een goot die min of meer de grens vormt tussen trottoir en rijbaan. Voeg
daarbij de stoepranden die ‘net als in opoe’s tijd van gevel tot gevel
verspringen…
of lopend lastig om gebruik te maken van het trottoir; het is werkelijk
ondoenlijk om er met een rollator te wandelen. Rollatorgebruikers kiezen er
daarom, verstandig en wel, voor om midden op de rijbaan te lopen. Links of
rechts op de rijbaan werkt namelijk ook niet echt omdat die weer omzoomd wordt
door een goot die min of meer de grens vormt tussen trottoir en rijbaan. Voeg
daarbij de stoepranden die ‘net als in opoe’s tijd van gevel tot gevel
verspringen…
In andere straten
zijn het de Amsterdammertjes. Of de uitstallingen van onze neringdoenden. Of de
bij tijd en wijle spiegelgladde granieten stoepen. Of het gaat om allerlei
combinaties van al dit soort ongemakken. Of de kinderkopjes waarop je
nauwelijks kunt fietsen en lopen…
zijn het de Amsterdammertjes. Of de uitstallingen van onze neringdoenden. Of de
bij tijd en wijle spiegelgladde granieten stoepen. Of het gaat om allerlei
combinaties van al dit soort ongemakken. Of de kinderkopjes waarop je
nauwelijks kunt fietsen en lopen…
Al die hindernissen,
obstakels en ongemakken zijn lastig als je goed te been bent. Is dat niet het
geval dan wordt het al heel gauw onoverkomelijk. Soms heb je daar maar mee te
leven als oudere of gehandicapte maar vaak is dat eigenlijk helemaal niet
nodig.
obstakels en ongemakken zijn lastig als je goed te been bent. Is dat niet het
geval dan wordt het al heel gauw onoverkomelijk. Soms heb je daar maar mee te
leven als oudere of gehandicapte maar vaak is dat eigenlijk helemaal niet
nodig.
Als ons bestuur, zoals te doen gebruikelijk in onze samenleving, in haar
denken uitgaat van de meest kwetsbare weg- en straatgebruikers, kan er snel
veel verbeterd worden. Bedenk maar hoe vaak straten open liggen voor allerlei
wissewasjes. En dan gaat het hier om een belangrijk maatschappelijk gegeven. Als
er ons, terecht, veel aan gelegen is de mobiliteit van mensen te vergroten, dan
hoort daar toch vanzelfsprekend bij dat ook de straten aan die gedachtegang en
dat streven worden aangepast.
denken uitgaat van de meest kwetsbare weg- en straatgebruikers, kan er snel
veel verbeterd worden. Bedenk maar hoe vaak straten open liggen voor allerlei
wissewasjes. En dan gaat het hier om een belangrijk maatschappelijk gegeven. Als
er ons, terecht, veel aan gelegen is de mobiliteit van mensen te vergroten, dan
hoort daar toch vanzelfsprekend bij dat ook de straten aan die gedachtegang en
dat streven worden aangepast.
Een kwestie van groeiend bewustzijn; tien jaar
geleden bestond de rollator nog nauwelijks. De voortgang van de techniek en de
gestaag aanzwellende grijze golf hebben deze ontwikkeling gestimuleerd. De
rollator is een betrouwbaar en betrekkelijk veilig hulpmiddel geworden. Stap
twee is dan om te zorgen dat die veilig gebruikt kan worden.
geleden bestond de rollator nog nauwelijks. De voortgang van de techniek en de
gestaag aanzwellende grijze golf hebben deze ontwikkeling gestimuleerd. De
rollator is een betrouwbaar en betrekkelijk veilig hulpmiddel geworden. Stap
twee is dan om te zorgen dat die veilig gebruikt kan worden.
Mogelijk kan dan
tegelijk gekeken worden naar de visueel gehandicapte Gravenaren voor wie de
stad hier en daar meer weg heeft van een hindernisbaan dan een van een stad om
in te leven en te bewegen. En naar het gebruik van rolstoelen en scootmobielen.
Kijk je naar de inrichting en meubilering van de straten, dan kun je je
nauwelijks voorstellen dat Grave zich etaleert als stad waar gehandicapten zich
thuis mogen voelen.
tegelijk gekeken worden naar de visueel gehandicapte Gravenaren voor wie de
stad hier en daar meer weg heeft van een hindernisbaan dan een van een stad om
in te leven en te bewegen. En naar het gebruik van rolstoelen en scootmobielen.
Kijk je naar de inrichting en meubilering van de straten, dan kun je je
nauwelijks voorstellen dat Grave zich etaleert als stad waar gehandicapten zich
thuis mogen voelen.
Grave is schatplichtig aan zijn gehandicapten; de
gemiddelde Gravenaar beleeft dat ook zo, is daar trots op en draagt de
gehandicapte stadsgenoten op handen. ‘Maak daar dan ook werk van’, zou ik
zeggen… Wreekt zich ook hier dat ons bestuur en onze administratie nagenoeg
voor honderd procent bestaat uit mensen die niet in Grave wonen? Of wreekt zich
dat wij, u en ik, eigenlijk weinig notitie nemen van onze omgeving en dat het
min of meer een bewustwordingsproces is. Grave is er voor al zijn inwoners en
moet de stad (en de wijken en dorpen) zo inrichten dat iedere straatgebruiker
voelt: ‘Ik hoor er bij.’ ‘Inclusief denken’ heet dat tegenwoordig.
gemiddelde Gravenaar beleeft dat ook zo, is daar trots op en draagt de
gehandicapte stadsgenoten op handen. ‘Maak daar dan ook werk van’, zou ik
zeggen… Wreekt zich ook hier dat ons bestuur en onze administratie nagenoeg
voor honderd procent bestaat uit mensen die niet in Grave wonen? Of wreekt zich
dat wij, u en ik, eigenlijk weinig notitie nemen van onze omgeving en dat het
min of meer een bewustwordingsproces is. Grave is er voor al zijn inwoners en
moet de stad (en de wijken en dorpen) zo inrichten dat iedere straatgebruiker
voelt: ‘Ik hoor er bij.’ ‘Inclusief denken’ heet dat tegenwoordig.
We horen onze stad zo vorm te geven dat ieder
van ons, ook ouderen en mensen met een handicap, ons Grave als óns Grave kunnen beleven.
van ons, ook ouderen en mensen met een handicap, ons Grave als óns Grave kunnen beleven.
hahahah geweldig leuke ….maar waar