“Een pander was in vervlogen tijden een ambtenaar, die de gerechtelijke beslaglegging op iets verricht en bijvoorbeeld panden in beslag neemt.”

Op 11 oktober 2016 nam Janneke Pander afscheid van Catharinahof temidden van de bewoners, cliënten thuiszorg, vrijwilligers en medewerkers; precies de doelgroep, die haar inspireerde bij de totstandkoming van Catharinahof. Tijdens deze bijeenkomst werd Janneke naar buiten geloodst en heeft daar een naambord onthuld met het opschrift: ‘Janneke Pander Plein’.

Vanochtend, op donderdag 13 oktober, keek ik vanuit de derde etage en zag in één blik een mooi geheel. Ik zag de engel, die met beschermende vleugels de inwoners behoedt voor onheil, het driehoekige “Janneke Pander Plein” dat nu sinds dinsdag 11 oktober het verlengstuk is van de hal en entree van Catharinahof. Op de achtergrond de haven met door de wind gedreven golfjes, de wiebelende veelkleurige bootjes en als coulisse het historische stadje Grave met verhalen uit het verleden en ter linkerzijde het braakliggende Cox-terrein voor de verhalen van de toekomst.

Voor mij vielen deze elementen als vanzelf samen. Ik heb Janneke ooit verteld, dat ik de hal de Agora noemde (het centrale openbare plein in oudgriekse steden). De hal van en voor iedereen, met spontane contacten, met kansen voor hulpvaardige handen en hulpvaardige geesten, een natuurlijk sociaal proces voor alles wat voorbijkomt. Deze agora werd nu uitgebreid met het plein, dat de naam “Janneke Pander Plein” draagt. Het is een herinnering aan de realisatie van haar gedachtengoed, haar visie van een gemeenschap van mensen, die opnieuw thuis komen en nieuwe familie en vrienden vinden in Catharinahof.

Deze pander heeft geen beslag gelegd op het pand zelf, maar wel op de mogelijkheden en kansen die het pand moet bieden aan de bewoners en alle betrokkenen om volledig te kunnen participeren in de Graafsche gemeenschap. Inmiddels is Catharinahof binnen 3 jaren de meest vitale plek in de Grave geworden met een zeer uitgebreid programma. De aanwezigheid van een Multicultureel Centrum onder hetzelfde dak heeft de mogelijkheden van participatie extra versterkt.

Het naambord op het “Janneke Pander Plein” moet de inspiratie blijven voor alle bewoners en medewerkers om haar droom voort te zetten; de agora koesteren en levend te houden voor elkaar. Denk niet in problemen, maar in kansen en mogelijkheden.

Wil Evers