Ben Litjens in de Esterse Minipers “De Gemeente moet je vriend zijn!”

Ben in zijn kantoor voor zijn plan om de “overkant” te ontruimen en de oorkonde voor   de digitale Keerpunt 2010 verkiezing  Gravenaar  van het Jaar 2010.

In de korte serie gesprekken met ‘onze’ drie raadsleden ben ik vandaag in gesprek met Ben Litjens.

Ben, naar eigen zeggen 69 jaar, is in 1972 in Escharen komen wonen. Hij nam destijds de boerderij van Tien Arts over op de plaats waar nu zijn bedrijf is gevestigd. 

Tot medio de jaren 90 van de vorige eeuw heeft hij daar een boerderij met 150 zeugen en 800 mestvarkens gehad. Toen het verplichte quotum werd ingevoerd is hij gestopt met de boerderij. In de 

jaren daarvoor was hij namelijk reeds gestart met de sloop- en steenhandel, zoals hij die nu nog voert. 

Dat bedrijf heeft hij in de daarop volgende jaren verder uitgebreid. De boerderij is later afgebroken en daarvoor in de plaats kwam aan de overzijde een nieuwe woning, terwijl op de plaats van de boerderij 

enkele schuren zijn gekomen voor de sloop- en steenhandel. 

Daarover aan het einde van het artikel nog meer. Eerst eens even enkele vragen over de reden van mijn bezoek: de politiek in Grave. “Nee, eerst koffie”, zegt Ben, “Lust je ook nog een stuk gebak? Gekregen van een tevreden klant!”

“Bij ons thuis, in Puiflijk was dat, werd veel over politiek gesproken en ik had zelfs familieleden die zelf in de politiek actief waren. Dus ik was wel bekend met de politiek. Maar in de voorbije jaren heb ik zelf veel ervaring opgedaan met het reilen en zeilen van de gemeente”, aldus Ben.

 “Partijen doen weinig tot niets voor de burgers, de lokale mensen. Daar wil ik verandering in brengen. Je ziet vaak dat bestuurders, maar ook ambtenaren niet uit de buurt komen en de lokale situatie dus niet kennen of begrijpen. Ik vind dat politieke mensen ter plaatse bekend moeten zijn, betrokken moeten zijn met het plaatselijke. Niet te veel afstand, zij moeten belangen van de mensen behartigen. 

Als ik in de gemeenteraad een vraag stel aan het college verwacht ik een helder antwoord. Geen wollige taal met nietszeggende antwoorden. Als het antwoord in mijn ogen te vaag is, kan ik er niet mee instemmen. Onduidelijke antwoorden kunnen later altijd anders worden uitgelegd. En dan heb ik 

terecht niet ingestemd”, aldus Ben.

Waarom koos je voor Keerpunt 2010?

“Omdat Jacques Leurs (de oprichter van Keerpunt 2010; red. MvdL) de enige is geweest die zich inzet voor problemen van mensen met de gemeente. Hij informeerde naar mijn problemen met de gemeente. Hij kaartte dat aan bij de gemeente, hij zette er zich voor in. Er waren al veel raadsleden voor die tijd bij mij geweest, maar als er dan gestemd moest worden volgden ze het standpunt van de partij. Jacques Leurs kwam voor de burger en de ondernemer op. Dat waardeerde ik. Op een gegeven moment kwam hij vragen of ik met hem op de lijst wilde.”

Wat wil je bereiken voor Grave?

“Er moet een mentaliteitsverandering optreden aan twee zijden: mensen moeten kunnen zeggen: ‘Ik ga naar mijn vriend, de gemeente”.

Nu is dat bepaald niet het geval. Dus de opstelling van de gemeente naar de burgers moet anders. Daar moet veel meer een behulpzame houding komen. Ja, indien, in plaats van Nee, tenzij. Nu wordt er veel gemopperd op de gemeente. Er moet een ander klimaat komen: dienstbaar aan de burgers, meedenken. Neem de mensen serieus en zeg niet dat iets niet kan, maar juist hoe het wel kan. Denken in oplossingen (van een probleem). Ook moet de gemeente werken aan banen en het behoud van vakkennis.

Maar ook in de politiek moet een ander bestuursklimaat komen. Meer openheid, meer vertrouwen, ook in vergaderingen. Geen standaard stemverhoudingen van 8 tegen 7 of 14 tegen 1. 

Verder vind ik dat men doelmatig om moet gaan met de gelden. En om enkele concrete zaken te noemen: de ladderwagen van de brandweer moet blijven. Maar ook de BOA (Buitengewoon Opsporings Ambtenaar): ik durf te stellen dat die zorgen voor meer veiligheid als je die goed inzet.  En ook concreet: de rotonde bij het AZC snel aanpakken.

Vaak hoor ik: “Die Litjens is overal tegen”, maar dat is niet altijd de reden dat ik tegen stem. Als een voorstel teveel onzekere factoren kent en mijn vragen daarover niet duidelijk worden beantwoord, ga ik niet voorstemmen. Bij openheid hoort ook duidelijkheid. Binnen de fractie hebben we de taken verdeeld en ik verdiep me alleen in de zaken die in mijn aandachtsgebied passen. De rest laat ik over aan mijn fractiegenoten. Binnen de fractie praten we veel over de standpunten, maar ik ga niet per definitie met de andere twee mee. Ze moeten me wel overtuigen. Dat geldt ook binnen de gemeenteraad.”

Foto van de Keerpunt 2010 fotograaf Jacques Leurs

Wat wil je bereiken voor Escharen?

“De saamhorigheid in Escharen is goed en dat moet zo blijven. 

Het plan van het voetveer over de Raam. Dat moet er voor het vakantieseizoen van 2016 zijn. Inclusief het voetpad voor de wandeling. Dat hoeft niet zo lang te duren. Verder moeten de wegen in het buitengebied beter worden onderhouden. Ik heb daar ook mijn gedachten bij, hoe dat zou kunnen. Belangrijk vind ik ook de veiligheid in het algemeen en bij de scholen in het bijzonder. In Escharen is daar nu volop aandacht voor. Ook wil ik me inzetten voor de omlegging van de weg naar Cuijk, maar niet tussen Escharen en het Estersveld. Want dat is niet in het belang van het dorp.

En ook goed om even te vermelden is dat ik niet tegen het plan van het Hof van Esteren ben, maar wel vind dat de lege plaatsen in het dorp eerst opgevuld moeten worden, zoals bijvoorbeeld bij Nas aan de Beersemaasweg. Als we teveel woningen gaan bouwen, worden woningen in Escharen straks moeilijk verkoopbaar bij de krimp van de bevolking. En met mijn bord heb ik mensen willen waarschuwen voor de plaats van hun woning: dicht bij een bestaand bedrijf.”

Hoe voelt dat nu: gemeenteraadslid en al jarenlang met de gemeente in de clinch liggen?

“Het is jammer dat het zo is gelopen, want enkele jaren geleden hadden we een akkoord met de gemeente (bij wethouders Opsteegh en Peeters). We hadden een mooi plan voor de verplaatsing van het bedrijf met een parkachtige overkant. Dit is uiteindelijk door laksheid van de kant van de gemeente niet door gegaan omdat de termijn was verlopen. 

Sinds ik raadslid ben ga ik niet meer voor mijn bedrijf naar de gemeente. Dat heb ik overgedragen aan mijn broer. Dat is een flink offer van mijn kant, maar ik wil geen belangenverstrengeling van raad en bedrijf. En in de raad handel ik naar eer en geweten. Zowel voor het algemeen belang als voor 
individuen”, sluit Ben mijn vragen af.

Ben heeft een enorm archief en daardoor veel parate kennis.