Drie keer is scheepsrecht. Snippergroen debat, aangevraagd door Nel Schuts, Keerpunt 2010, verplaatst naar dinsdagavond. Inspreker Hans Satter deed het woord namens het Adviespunt.
Inspreektekst Adviespunt Snippergroen Grave, raadsvergadering 17 nov.
2015
In de aanloop naar deze vergadering hebben wij de raad nog eens een uitvoerig bericht gestuurd over het snippergroenproject. Ons commentaar op de misleidende raadsinformatie-brief van september laat zien hoe ordeloos en rommelig het er intern aan toe gaat.
En dan hebben we het nog niet over de rigide en respectloze bejegening van de gedupeerden.
In de raadsvergadering van vorige week heeft de wethouder –na meer dan twee jaar geklooi- eindelijk eens toegegeven dat hij bij het snippergroenproject inschattingsfouten heeft gemaakt.
Twee maanden terug zei hij – op grond van een lullig enquêtetje- in de commissievergadering nog dat er niets aan de hand was. Als de wethouder nu niet aangeeft om welke fouten het gaat is zo’n bekentenis te goedkoop.
Bij het project hebben andere belangen dan die van burgers steeds zwaarder gewogen. Er moest geld opgehaald worden. De wethouder kreeg hier in deze zaal carte blanche ondanks zijn sneaky aanpak en zonder dat hij een concreet plan overlegde of duidelijke afspraken maakte. Er werd vanuit de coalitie nog wat geroepen over de menselijke maat. Daar moesten de burgers het dan maar mee doen. Oliedom.
Een groepje onervaren juristen wordt vervolgens ingehuurd om een groot aantal burgers de schrik op het lijf te jagen en huis te gaan houden. Er wordt aangerommeld met bewijzen en argumenten, jurisprudentie en fotomateriaal worden selectief gebruikt, evenals het wel of niet gunnen van gebruiksovereenkomsten. Men werkt zich steeds meer in de nesten. Door interventies van het adviespunt is men vaak op afwijzende beslissingen terug moeten komen.
Vrijdag nog werden we gebeld door een mevrouw, woont in het buitengebied. Het draait om een klein strookje waardeloos weiland. Verjaring afgewezen. Ze zei, als ik dit vanavond aan mijn man laat lezen, krijgt hij een hartverzakking. Deze mensen moeten 70 euro betalen voor een strookje weiland; waarde amper vijf euro per meter. Ze kunnen kiezen: kopen of slopen. In de handel heet dat gewoon afzetterij.
Vorige week meldde zich weer een complete straat bij ons, 16 adressen, voortuinen, verjaring op dubieuze gronden afgewezen. Ook hier is de boodschap kopen of slopen. Natuurlijk betaalt niemand daar 70 euro per meter voor een strookje voortuin dat ze al 35 jaar onderhouden.
Zo staat dit project bol van de stommiteiten en het houdt nog altijd niet op. De wethouder meent nog wat olie op het vuur te moeten gooien. Hij dreigt enkele weken terug in de Gelderlander met: “Bij de dossiers die in december niet zijn afgehandeld zal het op een juridische procedure aankomen”. Hij heeft er kennelijk zin in. Het jaar 2016 wordt als het aan hem ligt het jaar waarin het college tientallen processen voert tegen zijn burgers.
Hoe dom, hoe lomp, wat een gebrek aan tact en respect. Als dossiers na tweeënhalf jaar niet zijn afgehandeld dan ligt dan aan de werkwijze van de gemeente, niet aan de gedupeerden. Zoals de grondoorzaak van alle problemen bij de gemeente ligt. Vijftig jaar niet handhaven en dan vervolgens de toevallige huidige bewoners het mes op de keel zetten met kopen of slopen.
Velen doen een beroep op het Adviespunt dat door het college systematisch is tegengewerkt. Burgers bijstaan, daar houdt het college niet van als zijn eigenbelang of eurotekens in het geding zijn.
Zo wordt de belangrijkste opbrengst van het snippergroenproject imagoschade, fnuikend voor het vertrouwen in bestuur en politiek dat hier al dramatisch laag is. Vanavond kunt u daar iets aan doen. Met een paar eenvoudige maatregelen kan de menselijke maat daadwerkelijk worden aangebracht. Wij hebben u daarover ideeën aan de hand gedaan. Het consequent weigeren van getuigenverklaringen –een eigen keuze van deze gemeente- moet sowieso van tafel, evenals de onfatsoenlijke afzetprijs voor landbouwgrond en voortuinen. De schade en de schande moeten worden hersteld. Dat is niet moeilijk, gewoon een kwestie van politieke wil.