GRAVE – Jan Verhaaren, 74 jaar, ex-raadslid, ex-brandweerman, ex-huismeester Maaszicht, ex-voorzitter GVV ’57, ex-voorzitter horecavereniging, kanjer van de Graaf, erelid Harmonie Stad Grave, voorzitter Stichting Kinderfolklore (Koningsdag, Sinterklaas, Palmpasen en Driekoningen), lid in de Orde van Oranje Nassau.

Diezelfde Jan Verhaaren loopt al sinds het bestaan van Alpe d’Huzes, nu precies 10 jaar, met het idee rond om daar aan mee te doen: “Ik heb die berg altijd al willen beklimmen. Voor het goede doel. Maar toen het voor de eerste keer werd verreden, voelde ik me met mijn 64 jaar veel te oud. Vorig jaar heb ik gefascineerd naar de live beelden van de beklimming zitten kijken. Ik raakte er zo emotioneel van dat ik besloot om mijn droom eindelijk waar te maken. Geen uitstel meer, maar doen. Ook al ben ik nu 74. Waarom zou ik die tocht voor dat geweldige doel niet halen, als velen, zelf soms door kanker getroffen, wel die berg op rijden? Ik ga naar de top of naar de kloten”.

Nou is er voor Jan nog wel een kleine handicap. Hij heeft af en toe last van een hartritmestoornis: “Ik heb met regelmaat vanaf juli 2014 mijn cardioloog geraadpleegd en die gaf me voorlopig groen licht. Dit jaar zou hij nog eens naar mijn hart kijken. Op 19 februari 2015 heb ik me aan een strenge sportmedische keuring onderworpen en ik mocht van de sportarts één maal de beklimming rijden. Ik moest wel flink wat trainingskilometers maken, met daarin de nodige hoogtemeters.” ‘

‘Ik leef al maanden als een monnik’

De familie reageerde verdeeld. “De meesten verklaarden me voor gek. Eigenlijk niets bijzonders in de familie, dus trok ik me er niets van aan. Ook al niets vreemds”. De andere helft reageerde anders: “Kleindochter Femke Janssen was meteen enthousiast om mee te rijden, net als schoonzoon Dirk Engelaar, die ook een fiets voor me heeft ontworpen. Zoon Bas en schoonzoon Henri Janssen zijn mijn trainingsmaatjes. Femke en ik rijden eenmaal de berg met de 21 bochten, 13,4 km lengte en 1129 meter hoogte op. Dirk gaat voor vier keer”.

Alpe d’Huzes

“Mijn moeder, broer Wim, mijn schoonvader, ooms en tantes, neven en nichten en vele dierbare Gravenaren zijn aan kanker overleden. Mijn motivatie om te helpen deze vreselijke ziekte de wereld uit te helpen moge duidelijk zijn. Daar is dus geld voor nodig. Ons team heeft aan sponsoring minimaal € 7500,- nodig. Ik ontmoette Huub Linders die spontaan aanbood te sponsoren. Vervolgens kwam ik de locatiedirecteur van Catharinahof, Janneke Pander, tegen. Die vertelde dat diverse personeelsleden ook door deze ziekte zijn getroffen en zij dus ook graag meedeed. En met haar, ook Catharinahof. De start was er. Toen de plannen om een groot sponsorbedrag bij elkaar te krijgen verder tot leven kwamen, werd ik toch wel zenuwachtig. Ook het gemeentebestuur van Grave beloofde alle medewerking. We zijn uiteindelijk het enige Graafse team dat meedoet. Van Peter en Chantal Veekens, die al eerder die berg overwonnen, kreeg ik alle mogelijke adviezen en informatiemateriaal. Ook het reclamebureau ifthen van Mark Martens sprong er volop in. De bal ging steeds verder rollen. En ik werd steeds nerveuzer”.

Voorbereiding

“Ik leef al maanden als een monnik. Sla feestjes over, en als ik toch ga, blijft het bij enkele biertjes. De verjaardagen van mijn vrouw Marian en van mezelf heb ik tot na het evenement uitgesteld. Na een maand trainingsachterstand wegens verkoudheid en griep, moet ik weer vol aan de bak. Mijn trainingsschema’s weer oppakken, met alle gemiddelden, de hartslag, afgelegde afstanden. Voor het heuvelgedeelte train ik in Groesbeek en Berg en Dal. Flinke heuvels, hoor. Moest laatst nog vóór de top van de fiets af en lopen. De vlakke training doe ik met twee keer op en neer naar Mill te rijden”. Ik schiet keihard in de lach. Jan: “Ja, ik ben liever niet ver van huus. Maar op 4 juni sta ik er. Dan ga ik pieken”.

Sponsoring

Jan is een bekend Graafs persoon, met het hart op de goede plaats. De sponsoring zal zeker in orde komen. In Catharinahof zal een donatiebus in de hal worden opgesteld, waarin u donaties kunt storten. Verder is er de Jan Verhaarenfiets. Die staat ’s avonds ook in Catharinahof, of kan door vrienden of collega’s aan elkaar worden doorgegeven. De bedoeling is dat je op of naast de fiets een foto laat maken, en die op Facebook zet. Daarna is een donatie in de bus in Catharinahof natuurlijk vanzelfsprekend. Een soort ijswater-emmer-actie, maar dan met het bedrag meteen na de race voor iedereen bekend. Wie de leukste foto maakt, wint de inmiddels legendarische fiets. Wie minder sportief is, kan via een link op de website www.janverhaaren.nl geld voor deze unieke actie doneren.