Transities jeugd, zorg en werk: discussies op linkend !

Dat heeft alles te maken met de komst van de transities jeugd, zorg en werk. De sociale wijkteams lijken het antwoord te worden op de uitvoering van deze transities.
Op zich een goede zaak, maar toch zitten er een paar minder positieve kanten aan.

Zo zie je dat veel sociale wijkteams worden samengesteld vanuit de zorg en de hulpverlening. Probleemgericht in plaats van kansgericht. De discipline samenlevingsontwikkeling (bijvoorbeeld het opbouwwerk) is slecht vertegenwoordigd in de integrale wijkteams. Dat staat haaks op het uitgangspunt dat collectieve activiteiten, diensten en voorzieningen zorgen voor een duurzame buurtaanpak, waarbij bewoners op elkaar terug kunnen vallen. Meer burgerregie, zeggenschap en invloed van bewoners. Bewonerskracht en preventie. Uitgaan van ambities van bewoners en van daaruit kansen benutten en problemen oplossen. Innoveren op zoek naar nieuwe wegen. Noaberschap en het versterken van informele zorg en sociale netwerken. Community development, mensen een stapje verder brengen door talentontwikkeling, kennis ontwikkelen en delen. De deeleconomie, civil economy, benutten om van onderop (sociale) waarde te creëren. Problemen oplossen gaat niet zonder het benutten van deze kansen. Anders blijft het allemaal één grote papieren ambitie.

De tweedelijns zorginstellingen gaan steeds meer wijkgericht werken en schuiven op naar welzijn. Aan de andere kant wordt het eerstelijns welzijnswerk voor een groot deel wegbezuinigd. Een zorgwekkende tendens voor het wijkgericht werken. Want juist die eerstelijns welzijnsorganisaties zijn gewend om wijkgericht te werken. Aansluiten bij de leefwereld van bewoners, bewoners betrekken bij hun eigen buurt, eropaf!, achter de voordeur aan de keukentafel, preventief, integraal, informele steunsystemen organiseren, regie bij bewoners zelf. Dagelijkse kost voor de 1e lijns welzijnswerkers. En dat kun je van de 2elijns zorg- en hulpverleners niet zeggen. De integrale buurtaanpak komt daardoor onder druk te staan en zal niet het gewenste effect opleveren. De generalistische zorg- en hulpverleners kunnen een boel leren van de welzijnswerkers die al veel langer wijkgericht werken. Het niet opnemen van deze ervaren welzijnswerkers in de sociale wijkteams, is volgens mij de teloorgang van de integrale buurtaanpak.
Het wordt tijd dat wij de beleidsmakers duidelijk gaan maken, dat er een andere weg ingeslagen moet worden!