Grave Lokaal

Wil Baaijens: Open brief aan de gemeenteraad en het college.

Wil Baaijens
Gruttohorst 24
5361 SL GRAVE
Grave , 16 januari 2013
Open Brief aan:
de gemeenteraad van Grave
burgemeester en wethouders van Grave
Postbus 7
5360 AA GRAVE
Betreft: 

De Graafse overheid meet met twee
maten.
             
Geachte Raad, geacht College van burgemeester
en wethouders,
Als ik de berichtgeving over het conflict
tussen gemeente en Brabant Wonen goed interpreteer dan is er een juridisch
conflict over de betaling van extra leges bij de bouw van het “Catharinehof”. Die
extra leges waren aan de orde vanwege noodzakelijke aanpassingen dan wel revisie
van de bouwvergunning voor het woon- verzorgingscentrum.
Ondanks dat medio 2005 bekend was dat bij de
plannen voor de bouw van het “Catharinahof”, op last van het Waterschap Aa en
Maas, rekening gehouden zou moeten worden met een dijkverhoging van één meter
in de komende 50 jaar, werd deze eis zowel door Brabant Wonen als de Gemeente genegeerd met als gevolg het afwijzen van een bouwvergunning door het
Waterschap. Behalve een jarenlange bouwvertraging leverde dit ook een aanzienlijke
kostenpost voor de burgers op.
Een citaat uit het Rapport Pouderoyen staaft
bovenstaande vaststelling: 
De Koninginnedijk maakt deel uit van de
primaire waterkering die het achterland beschermd tegen hoge waterstanden op de
Maas. Bij de situering van de bebouwing dient rekening gehouden te worden met
deze waterkering. Binnen het profiel van de waterkering mag geen bebouwing
(inclusief parkeergarage) worden gesitueerd. Daarnaast kent de waterkering een
keurzone van 50 m uit de teen van de dijk. Daarnaast is door het waterschap
geëist om rekening te houden met een dijkverhoging van één meter in de komende
50 jaar. Deze randvoorwaarden bepalen de grens van de bebouwing langs de
Koninginnedijk.’
*1)

Zowel de gemeente als Brabant Wonen zijn hierin
nalatig geweest. Ik plaats dan ook vraagtekens bij het besluit van de gemeente
om alleen Brabant Wonen aansprakelijk te stellen voor de hoge kosten voor de
leges van een aangepaste/ gereviseerde bouwvergunning. Immers, hoe je het ook
wendt of keert, per saldo worden de kosten doorberekend aan de toekomstige
bewoners van het woon-/zorgcentrum.
Zoeken we een vergelijkbare situatie  in het recente verleden, dan kunnen we die vinden
in het gezamenlijke bouwproject  van het
stadskantoor, de gemeente en Maasland/ Mooiland. Hier zagen we, dat bouwer en
opdrachtgever  zonder enige financiële of
bouwkundige consequentie, de wet- en regelgeving op het gebied van welstand,
bouwbesluit en bouwvergunningen aan hun laars gelapt hebben. Ik doel op de bouw,
zowel in kleur, materiaal als constructie van de marmeren buitenschil van het
Stadskantoor die flagrant afwijkt van de vergunde bouwtekeningen.
De regelgeving in de bouw is gericht op het
verzekeren van een minimaal aanvaardbaar veiligheidsniveau voor de burgers in
en om een gebouw. Het is dan ook de plicht van de opdrachtgever
(Maasland/Mooiland), aannemer en overheid (Bouw- en Woningtoezicht) om er bij
bouwprocessen nauwlettend op toe te zien dat een bouwwerk voldoet aan die regelgeving.
Dat moet gelden voor ondernemingen, burgers en overheid. De wet is voor iedereen gelijk: tenminste dat wilt u
als overheid ons doen geloven. Als dat zo is, hoe verklaart u dan dat binnen de
regels van bestuurlijke integriteit de private partij Brabant Wonen door de
gemeente anders wordt behandelt dan de Publiek Private Samenwerking Mooiland/
Maasland en de gemeente?
Zoals hierboven al geschreven, mocht de
opdrachtgever van het stadkantoor (Mooiland/Maasland) zonder enige
gemeentelijke hindering afwijken van kleur, constructie en materiaalgebruik.
Dit in tegenstelling voor een oudere dame in de Begijnstraat die de buitengevel
van haar keurig onderhouden huisje door een minieme kleurafwijking, op
ambtelijk bevel, opnieuw en binnen een strak gesteld termijn, zonder pardon
moest laten overschilderen.  Dat enige
straten verderop, in de Hamstraat een hele rij panden staan te verpauperen en zo’n
stedelijke welstandprincipe niet lijkt te bestaan, wordt/werd, bewust of
onbewust, niet opgemerkt. Is hier sprake van ambtelijke willekeur en meten met
twee maten? Dat zou naar mijn mening een aantasting van integer bestuur zijn.
M.v.g. wil Baaijens
*1) (Rapport Pouderoyen. Bestemmingsplan
Koninginnedijk Grave. November 2005, blz. 79. hoofdstuk 8.6.2 Dijk)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Jacques Leurs

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder