ARENA: “Mensen ontwijken gevaar, wij gaan het te lijf”.

Tom kijkt me met stralende ogen aan. “Het was een heel jaar feest, maar het leren was pet. Dus naar de Streekschool in Dukenburg. Leren en werken. Hard werken bij De Snip, waar ik de halve familie tegenkwam. Vijf jaar heb ik daar gewerkt. Na een oproep voor een keuring kwam ik bij de Marine terecht. Ik had inmiddels verkering met José Verhaaren. Haar vader was oud-marinier en trots op me. Heb de dienstplicht afgemaakt en “Eens een marinier, altijd een marinier” begrijp ik volledig”. Na een jaar buiten geleefd te hebben paste de bakkerij niet meer en Tom ging naar Justitie. Werkte als complexbeveiliger op de TEBI in Vught, ging weer naar school en haalde het SPW-diploma en ging werken op de Hunnerberg in Nijmegen. Een instituut voor jeugd-tbs-ers: “Pittig werk. Heb er ook les aan gegeven, en ontdekte het onderwijs. Dus ging ik weer naar Wageningen en deed daar de 2egraads lerarenopleiding. Ik was inmiddels bij de vrijwillige brandweer in Grave. Gevraagd door Commandant Theo Linders. Het was 1994”.

Brandweer
Tom: “Het gewone leven ging door. Ik heb zes jaar in het speciaal onderwijs in Den Bosch gewerkt. Bij de brandweer werd ik in 2009 postcommandant, en dat ben ik nog steeds. In 2010 werd ik “specialist opleiden en oefenen” in de gemeente Grave en ook dat ben ik nog steeds met veel plezier. In 2011 ging de brandweer over naar de Veiligheidsregio. Dat was vooral een organisatorische verandering. Momenteel zijn er in die veiligheidsregio 29 korpsen”.

Elke schooljongen droomt ervan om brandweerman te worden. Maar dat word je niet zomaar. Tom: “Je moet wonen en werken in de gemeente Grave. Je moet natuurlijk affiniteit hebben met de brandweer. Je moet graag samen in een groep willen werken. Je moet omgaan met onverwachte situaties. Je moet ook weerbaar zijn in moeilijke omstandigheden. Mensen lopen weg van het gevaar, wij zetten een stap vooruit en gaan het gevaar te lijf. In Grave is ook een jeugdbrandweer met 16 aspiranten of junioren. Ik wilde vroeger ook graag brandweerman worden. En nu ben ik het en ben er trots op”.

Tom snapt die belangstelling van de jeugd voor die prachtige brandweerauto en die mooi gehelmde mannen wel: “Maar ter plekke kun je van alles tegenkomen. Daar zijn we op de oefenavonden, elke dinsdag, de opleidingsmomenten en de ervaring wel op voorbereid. Bij een ernstig ongeluk kijken we elkaar even aan en dan weten we wie het gaat doen. Ik heb het ook wel eens gehad dat ik niet lekker in mijn vel zat en bij een ernstig ongeval naar iemand anders keek. Maar gelukkig hebben we een geweldige teamgeest en voelen we elkaar aan. We rukken uit voor een kat in een boom tot een heel ernstig ongeluk. Met emoties die variëren van opluchting tot intens verdriet. Bij de Graafse brandweerpost zijn er meerder bevelvoerders. Ook de samenstelling van een ploeg die uitrukt kan verschillen. Er kunnen nu eenmaal geen 29 brandweermannen in de auto. Als we na een oproep met auto of fiets op de kazerne verschijnen moeten we zo snel mogelijk uitrukken. Als we met meer dan het aantal plaatsen in de auto zijn, kijken we rond wie er het minst dringend op zijn werk moet zijn. Die gaan mee en doen met overgave hun taak. Die taak werd mede dank zij Graafs burgemeester Lex Roolvink en de Koning beloond met een lintje”. Als de brandweerauto voor je deur staat komen er dus Leden in de Orde van Oranje Nassau uit. Tom lacht van oor tot oor.

Laatste nieuws
Tom Siebers: “Vanaf 1 januari word ik Communicatieadviseur van alle onderdelen van de Veiligheidsregio. Een nieuwe, leuke uitdaging”.