Graafse Meedenker Wil Baaijens reageert op voorstel Sportpark Kranenhof.

GraverMaat: Wil Baaijens heeft op de van hem bekende wijze gereageerd op het raadsvoorstel.

Hij sprak in tijdens de commissievergadering en  heeft ook een kritische bijlage over de juridische gevolgen van belangenverstrengeling bij stemmingen door raadsleden openbaar gemaakt. 

Geachte raadsleden.

Naar aanleiding van de “Kranenhof” discussie heb ik gebruik gemaakt van het spreekrecht in de commissievergadering van 10 september 2019. Hieronder volgt de tekst.

Beste raadsvoorzitter en raad.

 1). Binnen het zelfstandigheidsstreven van de LPG/ CDA-coalitie zou het een ongeschreven regel moeten zijn geen geld te spenderen aan zaken die niet tot de kerntaken van de gemeente behoren.

Het komt bij mij dan ook vreemd over dat de huidige wethouder van de LPG, ca. acht miljoen, aan belastinggeld gaat doneren aan politiek selectief gekozen fuserende voetbalverenigingen.

2). Wij zullen proactief meewerken aan de voorgenomen fusie tussen SV. Estria, GVV’57 en SCV’58stond als speerpunt in het verkiezingsprogramma van de LPG in 2018. Dat trekt stemmen. Dat mag. Maar je geeft dan wel andere verenigingen het nakijken.

 Uit het 2^e concept van het Programma van Eisen van 15 december 2017 en het rapport: Accommodatieonderzoek fusieverenigingen EGS van 16 januari 2018 blijkt, dat er al ruim vóór de verkiezingen van 2018 nauwe banden waren tussen de besturen van de genoemde voetbalverenigingen en huidige raads- en commissieleden leden van de LPG en VVD.  In wezen was de fusie dus al grondig voorbereid.

 Na de verkiezingen kregen twee bestuursleden van de fusieverenigingen een LPG-zetel in de huidige raad en een bestuurslid een VVD-zetel in een van de raadscommissies.

3). Straks zal in deze raadszaal in het kader van de fusie nog wat democratisch theater opgevoerd worden, suggererend dat er in de Graafse democratie nog zoiets bestaat als dialoog, discussie en debat met de oppositie. Maar het zal het regiem zijn van een onderdrukkende raadsmeerderheid die bepaald dat de burger straks voor meer dan 8 miljoen euro de mist ingaat. Niks dialoog, niks discussie, niks debat.

4). Volgens de LPG/CDA-coalitie zou voor het niet meer uitkeren van de privatiseringsbijdragen de gemeente aan de fuserende verenigingen 40 x 80.000 euro, zijnde 3.200.000 euro, als compensatie voor het opheffen van de in maart 2016 gesloten privatisering overeenkomst uitkeren.

Sinds maart 2016 zijn er echter al 14 jaarlijkse bijdragen uitgekeerd zoals afgesproken was in de 30-jarige privatiseringsovereenkomst.

Er kan dus niet gerekend worden met een dekking van 3.200.000 euro, maar van slechts 1.280.000 euro. Een dekkingstekort dus van 1.920.000 euro en daarmee wordt de financiële onderbouwing van de geplande sportaccommodatie op losse schroeven gezet. 

5). Wat betreft de punten f) en g) in het nu te behandelen raadsbesluit over een verklaring van geen bedenkingen: Is het niet zo dat wanneer zo’n verklaring van de gemeenteraad wordt vereist, de gemeenteraad zelf een ontwerpbesluit moet voorbereiden en ter inzage moet leggen? 

6). Alle mooie verhalen ten spijt is de terugloop van jeugdleden bij verenigingen voor een belangrijk deel te wijten aan het al jarenlange falende gemeentebeleid op het gebied van de sociale woningbouw en of het bouwen van betaalbare woningen in Grave. Daardoor trekken jongeren weg en zijn er in Grave ten opzichte van andere gemeenten in Noordoost-Brabant dan ook relatief weinig gezinnen met jongeren.

In het komende decennium zal het aantal ouderen in Grave toenemen, terwijl het inwonertal van de gemeente zal afnemen aldus het prestatieonderzoek van Agrifood Capital wat betreft de demografische ontwikkeling in Grave.

Dit gegeven staat haaks op wat ik lees in het 2^e concept van het ‘Programma van Eisen’ voor de bouw van de sportaccommodatie “Kranenhof”.

Hierin staat op blz. 13: Volgens het rapport ”Demografische ontwikkeling Gemeente Grave 2015-2025” zal het aantal inwoners naar verwachting toenemen met 26%. Die groei is te verwachten bij de schoolgaande jeugd met 20% en bij de senioren met ruim 40% .

De vraag is dan ook, of  er groei of krimp is in Grave.

Voor verduidelijking van de bovenstaande uitgesproken tekst, heb ik die in de onderstaande 6 overeenkomende alinea uitgebreider opgesteld.

Al.1). De basis voor gemeentelijke zelfstandigheid is de vraag of de gemeente haar wettelijke taken kan uitvoeren zonder extra geld te lenen.

Er zijn in de perioden 2002-2018 drie kerntakendiscussies gevoerd om zo’n financieel beleid te realiseren, echter zonder resultaat.

In de raadsperioden (2010-2018), met een LPG/CDA/VVD-coalitie, is de totale gemeentelijke schuld opgelopen van € 12.524.000 in 2010 naar € 20.875.000 in 2018;  € 8.351.000 dus.

Met zo’n schuldenopbouw geef je als partij aan dat het zelfstandigheidsstreven meer voor de bühne is dan politieke intentie.

De gemeente betaalt zijn crediteuren met het geld wat op de bank staat, niet met reserves.

“Reserves” is slechts een fictieve post. Als er te weinig op de bank staat moeten de gemeente gaan lenen.

Wat we op de bank hebben staan, is als bezit te vinden op de debetzijde van de jaarbalansen onder de posten: Financiële activa, liquide middelen, kortlopende vorderingen en overlopende activa. Deze posten vormen onze werkelijke spaarpot.

 In de periode 2010-2018 verminderde de inhoud van die spaarpot met € 17.895.000, namelijk van € 24.385.530 in 2010 naar € 6.490.000 in 2018 bij ongeveer gelijk gebleven jaarbalansen.

Uit de bovengenoemde cijfers blijkt dat in de twee laatste raadsperioden het financieel beleid van de LPG/CDA/VVD-coalitie de burger € 26.246.000 gekost heeft (€ 2.108 per inwoner).

Om met de woorden van onze financiële wethouder te spreken: best wel uniek voor zo’n kleine gemeente.

In het raadsvoorstel van het college voor de nieuwbouw van een sportpark wordt aan de raad een totale bijdrage gevraagd van:

€ 4.153.518 (eenmalige bijdrage) + €1.300.000 (egalisatiereserve) + € 625.000 (infrastructurele kosten, waaronder ca.125 parkeerplaatsen @ € 5000 per parkeerplaats) = € 6.158.518 aan te faciliteren kosten.

Volgens de jaarrekening 2018 zat er in onze werkelijke gemeentelijke spaarpot nog  € 6.490.000. Wij hebben dus voldoende financiën in kas om, zonder bij te lenen, dat bedrag beschikbaar te stellen voor het financieel faciliteren van een nieuw sportpark. Maar dan zijn we wel platzak en hebben geen buffers meer om komende tegenvallers (die er met miljoenen euro’s aan zit te komen) op te vangen. Wie dan leeft die dan zorgt.

Al.2). Als de LPG in haar verkiezingsprogramma van 2018 predikt dat zij ’ proactief meewerkt aan de voorgenomen fusie’, dan geeft zij te kennen een initiërende/aanzettende rol te spelen in de fusieplannen. Dat geeft te denken over het positioneren van drie bestuursleden van de fusieverenigingen in de raad (twee bij de LPG) en een raadscommissie (bij de VVD), zeker als er al sinds 2012 er al nauwe contacten bestaan tussen hen en de gemeente.

Op zich geen probleem mits hun handelen volgens wettelijk regels geborgd blijven. En dat is nog maar de vraag!

In twee uitspraken van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State in 2013 (Graft-De Rijp en Middelburg) is duidelijkheid gegeven dat je raadsleden hun stem niet kunt ontnemen. Ook bij persoonlijk belang mogen raadsleden stemmen. Dat is hun fundamenteel democratisch recht. Een besluit van de gemeenteraad wordt pas onrechtmatig als aannemelijk is dat een raadslid dat besluit aanmerkelijk heeft beïnvloed. Het raadslid mag zich dus niet in de discussie mengen, ook niet buiten de raadszaal. En dat doet hij door zich in de discussie te mengen en door zich in of buiten de fractie daadwerkelijk met de meningsvorming bezig te houden.  (Bron: Maarten Muskee-21/03/2014: Raadslid stemt ook bij (schijn van) eigenbelang, zie bijlage 2)

Het bovenstaande is naar mijn mening een punt om in de a.s. raadsvergadering over na te denken.

Volgens de geldende procedures/regels dient er eerst een aanvraag voor het indienen van een burgerinitiatief ingestuurd te worden om het sportpark-onderwerp op de raadsagenda te krijgen. Is dat gebeurd? Zo niet, dan komt het hele verhaal van een uniek burgerinitiatief van onze wethouder van financiën op losse schroeven te staan..

Al.3). Wat bedoeld wordt met democratisch theater en een onderdrukkende raadsmeerderheid is te lezen in het advies van de Raad voor het openbaar bestuur (ROB):‘Zoeken naar waarheid’ van mei 2019. Onder hoofdstuk 3.4, blz.42;’ Despotisme’, wordt de mogelijkheid van machtsmisbruik door een onderdrukkend regiem van een raadsmeerderheid onder woorden gebracht. Het rapport is te downloaden. Ik neem aan dat u dat rapport gelezen hebt.

Al.4). In 2006 werden er door de drie voetbalverenigingen, voor het onderhoud van de speelvelden percelen met de omliggende grasstroken, (gelijkluidende) privatisering overeenkomsten voor onbepaalde tijd met de gemeente gesloten.

Het belangrijkst deel van die privatisering overeenkomsten zijn de gemaakte afspraken en verplichtingen in de erfpacht regelingen.

In de erfpacht regeling werden o.a. de volgende bepalingen en bedingingen opgenomen:

1. Artikel 1: De erfpachter zal het perceel overeenkomstig de daarop rustende bestemming gebruiken als voorziening ten behoeve van sportdoeleinden(voetbal),
2. Artikel 2: Het recht van erfpacht wordt gevestigd voor de duur van dertig jaar, vangt aan op één maart tweeduizend zes en eindigt derhalve op één april tweeduizend zesendertig.
3. Artikel 4: De verplichtingen van de erfpachter die uit het recht van erfpacht of de daarmee samenhangende overeenkomsten voortvloeien zijn ondeelbaar.

Het bovenstaande betekent dat wanneer GVV’57 zijn voetbalactiviteiten op de bikkelkamp staakt, de vereniging ook zijn rechten zoals vastgelegd in de erfpachtregeling verliest. Immers de velden worden niet meer als voorziening ten behoeve sportdoeleinden (voetbal) gebruikt.

Wat betekent dit voor de compensatieregeling voor de fuserende partijen?

• De afgesproken jaarlijkse vergoedingen voor veldonderhoud voor de drie verenigingen bedroeg op 1 maart 2006 totaal € 66.931. Door prijsindexeringen is dat bedrag nu tot € 80.000 opgelopen.
• Sinds maart 2016 zijn er 14 jaarlijkse gemeentelijke bijdragen uitgekeerd. Er blijft dus ter compensatie aan de verenigingen nog 16 jaarlijkse bijdragen over.
• Dat betekent er geen sprake kan zijn van 16 x € 80.000 = € 1.280.000 als gemeentelijke compensatie, maar van 16 x € 49.760 = € 796.160. Het GVV’57 aandeel in de gemeentelijke bijdrage voor de drie verenigingen bedroeg namelijk 37,7%.
• Samenvattend kunnen we concluderen dat de door de LPG berekende gemeentelijke bijdrage van de gemeente van 40 x € 80.000 = € 3.200.000 niet juist is, maar slechts € 796.160 bedraagt. Een dekkingstekort dus van € 2.403.840.

 Al.5).  Wat betreft de verklaring van geen bedenkingen: dit onderwerp is een technische vraag maar verder niet relevant.

Al.6). Nogmaals wil ik benadrukken dat de niet meer te stuiten terugloop van jeugdleden bij (veldsport)verenigingen voor het belangrijkste deel te wijten is aan het al jarenlange falend politiek beleid op het gebied van de sociale woningbouw en/of het bouwen van betaalbare woningen voorstarters in de modale of lagere inkomensklassen. Daardoor trekken veel jongeren weg uit onze gemeente en zijn er in Grave ten opzichte van andere gemeenten relatief weinig gezinnen met jongeren. Als ik van een LPG-commissielid in de commissievergadering van 10 september hoor dat de bouw van het sportpark in het belang van de jeugd is en de jeugd onze toekomst is dan klinkt mij dat als een cliché in de oren en vraag ik me af wat de LPG als grootste en dominante partij in de laatste twee raadsperioden dan wel gedaan heeft ten behoeve van de sociale en/of betaalbare woningbouw om jongere gezinnen en daarmee de aanwas van jeugd in onze stad te behouden. Volgens mij niets.

Opmerkingen

1. Met het vertrek van GVV’57 uit het grootste wijkgebied van Grave (Mars, Bikkelkamp en Zittert met 3115 inwoners) zal straks de verlaten sportaccommodatie snel gaan vervallen. De verpaupering van de wijk zal nog verder toenemen. Wat gaat de gemeente daaraan doen?
2. Alle wijken in de gemeente hebben een wijkgebouw behalve  het wijkgebied; Mars, Bikkelkamp en Zittert met 3115 inwoners het grootste wijkgebied met ca. 400 jongeren in de leeftijd tussen de 5-15 jaar. De accommodatie van GVV’57 had voor een fractie van de bouwkosten van het nieuwe sportpark verbouwd kunnen worden  tot een multifunctioneel wijkcentrum: clubgebouw voor GVV’57, jongerencentrum en wijkvergadergebouw dan hadden we pas een uniek initiatief gehad.  Ik heb u in het verleden  de VROM-brochure: “Actieve parken, sociaal cement” toegestuurd, waarin het multifunctioneel gebruik van sport-, tuin- en speelparken in wijken worden beschreven. Hierin wordt gesteld dat een actief park in de woonomgeving  de levendigheid en betrokkenheid van de wijk vergroot en het individualisme en anonimiteit vermindert.
3. Onderhoudskosten  van een clubaccommodatie te baseren op inzet van vrijwilligers klinkt mooi maar zal niet gaan werken.  In tegenstelling tot het verleden zal het steeds moeilijker worden om gepensioneerden vakmensen te krijgen die zich op basis van vrijwillig aangegane verplichtingen zich willen inspannen voor een club. Ik ben een paar jaar (interim) voorzitter geweest van GVV’57. De club had toen een vakkundige en gemotiveerde  onderhoudsploeg, waar ik trots op was. Wat is daar bijvoorbeeld nog van over? Hoeveel gaan er mee naar EGS? Ik ben bang dat dat tegen zal vallen.
4. Tenslotte. Te denken dat met een nieuwe club en een voor Grave te duur sportpark aantrekkingskracht heeft voor de jeugd is te simpel. De bevolkingskrimp, vergrijzing en het gebrek aan betaalbare woningen zal de oorzaak blijven van de afname van jongeren in Grave.

M.v.gr. Wil Baaijens.

www.gravepolitiek.nl

Bijlage: toelichting alinea 2.

Raadslid stemt ook bij (schijn van) eigenbelang

Auteur: Marten Muskee – 21/03/2014

Een raadslid hoeft niet langer te verkrampen wanneer hem het stigma van (de schijn van) belangenverstrengeling aankleeft. De jurisprudentie hierover is vorig jaar met stille trom 180 graden gedraaid. Wie ergens persoonlijk nauw bij betrokken is, mag er in de raad best over stemmen.

Stemmen is een fundamenteel recht van de gekozen volksvertegenwoordiger. ‘Wanneer een onderwerp van stemming zich in de nabijheid van een raadslid afspeelt, hoeft hij of zij zich niet langer van het uitbrengen van een stem te onthouden’, stelt specialist gemeentelijk bestuurs- en omgevingsrecht mr. Olaf Schuwer.
Een welkome verbetering voor het functioneren van de gemeenteraad, noemt Schuwer het. Raadsleden hebben te lang moeten worstelen met de vraag of zij bij belangenverstrengeling – of de schijn daarvan – hun stem al dan niet moesten uitbrengen. Volgens Schuwer sloeg in menig raadzaal de verlamming toe, nadat de Raad van State in 2002 een besluit van de gemeenteraad van Winsum vernietigde nadat was gebleken dat een raadslid in zijn dagelijks werk nauw betrokken was bij het onderwerp van besluitvorming – en dus vooringenomen was.

Belangenverstrengeling
Schuwer, tegenwoordig zelfstandig opleider/adviseur, is onder meer oud-gemeentesecretaris en oud-raadsgriffier. Ook schreef hij van 2004 tot 2011 de vierwekelijkse column Recht in VNG Magazine.
‘In de zaak-Winsum stelde de Afdeling bestuursrechtspraak dat het raadslid niet had mogen stemmen. De afdeling paste in deze uitspraak rond de verstrengeling van belangen voor het eerst artikel 2:4 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb, zie kader, red.) toe. Die uitspraak was daarna jarenlang de maat der dingen. Velen meenden, volstrekt ten onrechte, dat raadsleden zelfs verplicht waren om al bij een schijn van belangenverstrengeling de raadzaal te verlaten.’

Fundamenteel democratisch recht
Bij de twee meest recente dossiers over dit onderwerp, die vorig jaar speelden in Graft-De Rijp en Middelburg, is de afdeling 180 graden gedraaid in haar uitspraken. Zij legde voor het eerst artikel 2:4 van de Awb en artikel 28 van de Gemeentewet (zie kader pagina 38) ten opzichte van elkaar uit. ‘Daarmee is eindelijk de duidelijkheid gegeven waaraan de praktijk grote behoefte had. Je kunt raadsleden hun stem niet ontnemen’, zegt Schuwer.

Analyse van deze twee uitspraken leert dat raadsleden bij een persoonlijk belang wel mogen stemmen. Dat is hun fundamenteel democratisch recht. Een besluit van de gemeenteraad wordt pas onrechtmatig als aannemelijk is dat een raadslid dat besluit aanmerkelijk heeft beïnvloed.
Schuwer: ‘Bij een persoonlijk belang kan een raadslid dus alleen voor of tegen een besluit stemmen, maar hij mag dat besluit niet beïnvloeden. De Raad van State maakt onderscheid tussen het moment van stemmen over het besluit en het traject dat voorafgaat aan het nemen van dat besluit. Het raadslid mag zich dus niet in de discussie mengen, ook niet buiten de raadzaal.’

Volgens Schuwer laten de recente uitspraken duidelijk zien hoe het zit met belangenverstrengeling en het stemmen tijdens een raadsvergadering. Een raadslid kan (lees: moet) zijn stem uitbrengen, maar zal ervoor moeten waken dat er bijkomende omstandigheden zijn die maken dat het uiteindelijk genomen raadsbesluit onrechtmatig wordt bevonden. Hij hoeft niet af te zien van het uitbrengen van zijn stem.
Van een onrechtmatig besluit is pas sprake als aannemelijk is dat het betreffende raadslid de besluitvorming daadwerkelijk heeft beïnvloed. En dat doet hij door zich in de discussie te mengen, amendementen of moties in te dienen en door zich in of buiten de fractie daadwerkelijk met de meningsvorming bezig te houden.

Sfeer van verdachtmakingen
Schuwer stelt het heel simpel: ‘In essentie kan het raadslidmaatschap worden beperkt tot het uitbrengen van een stem. Van onthouden van stemmen kan, hoeft en mag geen sprake meer zijn. Een raadslid heeft zitting in de gemeenteraad en van hem mag en moet worden verwacht dat hij zich bij het uitbrengen van zijn stem uitsluitend laat leiden door het algemeen belang. Hij legt daarvoor ook een eed of belofte af, dat is geen loze formule.’
Een raadslid voert zijn functie naar eer en geweten uit. Daar mag men van uitgaan omdat hij met het afleggen van de eed of belofte automatisch aangeeft de belangen van de gemeente te dienen. ‘Als men daar niet a priori van uitgaat, komt het raadslid met al zijn collega’s terecht in een sfeer van verdachtmakingen. Integriteit is daarbij een diffuus begrip. Betrokkenen lopen dan het risico dat er een gezamenlijke kramp in stand wordt gehouden, wat volstrekt onnodig is.’

Olaf Schuwer wijst op het onderscheid tussen belangenverstrengeling en de schijn van belangenverstrengeling. De Gemeentewet en de Awb hebben niets te maken met de schijn van, maar des te meer met belangenverstrengeling – en daar bieden de laatste twee uitspraken duidelijkheid over. Na de zaak-Winsum was de schijn van belangenverstrengeling al reden voor stemonthouding van raadsleden, volgens Schuwer ‘alleszins begrijpelijk’.

Loenen
Daarna deed de afdeling er in 2011 nog een schepje bovenop in de zaak-Loenen. Toen stelde zij dat een raad als geheel ervoor moet zorgen dat het desbetreffende raadslid zijn stem niet uitbrengt. Gebeurt dat niet, dan zou de rechtsgeldigheid van het raadsbesluit ter discussie staan. In die situatie kan het ene raadslid de ander verwijten dat hij een belang heeft en dat er sprake is van een schijn van belangenverstrengeling. Bovendien is het nog maar de vraag of stemonthouding wettelijk gezien sowieso kan worden afgedwongen van een volksvertegenwoordiger.
Het is ook een kwestie van beeldvorming, volgens Schuwer. Iedere keer als een raadslid buigt voor de opinie, dan bevestigt hij door niet te stemmen het beeld van de onbetrouwbare volksvertegenwoordiger. ‘Als andere raadsleden een raadslid aanraden om niet te gaan stemmen, bemoeien ze zich met zijn eer en geweten. Dat kan niet. Als het raadslid in de raadzaal of fractie niets zegt over de kwestie en alleen voor of tegen stemt, doet hij niets verkeerd. Hij zit immers als raadslid en niet als privépersoon in de gemeenteraad. Het gemeenterecht is op deze pijler gebaseerd.’

Geen gerechtelijk verbod
‘Raadsleden staan vaak voor zo’n dilemma’, zegt Schuwer. Hij geeft veel cursussen aan raadsleden en griffiers en komt het vaak tegen. Als hij aangeeft dat de jurisprudentie naar aanleiding van Winsum niet meer geldt, zit iedereen op de stoel te schudden. Het is niet meer mogelijk dat een burgemeester als raadsvoorzitter in zo’n geval het betreffende raadslid de zaal uit kan sturen.

Wel stemmen
Schuwer raadt raadsleden aan om wél te stemmen, een gerechtelijk verbod is er niet meer. Hij mag in ieder geval zelf bepalen of hij gaat stemmen. ‘Een raadslid laat zich kiezen voor vier jaar. De ene keer staat een voorstel ver van hem af, een andere keer dichtbij. Iedereen heeft wel een keer een belang, maar dat betekent niet dat het raadslid dan niet mag stemmen. Hij mag zich alleen niet in de discussie mengen in de raadscommissie, fractie of raad en niet het woord voeren of amenderen. Als een raadslid zijn stem niet uitbrengt, doet hij de gemeente tekort.’

Het begrip integriteit krijgt steeds meer aandacht. Vrij veel nieuwe raden krijgen straks een integriteitsbijeenkomst. De burgemeester krijgt de wettelijke taak om te zorgen voor de integriteit van het gemeentebestuur. Schuwer: ‘Raadsleden hebben de ambitie om hun werk goed te doen. De één staat meer stil bij integriteit dan de ander. De raadsgriffier zou hiervoor namens de raad constant aandacht moeten vragen.’

KADER
ABC voor raadsleden
Van de hand van Olaf Schuwer verscheen deze week een boek, speciaal bestemd voor raadsleden en al diegenen die om hen heen een functie vervullen: ABC voor raadsleden. Het biedt een toelichtend en verduidelijkend overzicht van woorden, termen en begrippen die in en om de raadzaal worden gehanteerd en die iedereen die een functie in of om de raad bekleedt, wordt geacht te kennen en toe te passen. Schuwer heeft het boek aangeboden aan BZK-minister Ronald Plasterk. De auteur gaat onder meer in op de begrippen integriteit en onthouden van stemmen. ABC voor raadsleden is voor 19,95 euro te bestellen via www.berghauserpont.nl.

KADER
Artikel 28 Gemeentewet
1.     Een lid van de raad neemt niet deel aan de stemming over:
a)     een aangelegenheid die hem rechtstreeks of middellijk persoonlijk aangaat of waarbij hij als vertegenwoordiger is betrokken;
b)     de vaststelling of goedkeuring der rekening van een lichaam waaraan hij rekenplichtig is of tot welks bestuur hij behoort.

KADER
Artikel 2:4 Algemene wet bestuursrecht
1.    Het bestuursorgaan vervult zijn taak zonder vooringenomenheid.
2.    Het bestuursorgaan waakt ertegen dat tot het bestuursorgaan behorende of daarvoor werkzame personen die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, de besluitvorming beïnvloeden.

KADER
De tip van….
Pieter Verhoeve, burgemeester van Oudewater
Van 2006-2012 (burger)raadslid CU/SGP in Dordrecht

Doe dossierkennis op
Het lastigste en tegelijk meest uitdagende van het raadslidmaatschap in mijn ervaring is het verschil kunnen maken op een dossier. Dat doe je niet door alleen de vragen op te lezen die je bij de fractie hebt opgehaald, maar door echt het debat aan te gaan met de portefeuillehouder en door een amendement te kunnen indienen of een toezegging te realiseren. Wees niet gefrustreerd als dat het eerste halfjaar niet lukt. Bij mij duurde het een paar jaar voordat ik voor mijn gevoel goed ingewerkt was.
Het helpt als je in het begin vooral luistert naar mensen in het veld: waar is behoefte aan? Wat zijn de onderwerpen? Die wensen vertaal je in een vraag, motie of amendement. Probeer niet meteen te scoren en aandacht te trekken vanuit je eigen vooronderstelling. Het is veel effectiever om eerst zorgvuldig te luisteren naar signalen uit de samenleving.
Doe zo veel mogelijk dossierkennis op. Het kiezen van een specialisme is verstandig. Een raadslid wordt effectiever als deze binnen een afgebakende portefeuille werkt. En laat anderen in hun waarde. Raadsleden die respect genieten bij vriend en vijand, krijgen het meest gedaan.
Rineke van Houten

Vindplaats: VNG Magazine 06, Special raadsleden, 21 maart 2014, pagina 37 e.v.