Door Louis Sparidans

Er wordt tevens vaak het argument gebruikt dat ‘alles’ efficiënter zal gaan verlopen na een fusie en ‘dus’ alles goedkoper wordt. Toch zijn er genoeg voorbeelden bekend waar de lasten voor de burger na een fusie alleen maar zijn gestegen. Denk aan OZB-lasten, rioolheffingen, afvalstoffenheffingen enzovoorts.

Een van de zwaarste lasten bij een fusie is een veel te groot ambtenarenapparaat. Er ontstaan immers veel dubbelfuncties en ‘overtollige’ ambtenaren kun je niet ‘zomaar’ zonder tegemoetkoming ontslaan. Het Rijk kent hiervoor vergoedingsregelingen voor zogenoemde ‘frictiekosten’ bij fusies, maar die zijn niet altijd toereikend. Evenzo voor andere incidentele onkosten. Zo’n rijksvergoeding kan in het geval van een grote fusie in het Land van Cuijk ‘gemakkelijk’ oplopen tot enkele tientallen miljoenen.

Nee, de winst van een fusie ligt vooral in een versterkte bestuurskracht van een (grotere) fusiegemeente. Alsook een robuustere ambtelijke en financiële slagkracht. Op termijn beter capabele mensen (soms hoger opgeleid) die zowel op bestuurlijk als ambtelijk niveau hun taken en verantwoordelijkheden adequaat kunnen uitoefenen. Dat is het hogere doel.

Een relatief kleine gemeente, zoals de gemeente Grave, kan de grote problemen van deze tijd niet meer goed aan, dat is wel duidelijk. Denk maar aan al het geklooi met het oude Wisseveldproject dat onze inwoners meer dan tien miljoen euro kostte en niks opleverde. Of aan de recente schadeclaim die we zullen moeten betalen in verband met de aansprakelijkheid van de gemeente aangaande het faillissement van de voormalige scheepswerf. Het definitieve bedrag daarvan is nog niet bekend, maar hou maar rekening met vijf miljoen of meer.

Zo kent uzelf waarschijnlijk nog wel meer voorbeelden van (deels) mislukte projecten in de afgelopen jaren voor rekening van de gemeente Grave, waarvan de kosten door de Graafse inwoners nadien moesten worden opgehoest. Helaas, ook dat is waar.

Op de valreep blijkt dat het College van Burgemeester en Wethouders van Grave nog niets geleerd hebben, laat staan een begin van bestuurskracht tonen: waar Mill, Cuijk, Boxmeer en Sint Anthonis al wel begonnen zijn met een ‘Wegwijzer voor kernendemocratie’ wil Grave er niks van weten!

Louis Sparidans