Ingezonden door Grave Politiek: Opstappen!

GraverMaat: Bovenstaande foto maakte Matt Gerrits van Ben Peters als jurylid in de Pothuusburgse Optocht. De foto werd geplaatst in de Arena. Op Aswoensdag moet de wethouder weer aan de slag met zijn bestuurlijke werkzaamheden.

Een midscheepse voltreffer. Zo kun je het vonnis van het gerechtshof in Den Bosch wel duiden. Het hof acht de gemeente Grave schuldig aan het faillissement in 2012 van de Graafs scheepswerf waarmee ruim zestig medewerkers op straat kwamen te staan. Ook een aantal toeleveranciers en enkele Graafs middenstanders hadden het nakijken. De uitspraak van het hof gaat Grave -zeg maar de Graafs burgers- vele miljoenen kosten.

Grave wilde van de scheepswerf af. De verantwoordelijk wethouder Daandels (CDA) zag in het weigeren van een vergunning voor de bouw van schepen met een lengte van 135 meter (in plaats de toegestane 110 meter) een uitgelezen kans om de scheepswerf uit de weg te ruimen. Een staaltje van misplaatste bestuurskracht dat Daandels nog eens dunnetjes zou overdoen met het pesten van burgers in het snippergroenproject.

Bij zijn escapades vond Daandels die inmiddels de vlucht naar voren heeft gemaakt altijd de volle steun van raadslid Ben Peters (ook CDA). Het waren steeds dikke maatjes. In een raadsdebat over het snippergroenproject waarbij de oppositie een motie van wantrouwen tegen Daandels indiende, zei Peters “ik blijf achter mijn wethouder staan”. Hoe close kun je als volksvertegenwoordiger zijn met een bestuurder die je primair moet controleren in een tijdperk waarin dualisme -zeg maar afstand- van je gevraagd wordt. Relaties aangaan en onderhouden om persoonlijk gewin? Al eerder hebben wij Peters aangesproken op het gebruik van een pand dat eigendom is van een projectontwikkelaar over wiens plannen de gemeenteraad moet beslissen. Peters maakte er toen een hoop misbaar over.

Peters politieke mores kwamen nog eens in het volle licht bij zijn benoeming als wethouder. Het schenden van ferme verkiezingsbeloftes als je daar persoonlijk beter van wordt, gaat Peters even gemakkelijk af als het wegwerken van een biertje.

Je eerst opwerpen als de voorvechter van één gemeente Land van Cuijk om na de verkiezingen met de Lokale Partij Grave af te spreken dat over die heikele kwestie niet eens meer mag worden gerept. Dat -natuurlijk- in ruil voor iets moois: een wethouderschap. Peters laat schaamteloos zien hoe ook lokale bestuurders het vertrouwen in de politiek kunnen uithollen. Het onderscheid tussen eigen bekommernissen en het algemeen belang dat gediend moet worden is soms flinterdun.

De voltreffer die het hof in Den Bosch plaatste, moet bij Peters een onaangename sensatie hebben gegeven. Immers, Peters is nu als opvolger van ‘vriend’ Daandelsverantwoordelijk voor de miljoenenclaim van de kant van de scheepswerf.

Dat ook deze verantwoordelijkheid langs hem zal afglijden laat hij bij voorbaat weten in de Gelderlander. Peters zegt in de krant dat Erik Daandels in 2012 wethouder was, waarmee hij voorbijgaat aan zijn eigen dubieuze rol als raadslid toen en zijn politieke verantwoordelijkheid nu.

Peters geeft in de krant nog eens ongegeneerd weer hoe zijn politieke en morele verantwoordelijkheid in elkaar steekt: “Uiteindelijk ben ik als wethouder verantwoordelijk”, beseft Peters “Maar of het zin heeft mij weg te sturen, weet ik niet. Dan komt er een wethouder die ook weer verantwoordelijk is”. Je leest zoiets met grote verbazing. Dat Peters geen idee heeft wat politieke verantwoordelijkheid betekent, je verwacht niet anders. Maar waar moeilijk mee te leven valt, is de mentaliteit die achter zijn opvatting schuilgaat. In Italië en Portugal traden ministers af na het instorten van bruggen die gebouwd werden jaren vóór ze de politieke arena betraden. Politieke zuiverheid was ze meer waard dan eigenbelang. Peters vindt dat principe onzin, immers er komt na hem toch weer een ander.

Scheepswerfeigenaar Rob van Kessel denkt daar anders over. “Opstappen” vindt hij.

Hij wijst er in de Gelderlander op dat heel wat gemeenteraadsleden van nu destijds betrokken waren bij het desastreuze raadsbesluit. Drie daarvan zijn nu wethouder *1).

Het vertrek van tenminste verantwoordelijk wethouder Petersligt voor de hand, al was het maar als gebaar naar de vele gedupeerden van het scheepswerfdrama.

Wil Baaijens, Hans Satter; www.gravepolitiek.nl

*1) De wethouders Anja Henisch, Rik Joosten, Ben Peters.