‘We doen het allemaal vanuit ons hart’

Op deze laatste gezamenlijke avond vóór “I-day” heet Jolanda de vrijwilligers welkom. Op haar manier. Niks van een blaadje, maar, zoals ze zelf zei: “Recht vanuit mijn hart”. Ze memoreerde de overname van het stokje, 25 jaar geleden, van de toenmalige organisatie olv. meneer Gits. Het evenement was in die tijd bescheiden maar zeker vanwege het mooie decor van onze Maas en Loswal al volop geliefd in de regio. Een groepje Pieten en de Sint allemaal samen op één boot. In samenwerking met de ondernemersvereniging en in goed overleg werd de organisatie toentertijd overgedragen aan het Graafse Oranjecomite. Een aantal mensen en verenigingen van het eerste uur, zijn nog steeds enthousiast bij de organisatie betrokken. Voordat we ons gaan bezighouden met het grote draaiboek, wil ik die jubilarissen graag in het zonnetje zetten”.

25 jaar vrijwilliger intocht Sinterklaas
Het waren er heel wat, die door Jolanda naar voren geroepen werden: “Ik heb voor jullie een speciaal bloemetje uitgezocht. De gerbera, de nationale bloem voor Sinterklaas. Een positief feest, symbool voor een nationaal gedragen feest. Het is niet groot, maar uit het hart geschonken. Daarbij nog een kleine lekkernij. Dit alles dankzij onze Graafse ondernemers, die ons volop steunen. Al 25 jaar.
En daar kwamen de vrijwilligers naar voren. Teveel om alle namen te vermelden. De man die al door vele burgemeesters is begroet, de vrouw met de gouden schminkhanden. Een gedeelte van de belangrijke snoepverdelers namens de Sint. De mensen die altijd op de achtergrond blijven. Van sjouwers tot douwers. Speciale momenten waren er ook. Mensen die veel voor de intocht hebben betekend. Onze eigen ‘Graafse Aart Staartjes’ Jan Verhaartjes die vele jaren publiek en Sint op zijn ludieke wijze toesprak op de Loswal. Helaas zijn ons ook al mensen ontvallen. Jolanda: “Marietje van Zwam die alles met lappen stof kon maken. En dan de vrouw van onze schipper Frans van Steen van de stoomboot. De altijd betrokken Albertine Arts, die nog maar zeer recent overleed en van wie we op een heel speciale wijze afscheid namen”. Het was een heel emotioneel moment in deze kring van mensen die zich allemaal voor hetzelfde inzetten: Het in stand houden van dit mooie kindersprookje. Jolanda: “Nee, we nemen geen minuut stilte in acht. Albertine zou gezegd hebben: “Zijn jullie gek jongens. Laten we proosten op het leven”. Dat werd na afloop op serene wijze gedaan. Maar ook de nieuwe generatie vrijwilligers werd niet vergeten: “Wij werken ze nu in, zodat ze ons er later uit kunnen werken”, meldde Jolanda, die bij het uitdelen van de humor op de eerste rij heeft gestaan. Toen Jolanda dacht klaar te zijn met het huldigen stond Quirijn van den Berk op: “Een kudde eenden bestaat alleen als je een echte grote moedereend hebt. Altijd alles voor de kinderen. Ons grote voorbeeld, Jolanda”. Het applaus van “haar” vrijwilligers overstemde de Havenmuzikanten die beneden in Catharinahof aan het musiceren waren.

Draaiboek 2018
Bij het bespreken van het draaiboek merk je als buitenstaander pas wat er allemaal bij de organisatie van zo’n massaal feest komt kijken. Bovendien hebben de organisatoren alles tot in de kleinste details uitgewerkt. Met alles rekening gehouden. Dingen die goed zijn, worden behouden. Als iets vorig jaar niet naar wens verliep, dan wordt een onderdeel aangepast. Veiligheid staat voorop. Van de kinderen, de medewerkers en de andere bezoekers. Het calamiteitenplan is pagina’s lang. De scouting is ingeschakeld. EHBO is constant aanwezig. De plaatsen van waar de Pieten komen en gaan zijn nauwkeurig uitgestippeld. De Pietenband weet waar en wanneer te spelen, Max, de spil op de Loswal, die in de wachttijd de duizenden mag vermaken is voorbereid. De verschillende tijden waarop de vrijwilligers aanwezig moeten zijn staan vermeld. De burgemeester is er. De Harmonie. De Cloveniers. Na het draaiboek is er een vragenrondje. Opvallend is dat bij een probleem er altijd iemand is die zijn hand opsteekt om dit op te lossen. Jolanda besluit met alweer een kreet, recht uit het hart: “Eén groot feest maken we ervan. Dat kunnen wij gewoon”.

Uw verslaggever weet het inmiddels zeker: Dat kunnen ze zeker.