Te pas en te onpas geheimen in de raad.
Grote geheimzinnigheid in de Westlands politiek, deze week. Wordt er steeds vaker met vertrouwelijkheid geschermd?
Via een spoedvergadering moest een bestemmingsplan worden aangepast dat de eventuele bouw van een tweede “Polenhotel” kan verhinderen.
Veel raadsleden toonden zich verbolgen over de gang van zaken. De raad gaat zelf over zijn vergaderingen.
“Het is niet zo dat als de burgemeester roept, de raad komt”. “ Het college liet weten dat deze achter gesloten deuren zou plaats vinden. Daar gaat het college ook niet over”.
“Alleen de raad zelf kan volgens artikel 23 van de Gemeentewet de beslotenheid van een vergadering bekrachtigen”
“Daarvoor kunnen goede redenen zijn. Bijvoorbeeld als het besprokene de onderhandelingspositie van een projectontwikkelaar ondermijnt”.
”Maar niet zelden gebruikt een college of ambtenaar oneigenlijke gronden om stukken geheim te laten verklaren”: Olaf Schuwer, jurist gespecialiseerd in gemeentelijk bestuursrecht, in de NRC.
”Raadsleden moeten op hun qui-vive zijn: is het wel terecht om geheimhouding te eisen? Over het algemeen mogen raden zelfverzekerderzijn. Zeggen: thuis is nog hoe democracy works, als een ambtenaar iets besloten wil houden. Want de raad bepaalt: John Bijl van het Periklesinsituut.
Wim Voermans, hoogleraar staatsrecht: “Raadsleden laten zich soms te gemakkelijk intimideren”. De gemeenteraad is als afspiegeling van de bevolking vaak minder ervaren en lager opgeleid dan het professionele bestuur en hun ambtenaren. En af en toe wordt daar misbruik van gemaakt”.
Vaker, dan het vragen om een besloten vergadering, worden door het college bepaalde stukken geheim verklaard. Maar ook dat moet door de raad worden bekrachtigd.
Uit een enquete van de regionale omroepen en belangenorganisatie Raadslid.Nu bleek vorig jaar dat meer dan de helft van de raadsleden zich belemmerd voelt in het raadswerk, omdat “te pas en te onpas” stukken geheim zouden worden verklaard.
”Colleges vinden het wel gemakkelijk om met woorden als “confidentieel” en “vertrouwelijk” te schermen, zegt Jan Dirk Pruim, griffier in Almere en auteur van het boek Wat en hoe voor het raadslid.
‘Voor raadsleden voelt dat gewichtig . Maar wat is er dan zo vertrouwelijk? Wat mag de burger dan niet weten? Ik denk dat veel raadsleden denken “het is achter gesloten deuren, het zal dus gevoelig zijn” en dan niet doordenken.”
”In Almere is besloten “alleen bij heel zwaarwegende redenen” in beslotenheid te vergaderen, zegt Pruim.
Voermans ziet bij bepaalde gemeenten “een reflex om pottenkijkers tegen te houden”.
“Maar de gemeente is van de burger. Het is niet zo dat ze eens in de vier jaar een mandaat halen, en voor de rest maar lekker hun gang kunnen gaan.”
Naschrift van de voorzitter/webmaster van Keerpunt 2010:
Onze huidige fractievoorzitter Ben Litjens heeft de afgelopen vier jaar steeds geprotesteerd tegen besloten bijeenkomsten. Hij bezocht ze principieel niet. Regelmatig heeft hij verzocht om bijna alles in de openbaarheid te bespreken maar hij bleef een roepende in de woestijn. Daardoor miste hij soms wel achtergrond informatie. Hij kan zich vinden in de kop van dit artikel:
Te pas en te onpas geheimen in de raad.