Voor u gelezen: Column Grave Politiek: Graafse folklore.

Graafse folklore

“Geachte Poes” zei Alice bedeesd, “zoudt u mij misschien kunnen zeggen welke kant ik uit moet gaan?’  “Dat hangt er nogal vanaf waar je heen wilt”, zei de Kat. “Het kan me niet schelen waar ik heen ga”, zei Alice. “Dan geeft het ook niet veel welke kant je uit gaat”, zei de Kat.  “Zolang ik maar ergens terecht kom”, voegde Alice er ter verduidelijking aan toe. “O, je komt altijd wel ergens”, zei de Kat, “als je maar lang genoeg doorloopt”.

Het citaat is uit ‘Alice in Wonderland’ *). De avonturen van Alice roepen beelden op van de Graafs bestuurlijke elite. Alice ondergaat allerlei metamorfoses die geen enkel doel dienen. Het deert haar niets. Er is geen peil te trekken op haar verbale redeneringen. Ook haar tegenspelers ontbreekt het aan enige samenhang. De personages die Alice ontmoet zijn rasechte sofisten die zich moeiteloos bedienen van kronkelredeneringen en drogredenen.

In een handomdraai

De afgelopen maanden hebben alle Nederlandse gemeenten zich beziggehouden met de vorming van nieuwe colleges. Soms gaat dat crescendo, soms is het een ingewikkelde puzzel en is men er nog niet uit. Hoe het ook loopt, de volgorde is steeds hetzelfde: eerst een programma-akkoord overeenkomen, dan de taken/portefeuilles verdelen en tenslotte geschikte wethouders daarbij vinden.

In ons zelfstandig Grave gaat het omgekeerd. Daar hebben de LPG en het CDA in een handomdraai eerst drie wethouders geregeld en laten beëdigen. Een bestuursakkoord? Een portefeuilleverdeling? Dat zagen de dames en heren later wel. De baantjes waren binnen. Van hun schaapachtige fracties hoefden ze niets te vrezen.

De gemeentelijke website maakt ons in de rubriek ‘Nieuws’ deelgenoot van een reeks gevarieerde trivialiteiten. Zo lezen we over het explosievenonderzoek in de Raam, de komende veteranen dag, hoe we een inbraak in onze auto kunnen voorkomen en dat we om dezelfde reden ramen en deuren goed moeten sluiten. Grave is immers een behoorlijk onveilige gemeente, zo blijkt.

En jawel, het bericht dat er drie wethouders zijn benoemd en beëdigd, het staat droog tussen de Graafs stadhuisberichten. Geen enkele tekst of uitleg. Bijvoorbeeld over de integriteitsscreening van het nieuwe gezelschap, een kwestie die de burgemeester zo hoog zit dat hij er een brief aan de minister aan wijdde. Wie heeft daar in de raad een vraag over gesteld? Er was tenminste één kandidaat-wethouder waar de burgemeester kritisch naar behoorde te kijken.

Politieke moraal

Een coalitieprogramma heeft in Grave doorgaans weinig om het lijf.  Schrijf eerst wat op over de mooie vergezichten van de toekomstige inrichting van de stad. Ook een financiële paragraaf is snel bijeen geschreven. Volgens nieuwbakken wethouder Joosten heeft Grave namelijk geen centje financiële pijn.  Schrijf dan nog wat over kernendemocratie, burgerparticipatie, bestuurskracht en transparantie (de verkiezingsprogramma’s staan er bol van) en je hebt een A-viertje met daverende woorden dat je met de nodige zelftrots de wereld instuurt.

Maar deze keer kom je niet weg met de opsomming van gekende gemeenplaatsen. Een coalitieprogramma waarin het H-woord wordt verzwegen, het zou een miskenning zijn van de door de raad zelf geïnitieerde opiniepeiling.

De Lokale Partij Grave is verklaard tegenstander van gemeentelijke herindeling en coalitiepartner CDA heeft zich in haar verkiezingsprogramma in ferme bewoordingen uitgesproken voor “één sterke, toekomstige gemeente Land van Cuijk”. De bestuurlijke inrichting van het Land van Cuijk zal de komende tijd tot ongenoegen van het nieuwe Graafs college in debatten regelmatig aan de orde (moeten) komen. Om te beginnen in september als de uitslag van de opiniepeiling de raadsagenda (ont)siert.

Nou weten we dat de voorman van het CDA zijn opvattingen onderweg gemakkelijk aanpast aan waar hij op enig moment om eigen belang de voorkeur aan geeft. Met quasi spitsvondigheden draaide hij jaren om het heikele punt van herindeling heen om tenslotte na een eigen marktonderzoek met overtuiging te gaan voor “één sterke gemeente Land van Cuijk” om enkele maanden later zonder een spatje schaamrood toe te treden tot een college en bijbehorende coalitie die op een principieel punt diametraal staat tegenover de opvatting die door de partij in de verkiezingscampagne prominent is uitgevent. Het is witwassen van je standpunten maar de toegang tot het machtscentrum is het CDA kennelijk meer waard dan moraliteit.

Ik ben mijzelf niet

Terug naar ‘Alice in Wonderland’.  Met dank aan de CDA-voorman.

“Wie ben jij?” wilde de rups weten. “Dat weet ik eigenlijk niet zo goed, meneer”, antwoordde Alice, “Ik weet wie ik was toen ik vanmorgen opstond, maar sindsdien ben ik een paar keer veranderd”. “Verklaar je nader”, zei de rups. “Ik ben bang dat ik mijzelf niet nader kan verklaren, meneer” zegt Alice, “want ik ben mijzelf niet, begrijpt u wel”.

Hans Satter; www.gravepolitiek.nl

*) Lewis Caroll, ‘Alice in Wonderland’