Wat gebeurde het laatste uur voordat binnenvaartschip Maria Valentine tegen de sluis bij Grave voer?
Omroep Brabant
GRAVE – Het binnenvaartschip de Maria Valentine ramde op 29 december 2016 de sluis bij Grave. Het scheepvaartverkeer was een maand gestremd. De schade was enorm. Wat gebeurde er eigenlijk in het laatste uur op het schip dat met 2000 ton benzeen op weg was naar Rotterdam? Het rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid geeft een kijkje in de kombuis.
Het schip voer weg uit Stein ondanks zeer dichte mist. De Slowaakse schipper vertrouwde op zijn radar. De bemanning bestond uit de schipper, een stuurman, een matroos en twee passagiers. Alleen de schipper had voldoende ervaring om het 110 meter lange schip te mogen varen. Dat betekende dat hij veertien uur aan het roer moest staan zonder dat hij vervangen kon worden. Alleen tijdens het schutten in de verschillende sluizen kon hij uitrusten. Omdat het zo mistig was, bleef steeds één van de bemanningsleden bij hem in de stuurhut.
LEES OOK: ‘Rijkswaterstaat en Veiligheidsregio’s waren niet op calamiteit als schipongeluk Grave voorbereid’
Kort voordat de Maria Valentine bij Grave was vroeg de schipper aan de matroos of hij iets te eten wilde maken. De schipper voelde zich een beetje flauw en hij wilde niet wachten met eten tot hij bij de overnachtingsplaats voorbij Grave was. De matroos ging naar het kombuis en vanaf dat moment was de schipper alleen omdat de stuurman in het woongedeelte televisie keek.
VIDEO: Reconstructie van het ongeluk bij de sluis bij Grave.
Reconstructie van het ongeluk bij de sluis bij Grave
Alarm werd ingesteld
De schipper kan zich niet herinneren wat er daarna gebeurde. Vaststaat dat het algemeen alarm werd ingesteld en dat kan alleen vanuit de stuurhut en handmatig. Dat moet dus volgens de bemanningsleden door de schipper zijn ingesteld.
Als het alarm gaat, moet iedereen onmiddellijk naar de stuurhut, maar deze avond ging alleen de stuurman naar boven. Hij zag de schipper in een stoel hangen. Hij was niet aanspreekbaar.
LEES OOK: ‘Varen met gevaarlijke stoffen in mist aan banden leggen’, is conclusie na stuwongeluk [ANIMATIE]
De stuurman legde de schipper op de grond en probeerde hem weer bij te brengen. Terwijl hij hiermee bezig was, hoorde hij van buiten plotseling een harde klap gevolgd door geraas dat aanzwol tot een oorverdovend kabaal. Op dat moment had hij de indruk dat de schipper weer aanspreekbaar werd. De stuurman vluchtte het stuurhuis uit om zichzelf in veiligheid te brengen en liet de schipper op de vloer van het stuurhuis achter.
Pas toen het schip de stuw helemaal was gepasseerd, hield het geluid op. De schipper lag na het passeren door de stuw, in de bakboordhoek van wat er over was van het stuurhuis. Door de mist en de duisternis kon hij niet zien waarmee het schip in aanraking was gekomen.