INGEZONDEN: Een analyse

Mijn vrouw en kinderen vonden Grave destijds (in 1984) een leuk stadje en daarom verhuisden we graag vanuit Uden hier naartoe. Nog steeds vinden we Grave een mooi stadje en ik kan me daarom goed inleven in de wens van veel mensen die hopen dat Grave altijd zelfstandig kan blijven.

Ofschoon niets ten nadele van die vier andere gemeenten, als inwoner van Grave heb ik er toch iets minder mee. Het gaat hier om het verschil in beleving. Gevoelsmatig heeft Grave helemaal mijn sympathie, maar m’n verstand zegt dat dat bestuurlijk niet (veel) langer kan.

Het gemeentebestuur van Grave heeft in de afgelopen raadsperiode laten zien dat er veel aan bestuurs(daad)kracht schort en dat ze niet alle problemen die op haar af komen op een behoorlijke manier nog zelfstandig aankan. Die ervaring hebben helaas ook veel andere inwoners.
Nóch het College van burgemeester en wethouders, nóch de gemeenteraad blonken uit in een gedegen aanpak van problemen, zoals de inwoners die van hun gemeente mogen verwachten. Ook een onderzoek van het gerenommeerde organisatie- en adviesbureau Berenschot constateerde vorig jaar nog eenzelfde manco aan Graafse bestuurskracht.

Een ‘gezond boerenverstand’ kan niet anders leiden dan tot één conclusie: Grave móet vroeg of laat gaan fuseren en dan maar beter vroeg dan te laat. Dan hebben we nog wat in te brengen.
Ofschoon, het sentiment natuurlijk blijft. We zullen een beetje aan identiteit verliezen, maar als ‘Stad Grave’ heus wel blijven bestaan! We zullen er ongetwijfeld een daadkrachtiger bestuur voor terug krijgen. Met ook méér financiële middelen. Dat laatste hoort immers bij een grotere gemeente. Alsook een beter te verwachten beleid waar we allemaal profijt van zullen hebben.

Louis Sparidans