Kerkbestuur luidt de “noodklok”.

Brandbrief aan ministers, Tweede Kamer en ambassadeur van Polen.  

Graafs kerkbestuur luidt noodklok over veiligheid in binnenstad.

Door Sergio Boutkan van Arenalokaal.nl

GRAVE – Het kerkbestuur van de parochie H. Elisabeth (Escharen, Gassel, Grave en Velp) maakt zich zorgen over de veiligheid in de binnenstad van Grave. De reden daarvoor is een inbraakpoging en een reeks diefstallen uit de dagkapel. De aangifte die daarvan is gedaan, heeft nog niet tot een aanhouding geleid. Het kerkbestuur betreurt dat, juist omdat er haarscherpe bewegende beelden van de daders en foto’s van hun auto (met Pools kenteken) aan de autoriteiten zijn overgedragen. Volgens de parochie is niet alleen de kerk het slachtoffer van mensen met te lange vingers.

“We hebben als kerkbestuur een brief aan de minister van Justitie, de minister van Cultuur, de Tweede Kamer, de ambassadeur van Polen en de burgemeester van Grave geschreven over de voorvallen”, licht vice-voorzitter Alex van Megen toe. “Het is namelijk zonder steun van de overheid niet mogelijk de maatschappelijke verantwoordelijkheid die de parochie heeft voor het religieus erfgoed van Escharen, Gassel, Grave en Velp te dragen. Er is de laatste jaren vooral bezuinigd op monumentenzorg. De gemeente Grave heeft weliswaar veel geld geïnvesteerd in historisch Grave, maar subsidieert al jaren geen restauratie- of onderhoudswerkzaamheden aan de H. Elisabethkerk. Die lasten worden nu vooral door de parochie gedragen, die – om het middeleeuwse monument ook voor bezoekers open te houden – steeds meer kosten maakt die betrekking hebben op veiligheid en toerisme.”

‘Grootste toeristische trekpleister’
De Dom aan de Hoofdwagt is volgens Van Megen de grootste toeristische trekpleister in de gemeente. “In het hoogseizoen en in de kersttijd is de kerk dagelijks twee uurtjes geopend voor publiek. In 2017 hebben meer dan tienduizend toeristen zich vergaapt aan de schoonheid van de grote kerk. Deze openstelling kan niet zonder kerkwachten die een oogje in het zeil houden. Voor de dinsdag- en vrijdagmiddag worden nog mensen gezocht. Dat geldt ook voor het weekend van 7 en 8 april, als duizenden mensen de kerk bezoeken vanwege de vestingstedendagen. Toen intern overwogen werd een extern beveiligingsbedrijf in te schakelen om de kerkwachten te ondersteunen, was de maat vol.”

‘Tweerichtingsverkeer’
Het kerkbestuur zegt haar maatschappelijke verantwoordelijkheid voor het gezamenlijk erfgoed niet meer te kunnen dragen als er geen sprake is van tweerichtingsverkeer. “Het bestuur staat voor een open kerk, maar kan het niet alleen. De parochie vraagt daarom de gemeente, de provincie en het Rijk om steun. Er wordt meer van de parochianen gevraagd dan zij kunnen dragen.”

Onderstaande tekst is aan het einde van de zondagsmis in de Graafse kerk door de Alex van Megen uitgesproken:

De kerk is van de mensen.

Het kerkbestuur ziet de kerken van Escharen, Gassel, Grave en Velp
als huizen van geloof, gemeenschap, gezamenlijke geschiedenis en dus gedeelde identiteit.

Jaarlijks vragen we u de parochie te steunen door deel te nemen aan de Actie Kerkbalans.

Wij beseffen dat we een maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben.
Daarom houden wij de kerken open. Iedere dag.

Inmiddels hebben al onze kerken een dagkapel waar iedereen welkom is.

Vele duizenden kaarsen worden ieder jaar bij de Moeder Gods of bij de Heilige Elisabeth gebrand.

Ook is deze Dom een aantal maanden per jaar dagelijks geopend.
Dat is in de zomermaanden, maar ook als de indrukwekkende kerstgroep van de pastoor er staat.

Meer dan tienduizend (geregistreerde) gasten hebben zich vergaapt aan de schoonheid van onze kerk.

Wij doen er alles aan om ons religieus erfgoed te bewaren en op een positieve manier voor het voetlicht te brengen.
Alle kosten daarvoor worden door de parochie gedragen.
De overheid draagt steeds minder bij aan de instandhouding van monumenten en verwacht dat het merendeel van de lasten
door de lokale gemeenschap gedragen wordt.

Het kerkbestuur kan deze kerk alleen openstellen voor gasten als er kerkwachten zijn die een oogje in het zeil houden.
Op Hemelvaartsdag begint de dagelijkse openstelling weer en wij zoeken nog mensen die iedere dinsdag- of vrijdagmiddag in deze prachtige ruimte willen zijn als gastheer of -vrouw.
Ook kunnen we nog extra ogen gebruiken voor het weekend van 7 en 8 april als in onze stad de Vestingstedendagen worden georganiseerd.

De verdrietige reden daarvoor is dat steeds meer ongenode gasten met lange vingers de H. Elisabethkerk bezochten.
Er zijn braaksporen aangetroffen bij het parochiecentrum. Ook in de dagkapel sloegen dieven hun slag. Op glasheldere camerabeelden is te zien hoe zij – dagelijks! – te werk gingen. Deze bewegende beelden alsook foto’s van de auto (met Pools kenteken) van betrokkenen zijn ter hand gesteld van de politie.
Het onderzoek heeft echter geen verdachten opgeleverd
en is stopgezet.

Het kerkbestuur kreeg slachtofferhulp aangeboden.

Vanaf 22 maart verschijnt Ons Elisabethblad. Daarin doen wij het hele verhaal uit de doeken in een brief aan de minister van Justitie en Veiligheid, de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, de Tweede Kamer der Staten-Generaal, de burgemeester van Grave
en de ambassadeur van Polen.

Ik vertel u dit nu alvast (in het kort) omdat er naar aanleiding van onze brief Kamervragen zijn gesteld en een delegatie uit Den Haag naar Grave komt om poolshoogte te nemen.

Voor ons, als kerkbestuur, is namelijk een grens bereikt.

Wij kunnen onze maatschappelijke verantwoordelijkheid voor ons gezamenlijk erfgoed niet meer dragen als er geen sprake is
van tweerichtingsverkeer.

Deze kerk heeft een peperduur alarmsysteem en goede camera’s.
Onlangs vroegen wij ons af of we een extern beveiligingsbedrijf moesten inhuren om onze kerkwachten te ondersteunen tijdens de vestingstedendagen, als duizenden mensen tegelijkertijd dit huis en haar schatkamer bezoeken. Het moet niet gekker worden.

Wij staan voor een open kerk, maar we kunnen het niet alleen.
Wij vragen de gemeente, de provincie en het Rijk om steun.
Er wordt meer van ons gevraagd dan wij kunnen dragen.

Daarom vragen wij om uw hulp
• in de vorm van deelname aan de Actie Kerkbalans,
• maar ook als kerkwacht.

Samen houden wij deze kerk open als huis van geloof, gemeenschap, gezamenlijke geschiedenis en dus gedeelde identiteit.

Maar gezamenlijke verantwoordelijkheid betekent ook dat de gemeenschap onze last helpt dragen.