Komt er dan toch een herindeling in het Land van Cuijk? Bureau Berenschot vindt dat het moet gebeuren, ergens rond 2023 of 2025. Een fusie maakt deze regio een stuk krachtiger, zo is de verwachting. Twee routes worden genoemd, de één is een omweg, maar het resultaat hetzelfde: één gemeente. Ik moet het nog zien. Veel raadsleden willen hun kleine gemeente niet opgeven. Die vinden vast wel een extra omweg die het einddoel nog verder in de toekomst legt.

Op social media wordt al gespeculeerd over wie die gemeente van 90.000 inwoners moet gaan leiden. Burgemeesters en Kamerleden met regionale roots worden genoemd, maar dat moeten we niet doen. Laat zo’n nieuwe gemeente vol oude sentimenten toch vooral door iemand van buiten leiden.

Waar ik nog niemand over heb gehoord, is de naam. Voor mij is Land van Cuijk niet vanzelfsprekend. Een gloednieuwe gemeente die krachtig, trots en modern wil overkomen, verdient een flitsende naam. Vooral dat landelijke dat Land van Cuijk uitstraalt, zou je niet moeten willen. De zelfverzekerde buren moeten merken dat in dit gebied de handen ineen worden geslagen, dat een krachtige vogel zal opstaan, een geduchte concurrent met zelfvertrouwen.

We gaan onszelf stad noemen. Zijn we geen stad? Ach, als Grave een stad mag heten, mag het gebied tussen Maashees en Velp dat ook. We noemen ons stad en noemen de gemeente naar een rivier. Niet naar de Maas, want die stroomt overal, maar naar de Raam. Lage Raam en Oeffeltsche Raam gaven vroeger altijd natte voeten. In goede samenwerking hebben de gemeenten de riviertjes bedwongen. Een tastbaar symbool dus van goede samenwerking.

‘Gemeente Raamstad, goedemorgen.’

Bekt lekker, gewoon doen.

Dwarskijker