Wat me opviel in de media 1: “Mister Integriteit” “Die dikke deugt niet”.

Integriteit

Een politicus die zichzelf erop voorstaat integer te zijn. Het is zoiets als een hardloper die roept dat hij de benen uit zijn lijf rent. Een uiterst merkwaardig keurmerk. Integriteit is een vanzelfsprekendheid en geen extra kwaliteit. Een schande als je het niet bent, maar niets om trots op te zijn als je het wel bent. Bij Henry Keizer ligt dat kennelijk anders. De voorzitter van de VVD draagt binnen zijn partij zelfs de bijnaam “Mister Integriteit”. Hij is de man die met een serieus integriteitsprogramma de “normen en waarden” binnen de VVD verankerde. Dat hij met een persconferentie de brandhaard rond zijn persoon dacht te kunnen doven, is een enorme misrekening. Dat hij – de man die ook nog de mediaportefeuille beheert – kritische journalisten van Follow The Money bij diezelfde persconferentie de deur wees, pure arrogantie. Niet van van de openheid die “Mister Integriteit” zou passen. Geen zweem van zelfreflectie. Sterker: er is een sfeertje gecreëerd van “die dikke deugt niet” pareerde Keizer. Dat de VVD pas uren na de “ik-ben-zo-integershow” de eigen integriteitscommissie in stelling brach, belooft weinig goeds voor de uitkomst. De integriteitsmissie van Keizer is in elk geval volledig mislukt. Je kunt namelijk wel heel hard roepen dat je iets bent, maar daarmee ben je het nog niet.

Bron: Gerben van ’t Hek De Gooi – en Eemlander