Liveblog “Gat van Grave” 82. Gastcolumn Hester Kruizinga.
De kranten over ‘Het Gat’
Bewust ben ik niet geabonneerd op een bepaalde krant. Dagelijks verschillende kranten online volgen geeft misschien een objectiever beeld van de werkelijkheid mijns inziens. En dus lees ik sinds het stuw ongeluk allerlei nieuws, vragen en opinies. Vandaag sprong voor mijngevoel Trouw er uit; “De stuw bij Grave is kapot. Reden voor volkswoede? Nee, een waterweg is geen spoorweg”, legt Hans de Bruijn uit.
Dit artikel sprong er uit voor mij omdat ik dagelijks de “ingekomen post” voor de gemeenteraad raadpleeg op de gemeentelijke website en tot mijn stomme verbazing is sinds de aanvaring geen enkele vraag aan de raad hierover gepubliceerd. Hoe is het mogelijk? (http://www.grave.nl/welkom-bij-grave/bestuur/overzicht-bestuur/gemeenteraad/5375-raadsinformatie/ingekomen-post )
Is er helemaal niemand boos of verontwaardigd in Grave? Heeft niemand behoefte aan vragen die door raadsleden gesteld moeten worden. Of is er weer een foutje in de website geslopen?
Hoe dan ook, ik barst van de vragen en heb die ook doorgegeven. En vandaag las ik dat tijdens een slecht bezochte informatiebijeenkomst vooral enkele direct gedupeerde eigenaren vragen hebben gesteld. Meteen werd al duidelijk dat men niet bij Rijkswaterstaat moet aankloppen; maar beter de eigen verzekering contact moet laten opnemen met de verzekering van de schipper/eigenaar van het vaartuig. Dat gaat nog een lastige strijd worden en ik voel daadwerkelijk mee met de zorgen en onrust onder alle gedupeerden.
Ook ligt de belangrijke vraag voor, hoe het komt dat veel en veel te laat door vrijwel alle overheidsdiensten alarm is geslagen en de bevolking van Grave ‘per geluk bij een ongeluk’ aan een ramp is ontsnapt. En niemand werd er boos? Hans de Bruijn; “Grote kans dat als zoiets op het spoor was gebeurd er grote woede alom zou zijn over de NS en Pruts-ProRail. Hoe deze laissez faire houding van de bevolking te verklaren is ?
Omdat het over water gaat, en de strijd tegen water zit in ons, dat zijn wij gewoon, aldus De Bruijn. Heeft hij gelijk? Hebben wij een haat/liefde verhouding met ons water en zien we dus het water als de dader, de gezamenlijke vijand, de schuldige? Ik vind het maar een romantisch beeld en ben het er niet mee eens. Ik denk dat de gedupeerden al bij voorbaat bijna de moed in de schoenen is ‘gezonken’ met het vooruitzicht van het aanklagen van slecht functionerende overheidsdiensten en een schipper/rederij.
En verzekeringen staan er om bekend dat zij . . . liever niets uitbetalen. Toch? Wie is schuldig waar aan? Ik heb ook nog wel een voorbeeldje van een Graafse ondernemer;
Op 10 oktober 2016 kwam in opdracht van de gemeente een onderaannemer even de stoep voor de winkel ‘kogelstralen’. Hierbij werd de gevel beschadigd en dus trok de Graafse ondernemer bij de gemeente aan de bel. Niet thuis; “U moet bij de aannemer zijn”.
Nee meneer De Bruijn, volgens mij zien wij in Grave de Maas beslist niet als onze vijand, maar wel de bureaucratie die over ons heen zal spoelen. Ik raad dan ook alle gedupeerden aan om gezamenlijk 1 advocaat in de arm te nemen.
Hester Kruizinga – Grave