GRAVE | In de week voor Kerst hebben zes bureaus van stedenbouwkundigen en landschapsarchitecten hun ideeën voor de stad Grave gepresenteerd aan het college, een enkel raadslid en inwoners. Het college heeft, op verzoek van de gemeenteraad, alleen bureaus ‘van naam en faam’ laten meedoen aan de selectie. Een keuze maken wordt een lastige opgave, want ze zijn allemaal goed, willen graag en zien in de opgave een uitdaging.

Door Annelies Graafsma

Verschillende geluiden klinken door in de presentaties, maar ook ’n grote lijn: ‘Er is een prachtige erfenis, maar met alleen een rijke erfenis ga je het in Grave niet redden’, ‘Er zijn kansen, ‘Het Arsenaal zou je door moeten ontwikkelen’, ‘Het Visioterrein is van een goede kwaliteit, maar zo kan het er niet bij blijven liggen’, ‘De poort bij de Maas heeft de ingang aan de verkeerde zijde, maak het aan de voorkant en je hebt een geweldig zicht op de Maas’, ‘De Maaskade ligt er verloren bij’ en meer. Kortom, er is van alles mogelijk. “Laten we zorgen voor draagvlak, een debat op gang brengen, met participatie door en vanuit de samenleving”, aldus één van de bureaus. “Leefbaarheid, de stad aantrekkelijk maken, maar laat het geen ‘Heusden’ worden!”, is een hartenkreet van alle bureaus. Draagvlak is een ander thema dat steeds terugkomt; van inloopbijeenkomsten tot een ‘Poolse landdag’.

Samenhang

Er staan veel plannen op de rol: Oranjebastion, de scheepswerf, Bekaf, Prinsenstal (oude Maaszicht) en het aangekochte Visioterrein. De architect zal in overleg moeten met huidige eigenaren van de locaties. Alle bureaus benadrukken de noodzaak deze plannen in samenhang te ontwikkelen. “Stedenbouwkunde is een langzaam vak; we moeten het in de vingers krijgen wat er kan”, zegt één van hen. Allemaal tonen ze foto’s met voorbeelden van hoe het zou kunnen. Alle zes zijn ze zoekend naar de balans: wat is er nog, wat is er al en hoe is het te versterken?

Elisabethstraat en levendigheid

Over de Elisabethstraat, de N321 langs de Hampoort, willen de architecten allemaal het debat, want zoals het nu is kan het niet blijven. “Waarom al die vrachtauto’s? Het is een last voor de stad. Je moet maatregelen nemen om de vestingstad zichtbaar te maken”, is het kritische geluid naar college en gemeenteraad.

De geschiedenis van Grave kent vele lagen. De landschapsarchitecten zetten in op beleving van die lagen. Ze spreken over ‘dimensie aanbrengen’ in het landschap, ‘groen het werk laten doen’, ‘het zicht op het water openen’. Duidelijk is ook hun mening over het aantrekken van toeristen: “Organiseer events, de plekken zijn er. Levendigheid is blijvend nodig! Waarom staat het Arsenaal eigenlijk leeg? Maak het letterlijk open (zoals in Nijmegen), met doorgang naar de stad”, is één van de suggesties.

Begin 2017 maakt het college bekend wie de opdracht gegund wordt.