De Gelderlander schrijft over Cranendonk/Gerard Adams.
Onbegrip over aanstelling van wethouder Adams
Dat zeggen bestuurskundigen Marcel Boogers (Universiteit Twente) en Laurens de Graaf (Hogeschool Utrecht). Volgens beiden is een assessment voor wethouders een goed instrument om de kwaliteit van een aankomend bestuurder te meten. Maar dan moet een gemeenteraad wel zorgen dat zij de resultaten in kan zien en die direct kan bespreken met de persoon in kwestie voordat ze tot beëdiging overgaat.
“Je moet niet iemand over zijn eigen uitslagen laten spreken, als een slager die zijn eigen vlees keurt”, zegt Boogers.
Hij is professor regionaal bestuur van de Universiteit Twente en is verbaasd over de werkwijze van de coalitiepartijen in Cranendonck. Daar vertrok Adams al na enkele weken als wethouder omdat hij zou hebben gelogen over de resultaten uit de wethouderstoets. Toen de coalitiepartijen daar achterkwamen, zegden ze het vertrouwen in hem op. Een verdere toelichting op het vertrek wilden de partijen tot afgelopen dinsdag niet geven.
Een vergissing, vindt Boogers. “Je krijgt altijd de discussie over wachtgeld. Natuurlijk heeft hij er recht op, maar als coalitie zul je toch aan inwoners moeten uitleggen waarom.”
Volgens hem hadden de partijen in Cranendonck direct open moeten zijn. “Je moet laten zien dat je ervan leert en hoe je ervoor gaat zorgen dat het nooit meer gebeurt”, vindt Boogers.
De Graaf, expert in het functioneren van lokale politiek, snapt wel waarom men ervoor koos om te zwijgen. “Er is een moreel dillemma tussen verantwoording afleggen aan je burgers en schade toebrengen aan een privépersoon. De bescherming van de persoon is ook belangrijk.”
Volgens Boogers had burgemeester Marga Vermue ook een andere rol kunnen spelen. Formeel gezien is zij er niet bij betrokken of verantwoordelijk voor, maar volgens Boogers heeft de burgemeester wel altijd een regisserende rol. “Het is te makkelijk te zeggen dat ze hier volledig buiten staat. Zeker als het gaat om de manier waarop hierover is gecommuniceerd.”
“Spreken over eigen uitslagen, dat is als een slager die zijn eigen vlees keurt.’
Marecl Boogers, bestuurskundige