Wat is er gebeurd?

“Na het vertrek van wethouder Meuwissen heb ik bijna meteen gereageerd. Een paar dagen later zat ik met de VVD om tafel, nog eens twee dagen later was ik de uitverkoren kandidaat. Toen werd er binnen de coalitie de wens uitgesproken dat ik een wethoudersassessment zou afleggen. Dat kwam boven op de Verklaring Omtrent Gedrag en de integriteitstoets waarvoor ik ben geslaagd. De VVD en CDA vonden dat niet per se noodzakelijk, maar Cranendonck Actief stond daar op. Uiteindelijk werd overeengekomen: een toets bedoeld voor teambuilding die alleen intern in het college wordt besproken om de samenwerking goed te laten verlopen.”

Wat houdt zo’n assessment in en wat kwam er uit voor u?

“Het waren vragenlijsten en rollenspellen. Er is gekeken naar sterke en zwakke punten in het perspectief van Cranendonck en de beoogde functie. Conclusie: ik was geschikt als wethouder maar mijn bestuursstijl wijkt af van het huidige college. Ik ben zakelijk en resultaatgericht en dat zou botsen met andere karakters. In het assessment werd dat omschreven als ‘risicovol’. Maar er was in Cranendonck al een teamcoach aan het werk, in dat opzicht maakte ik me geen zorgen. Dat was op te lossen.”

Wat ging er mis?

“Een paar weken later tijdens een teamsessie van het college met de coach kwam mijn assessment ter sprake en was de uitslag ineens een probleem. Daarna gingen we wat eten en drinken en dat werd een ongemakkelijk samenzijn. Een dag later kreeg ik te horen dat de andere twee partijen geen vertrouwen meer in mij en de VVD hadden. Ik kon kiezen: zelf vertrekken of weggestuurd worden. Ik wist dat het voor mij over was, maar wilde meer openheid van zaken geven. Het waren immers procedurefouten. Het persbericht dat ik ter controle naar andere partijen opstuurde, werd afgelegd. Cranendonck Actief nam alleen genoegen met het uiteindelijke statement: ‘persoonlijke redenen’, zonder verdere toelichting. Dan kon iedereen naar mij wijzen en leed niemand gezichtsverlies. Ik heb bij meerdere mensen advies ingewonnen en die dachten ook dat een minimale toelichting voor de minste schade voor mij en de Cranendonckse politiek zou zorgen.”

En de VVD?

“Die sloot zich in eerste instantie bij mij aan. Maar heeft uiteindelijk besloten het eigen hachje te redden en een andere wethouder te zoeken. Toen de VVD veel kritiek te verwerken kreeg in de raad werd het bovendien erop gegooid dat ik ‘ernstige persoonlijke problemen’ zou hebben.”

Wat neemt u uzelf kwalijk?

“Dat assessment had ik veel uitgebreider moeten bespreken. Niet zozeer om de resultaten, maar wel omdat het bespreken van de conclusies nodig was om het wethouderschap in Cranendonck tot een succes te maken. Je kunt zeggen dat ik het heb onderschat: dat het assessment, met als doel teambuilding, bepalend was voor de selectie van de nieuwe wethouder. Maar de perceptie van de procedure veranderde bijna dagelijks. Als je vooraf zeer heldere afspraken maakt over het assessment is er achteraf geen discussie meer.”

Zakelijk en resultaatgericht, geen eigenschappen waar je om sneuvelt. Waarom past dat niet in Cranendonck? Met wie botste u?

“Met de wethouder van Cranendonck Actief was het verschil het grootst. In combinatie met de karakters van de gemeentesecretaris en de burgemeester werd ik denk ik te dominant bevonden.”

Er speelt echt niets anders?

Het is even stil. “Ik zou niet weten wat.”

Bestuurskundige Marcel Boogers zette eerder vraagtekens bij de rol van burgemeester Marga Vermue in deze kwestie, met name bij de communicatie. Hoe denkt u erover?

“De burgemeester gaat niet over een nieuwe wethouder. De collegevergadering is vertrouwelijk. Waar zij wél over gaat, is hoe het college opereert. In de teambuildingssessie speelde zij nauwelijks een rol. Ze liet het allemaal gebeuren en dacht niet mee over hoe dit college samen kon functioneren. Ze was afstandelijk. Onzichtbaar.”

En nu?

“Juridisch kan ik niets. Als wethouder heb je geen arbeidsovereenkomst. Als er geen vertrouwen is, is het klaar. Daarom maak ik ook gebruik van het recht op wachtgeld. Het is het enige dat ik heb. Ik heb me machteloos gevoeld. Afschuwelijk. Klein.

“Ik was na mijn wethoudersschap dat in 2014 in Grave eindigde na een volledige raadsperiode, op zoek naar werk. Ik had een eigen adviesbureau, maar dat liep geen storm. Via een re-integratietraject ging ik dit jaar aan de slag als adviseur in de schuldhulpverlening. Toen de kans in Cranendonck kwam, ging ik voor de mooiste baan die er is.

“Nu is mijn reputatie geschaad en schat ik de kans klein in dat ik het vak nog ergens mag uitoefenen. En dat stemt mij erg droevig.”

Mijn bestuursstijl wijkt af van het huidige college. Ik ben zakelijk en resultaatgericht