De Gelderlander columnist schrijft.

Het klinkt als een topidee, zo’n superraad voor het hele Land van Cuijk. Dat je de vijf gemeenten laat voortbestaan, maar dan zonder eigen gemeenteraad. Dat je er één ‘regioraad’ boven zet. Met één burgemeester en een stel wethouders. Het idee wordt meegenomen als een van de opties in het onderzoek naar een geschikte vorm van samenwerking voor het Land van Cuijk.

Als ik wat te zeggen had in een van de drie gemeenten die herindeling niet zien zitten, Grave, Mill en Sint Anthonis, dan trapte ik er niet in. Het is een tussenoplossing, om vast te wennen aan het idee dat je straks toch in één grote gemeente woont. Op papier ben je nog zelfstandig, maar de besluiten over jouw grondgebied worden door die superraad genomen. Waarin je weliswaar bent vertegenwoordigd, maar dat is naar rato van je inwonertal. Dus de grotere gemeenten zouden het in de praktijk voor het zeggen hebben. Tenzij de drie kleintjes zouden samenwerken, samen een fractie vormen. Maar ik zie VVD’ers uit Sint Tunnis niet zo gauw aan één tafel zitten met de progressieven van VPG uit Grave om een gezamenlijk standpunt in te nemen over een megastal in Holthees.

Het is ook niet echt een topidee. Zo’n extra, vertragende trap op weg naar één grote gemeente, ik vrees dat het alleen maar averechts werkt. Ik vrees dat de leden van de superregioraad al in de eerste vergadering met elkaar op de vuist gaan. Want zolang hun gemeente nog bestaat en zeker als ze zijn verkozen als expliciete vertegenwoordiger van die gemeente, zullen ze nooit het belang van de regio vooropstellen.

Ik zie meer heil in het schokeffect. Meteen een grote gemeente. En dan aan het werk, in het belang van alle 88.000 inwoners.

Ik zie meer heil in het schokeffect. Meteen een grote gemeente

Geurt Franzen