Nederland uit de top 10 ‘beste kinderrechten’

In de jaarlijkse index over kinderrechten is Nederland gezakt van de tweede naar de dertiende plek! En zo staan we als geciviliseerd democratisch land niet meer in de top 10 van landen die goed omgaan met de rechten van kinderen. Dat blijkt uit de ranglijst die de internationale kinderrechtenorganisatie KidsRight op maandag naar buiten bracht. Hier ziet u de resultaten; http://www.kidsrightsindex.org/

Deze forse daling van de tweede naar de dertiende plaats komt vooral door de kritische beoordeling van het Kinderrechtencomité van de Verenigde Naties. Het comité concludeerde afgelopen jaar dat Nederland minder goed presteert op twee van de zeven indicatoren: er is minder budget beschikbaar dat zorgt voor de naleving van kinderrechten en de veranderde wetgeving is slecht voor de kinderrechten.

In een reactie laat KidsRight weten dat zij zich zorgen maken over kinderen die in armoede leven en over bezuinigingen die ook gezinnen treffen die van een minimumin-komen moeten rondkomen. We hebben het hier over arme kinderen. Volgens de laatste cijfers van het SCP zijn er maar liefst 421.000 arme kinderen in ons mooie landje. https://www.sp.nl/opinie/sadet-karabulut/2015/kinderen-mogen-niet-in-armoede-leven   Dat zijn er 124.000 méér dan in 2007. Inmiddels leeft één op de negen kinderen in armoede. De meeste arme kinderen zijn jonger dan twaalf. Het betreft niet alleen kinderen van werklozen in de bijstand, 60 procent van de arme kinderen heeft nota bene werkende ouders.

Het Sociaal en Cultureel Planbureau stelt dat ‘armoede’ in de praktijk betekent; een gebrek aan kleren en (gezond) eten of niet elke dag te eten, regelmatig afgesloten worden van elektriciteit en water, vaker ziek zijn, een onverwarmd huis, geen vakanties, sportclub, verjaardagen of schoolreisjes, geen fiets om mee naar school te gaan, geen foto’s van de schoolfotograaf  en de voortdurende angst om uit huis te worden gezet.

(Foto; armoede in Nederland, jdreport.com)

Dit veroorzaakt voor ouders maar vooral ook voor kinderen enorm veel stress en bovendien ontstaan door de veel te hoge eigen bijdrage voor de Zorg, ook veel fysieke gebreken (o.a. gebitsproblemen).

De impact van deze armoede is enorm: recent neurologisch onderzoek wijst uit dat het de ontwikkeling van het kinderbrein belemmert. Door de recente decentralisatie van de jeugdzorg in Nederland verschillen het aanbod en budget per gemeente, waardoor kinderen in Nederland mogelijk ook ongelijke toegang tot jeugdzorg hebben. ‘In het afgelopen decennium,’ schrijft een journaliste van The New Yorker,  ‘is er een wetenschappelijke consensus ontstaan: armoede bestendigt armoede, generatie na generatie, door het brein aan te tasten.’ http://www.newyorker.com/tech/elements/what-poverty-does-to-the-young-brain

Dramatisch maar waar en dat in ons eigen land en in onze eigen gemeente. Het wordt duidelijk dat dit kabinet de verantwoordelijkheid heeft afgewimpeld op alle gemeenten dus hoe staat Grave ervoor. Oók in onze gemeente is een stijging van het aantal kinderen en gezinnen geregistreerd bij de voedselbank te zien. Grootse plannen heeft het kleine Grave altijd, oude panden staan langdurig leeg of worden gesloopt en nieuwe uit de grond gestamptalsof het niets is. Een voedselbank past mijns inziens niet in een ‘cultuurhistorische hotspot’ .  Alle ellende van deze arme inwoners van Grave zo schokkend dichtbij een nieuwe Loswal en het nieuwe Catharinahof,  het nieuwe Oranje Bastion en het verder visualiseren van de oude vesting. Misschien kan de ‘Raad van Inspiratie’ zich hier over buigen; Zou in de eerste plaats armoede en een voedselbank in Grave niet overbodig moeten zijn en wat is daar dan voor nodig? De kloof tussen arm en rijk wordt óók in Grave groter, zichtbaarder. De misère van onze Gravenaren hoort hoger, hoog op de politieke agenda te staan.