Iedereen in Grave weet het, of kan het weten. Grave wordt sinds twee jaar geregeerd door vier partijen. Zij bezitten sinds de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen in 2014 een nipte meerderheid in de raad, acht van de vijftien zetels. De drie partijen die samen de oppositie vormen hebben in totaal zeven zetels en zijn dus altijd in de minderheid. Zij doen er feitelijk niets toe. Zo werkt dat in de ‘Graafse democratie’ en ook de burgemeester en de drie wethouders vinden dat prima zo.

Dat werkt dus zo al twee jaar in Grave (nou ja, werken?), hetgeen in de praktijk betekent dat (bijna) de helft van de Graafse bevolking er ook niets toe doet. Zij mogen van alles wat vinden of ideeën aandragen, maar hun mening strandt toch steeds op een ‘njet’ van onze regeerders. Die zijn immers altijd ‘de baas’ en beschouwen de rest van de raad als een minderheid waar ze totaal geen boodschap aan hebben.

Is dat fair? Helpen ze Grave daarmee vooruit? Nee, maar dat doet er in hun ogen ook niet toe. Zij zijn immers de baas en daarmee basta! Niettemin komt de oppositie toch nog iedere maand naar de raadsvergadering, naar commissievergaderingen enzovoorts. Waarom eigenlijk? Als de andere kant het toch altijd beter weet…?

Zou het niet een goed idee kunnen zijn om er eens een halfjaartje mee te stoppen. Laat ze toch in hun vet gaar smoren, die alles-beter-weters… Zoveel meer kunnen ze in Grave in een halfjaartje nou ook niet verder kapot maken met hun burgemeester en wethouders, of wel? Er is immers in het verleden al zoveel ‘kapot’ gemaakt.

En laat de coalitie toch nog een tijdje hun kortzichtige standpunt behouden dat er niet over een fusie mag worden gesproken. Laat ze toch. Over twee jaar zijn er immers weer nieuwe verkiezingen en die fusie komt er toch wel. Daar zorgt de provincie wel voor. En daarna kan de opgelopen schade wel weer worden ingehaald.