GRAVE – In 2012 had Gravenaar Quirijn van den Berk al eens een actie “Kaal tegen kanker” georganiseerd. 

Dat bracht maar liefst 14.000 euro op. Koen Smits, leerling 5 Havo, klampte Quirijn een paar maanden geleden aan: “Ik was toen nog te jong om echt te voelen wat die actie bij iedereen teweegbracht. Ik wil dat gevoel van samen een vuist maken tegen kanker ook meegemaakt hebben als ik hier van school ga. Zullen we het nog eens organiseren?” Hij raakte Quirijn recht in het hart. En zo werd alles in gereedheid gebracht voor de tweede grote actie tegen kanker. Leerlingen en leraren samen. Zoals dat op het Mondial College in Nijmegen gaat.

Quirijn: “Bij die eerste actie in 2012 zat het al een tijdje in mijn hoofd. We moesten op school ruimte maken. Ruimte om het over kanker te hebben. Om er iets tegen te doen. Als je je haar geeft, geef je iets van jezelf. Dan maak je echt een gemeende vuist. Het is natuurlijk niet niks voor een tiener om zich kaal te laten scheren. Ze zijn op een leeftijd dat uiterlijk een rol speelt en ze stellen zich hierdoor wel erg breekbaar op. Gelukkig is de sfeer bij ons op school gericht op het zich veilig laten voelen van de leerlingen. De leraren zijn vooral mensen-mensen. Van “doe maar normaal”. Ook zij durven zich kwetsbaar op te stellen. Vandaar dat ik er geen enkele moeite mee heb gehad om me zelf ook kaal te laten scheren”.

Noem de naam Quirijn van den Berk in Grave en iedereen zal wel iets opnoemen uit zijn creatieve en organisatorische staat van dienst. Zijn muzikale kwaliteiten, vocaal en instrumentaal. Zijn musicals, zelf geschreven, geregisseerd, gecast en geproduceerd. Theaterproducties, cabaret, Uit de Qunst, Pronkzittingen. Veel samen met zijn partner in crime Jolanda Adams. 

Wie die twee organisatorisch of improviserend bezig ziet moet denken aan een eeneiige tweeling. De éen denkt het, de ander zegt het. Zijn creatieve mogelijkheden zijn onuitputtelijk en komen op de meest onverwachte momenten: “Soms zit ik in de auto en komt er een melodietje of een stuk tekst in mijn hoofd. Dat kan ik later in mijn “hok” (zijn eigen studioruimte) uitwerken.”

‘Enorme betrokkenheid’

Als ik vraag wat hij aan ervaring met kanker richting zijn leerlingen kan vertellen, zie ik de pretlichtjes in zijn ogen verduisteren. “Ik ben aan de universiteit van Nijmegen afgestudeerd in Biologie. Mijn slotscriptie ging over “Kankerontwikkeling”. 

In die tijd was ik ook al uitgebreid bezig met optredens en organiseren. Samen met mijn maatje Rian. Onder de naam “RiaQui” deden we kinderfeestjes en organiseerden we themakampen. We hadden zelfs een busje met onze naam erop. Toen kreeg Rian kanker. Ik was dichtbij en heb haar vergeefse strijd meegemaakt. Vandaar mijn enorme betrokkenheid”.

28 mei 2015

“De theaterzaal van het Mondial College is gevuld met (oud)leerlingen, ouders en leraren. De ouders van een ziek kind vertelden hun levensverhaal. Je kon een speld horen vallen. Vooral toen ze de reusachtige kanjerketting lieten zien. Met voor iedere lastige, maar dapper doorstane behandeling een kraal. Hierna werden twaalf kappersstoelen neergezet en begon het kaalscheren van 78 jongens en 10 meisjes. De sfeer was heel bijzonder. Verbroederend. Een gevoel van samen-zijn, samen-(be)leven.

De hoofdkapper, een man die in de Nederlandse showwereld zijn sporen heeft verdiend, was ook oud-leerling van onze school. Andere oud-leerlingen hadden sponsorgeld opgehaald en één ervan liet zich ook kaal scheren. Toen ik zelf aan de beurt was mochten mijn twee dochters, Charlotte en Sophie, de eerste lokken eraf scheren. 

De DJ van dienst gooide er de beuk in. De lange haren van de meisjes gingen naar de Stichting Haarwensen, die er pruiken van maakt. De 88 leerlingen werden moreel vanuit de zaal ondersteund. Het was een wel heel speciale vorm van zingeving aan zo’n dag, op je reis naar volwassenheid. Ik weet zeker dat niemand van de aanwezigen deze middag ooit nog vergeet”, zegt Quirijn.

Spiegel

“Aan de zijkant van het podium stond een spiegel. Die stond zo opgesteld dat de kinderen er in konden kijken, maar ook de ouders vanuit de zaal, die zo de eerste reactie op de nieuwe look konden fotograferen. Daarna gingen de kinderen naar de echte fotograaf die van iedere deelnemer een staatsieportret maakte. Die fotograaf was trouwens ook een oud-leerling en ook hij heeft zich kaal laten scheren. En toen kwam het moment van de waarheid. De reuzencheque, nog bedekt. Ik besloot om de uitkomst eerst aan de deelnemers te laten zien. Hun reactie was enorm. Ze gingen helemaal uit hun bol. Toen de zaal het bedrag te zien kreeg was de euforie compleet. Het dak ging er bijna af. € 19.121,49 was er opgehaald voor KiKa”.

De volgende dag werd de glimlach waarmee Quirijn dagelijks naar school rijdt, vergezeld door een gevoel van trots. Op zijn leerlingen. Op zijn school.