Hester Kruizinga schrijft op de Stierlijke Stad en in de Arena: Hufters!

Dat heeft een functie;
de doorgaans onzekere mens een schijngevoel van zekerheid geven. Men
lijkt dan meer inzicht te hebben in welk hok ze zelf en anderen
thuishoren. Overigens heeft roddelen en kwaadsprekerij eenzelfde soort
functie;  Maar dan een graadje valser, jezelf verheffen
door een ander  binnen een groep te vernederen en belasteren.  Nou vind
ik dat sowieso niks, dat categoriseren van mensen. Maar vandaag wil ik
een uitzondering maken.

In mijn woonplaats Grave heb je
in elk geval deze twee categorieën;
hufters en hun slachtoffers, of zo je wil de afgunstigen en de
begunstigers. De hufters en de afgunstigen komen later in dit stukje aan
bod, eerst iets over de begunstigers en slachtoffers. Zij zijn het die
zich onvermoeibaar en zonder materiële vergoeding
of eerbetoon inzetten voor de samenleving in Grave. Zij zijn het die
barrières beslechten, obstakels uit de weg ruimen, vernieuwing brengen,
onderzoek doen, relaties aanknopen. Vaak zijn het mensen die zelf geen
cent te makken hebben, moeten sappelen
om rond te komen. Meestal houden de afgunstigen zich dan een tijdje
koest, blijft de schade even beperkt. Maar soms zijn de begunstigers
mensen die door een levenlang keihard werken bijzonder veel bereikt
hebben. Voor zichzelf, maar ook voor anderen, voor
hun gezin, kennissen die het minder goed hebben, en groepen mensen die
in een ander hokje zitten.

En dan komt er stront aan de
knikker. Afgunst steekt de kop op, en de hufters en afgunstigen komen in
beeld zodra het overduidelijk wordt
hoeveel die ander kon bereiken voor een grote groep mensen. Het
dagelijks streven, het gezamenlijke doel wordt dan roddel, smerige
verkapte beschuldigingen, wantrouwen zaaien.

Recent hebben we
weer  zo’n sterk voorbeeld hiervan gezien in
De Graaf. Ja,wéér. Ik sprak  erover met een wethouder. Nadat ik wat
achtergrondinformatie had gegeven was de wethouder totaal onthutst en
zei: “Wat vreselijk, hoe kwetsend kan men zijn. Snap jij dat nou?
Eigenlijk zijn we toch allemaal
actief om Grave een nóg beter plekje te maken? Met hetzelfde doel bezig
. . . . . . . toch?”

Nee wethouder, helaas moet ik u
uit uw droom, uw sprookje helpen. Lang niet iedereen is bezig voor het
algemeen belang in De Graaf.
Vaak zijn het juist invloedrijke Gravenaren met forse eigen financiële
belangen of politieke  aspiraties die een ander op sluwe wijze een kopje
kleiner proberen te maken. Zij horen thuis in het hokje van de
afgunstigen, die zichzelf alleen nog maar
kunnen verheffen door een ander te vernederen, dwarsbomen of
zwartmaken. Voorbeelden te over van zowel Graafse mannen als vrouwen die
hier het slachtoffer van zijn geworden. Hun namen noemen doe ik ze geen
plezier mee. Ik weet wel dat deze Graafse slachtoffers
vaak de slimste mensen van Grave zijn. En misschien zit ‘m daar nou net
de kneep en de oorzaak voor alle angst, jaloezie en afgunst?

De daders verdienen onze diepe walging en afkeer.

Hester Kruizinga