Arena schrijft over bijeenkomst in Gassel.
Gassel richt pijlen van kritiek
op stadhuis Grave
12-9-2014 om 17:20 – Door Freddy Klooté
GASSEL – In één van de fraaie zalen van Gemeenschapshuis De Viersprong waren zo’n 15 inwoners van Gassel samengekomen met raadsleden van de gemeente Grave, om te praten over zaken waarop de gemeente zou kunnen bezuinigen. De lat van ‘minder’ lag maar liefst op één miljoen euro. Onder het toeziend oog van het voltallige college en enkele Gravenaren, werd ruim twee uur gediscussieerd, gezocht en uiteindelijk niets gevonden.
Raadslid Frans Smulders opende met uitleg over de Takendiscussie. Hij sprak over het belang dat de Raad hecht aan wensen en voorstellen van de bevolking om op die manier goed gefundeerde besluiten te kunnen nemen. Gespreksleider Peter van de Geer had een leuk concept bedacht om discussies tussen de aanwezigen optimaal mogelijk te maken. Dus waren er vier hoeken met borden en uitdagende stellingen. Bij elk bord stonden een paar raadsleden en kon van gedachten gewisseld worden. Op zijn inleidende vragen aan enkele bezoekers waarom ze naar deze bijeenkomst waren gekomen, werd meteen met scherp geschoten: “Ik zag wat argumenten in de krant”, sprak een wat oudere heer, “Maar die spelen voor mij geen rol. Op het gemeentehuis in Grave kunnen best wat delen gesloten worden. Daar loopt zelfs een blind paard niets kapot.” Een man die maar even kon blijven: “Raadsleden, lever jullie vergoeding maar in. De ouderen zijn weer de klos”. Een inwoner: “Ik heb geleerd dat je eerst moet sparen en dan pas uitgeven. De gemeente doet het net andersom. Denk maar aan het Wisseveld. En dan laten ze de burgers er voor opdraaien. Wees eerlijk en zeg het als er miskleunen gemaakt zijn.”
De gespreksleider vond de zaal genoeg opgewarmd om aan de discussies bij de borden te beginnen. En warempel, het werkte. In een mum van tijd waren raadsleden en burgers in geanimeerde gesprekken gewikkeld. In Gassel zeggen ze gelukkig waar het op staat en dat maakt het praten een stuk duidelijker.
In de hoek waar ‘Bibliotheek’ op de flipover stond ging het over het weghalen van de jeugdafdeling. De biebmedewerker die daarbij stond: “Dat is inderdaad fout geweest. Daar hebben we van geleerd. Er komt binnenkort een beperkte collectie peuterboeken, zodat die kinderen aan de hand van hun (groot)ouders toch weer naar de bieb kunnen”. In een andere hoek kwam de aanstelling van de derde wethouder ter sprake. Het raadslid: “Dat is gebeurd om de uitgebreide nieuwe taken in de zorg beter aan te kunnen.” Bezoeker: “En straks, zoals in de meeste plaatsen nu al het geval begint te worden, weer externen inhuren om het op te knappen, zeker?” Dus gezamenlijk naar wethouder Anja Henisch, die dit in haar portefeuille heeft. Haar antwoord was duidelijk: Nee, dat gaat in Grave niet gebeuren”. Aan andere borden debatteerde men over de jeugd die vertrok, vrijwilligers en dienstverlening. Over onderwijs, werk, cultuur en sport. Wie het van een afstandje bekeek kon zien dat de afstand tussen burger en bestuur eigenlijk makkelijk te overbruggen valt. Mits daar, zoals vanavond, gelegenheid voor wordt geboden.
Het laatste uur werd weer plenair vergaderd. De borden met stellingen en flink aangevulde op- en aanmerkingen werden voorin geplaatst. Na een begin over een eerdere dreigende sluiting van de school en de noodzaak van die voorziening in elke kern, kwam de vertrekkende jeugd ter sprake. Een bezorgde inwoner: “Te vaak hoor ik van jongeren dat ze wel moeten vertrekken. Er zijn immers geen woningen beschikbaar”. Iedereen kon dat beamen, maar het paste niet echt in de poging tot bezuinigen. Toen het punt ‘vrijwilligerswerk’ ter sprake kwam, rechtten de Gasselnaren de ruggen. “Gassel is heel sterk in vrijwilligerswerk. We maken heel veel op straten en in bossen schoon. We zijn naar de gemeente geweest om wat hulp om de kubieke meters bladeren mee te helpen vervoeren. Nooit meer iets van gehoord. We spraken over vernieuwen van bruggetjes. De ambtenaar wist niet eens van wie die versleten bruggetjes waren. Twee jaar al niets meer van gehoord”. De beschuldigende vinger was overduidelijk. De vraag naar de grootte van het bedrag wat hiermee bezuinigd kan worden kon niet beantwoord worden. De Gasselnaren waren tevreden over wat ze in de afgelopen jaren zelf voor elkaar hadden gekregen. “Laat de andere kernen dat ook doen”, klonk het. Een volgend item was het aantal ambtenaren. “20% boven de landelijke norm”, wist iemand. De gemeentesecretaris, ook aanwezig en in de loop van de avond steeds meer gebruikt als ‘antwoordapparaat’ op de meest uiteenlopende vragen: “We streven in de nieuwe ambtelijke samenwerking naar 10% minder ambtenaren.”
Verder ging het. Over de leegstand in het stadhuis, door het vertrek van ambtenaren naar Cuijk of Mill. “Wat kost zo’n gebouw nu per jaar?” was de vraag. Toen de discussie zich naar de bibliotheek verplaatste opperde al snel een oplettende inwoner: “Kunnen we de bieb niet in het stadhuis plaatsen?” De subsidies voor verenigingen leidde ook tot felle discussies. Zeker omdat er in Gassel erg veel zelf gedaan is door bijvoorbeeld de voetbalclub. Een Gravenaar stoorde zich aan hoge subsidies voor het Graafs Museum en Graeft Voort.
Praktisch idee
Bij het onderwerp veiligheid kwam iemand met een praktisch idee: “Als er een lantaarnpaal kapot is blijven de lampen soms een hele ochtend allemaal branden. Als een inwoner het nummer van die lamp aan de gemeente doorbelt kan er bespaard worden”. Om 21.30 besloot Frans Smulders de Takendiscussie. Tot concrete plannen werd niet gekomen. Toch was het een leerzame avond. Voor het bestuur dat te weten kwam dat er nogal wat onvrede leeft. Voor de raadsleden dat ze zich nog beter naar de burger kan en moet profileren, zodat ook die ene meneer tevreden wordt gesteld: “Ze stellen zich beschikbaar en ze doen alsof ze het kunnen. Als ze eenmaal zitten dan draaien ze als een blad aan een boom om. Beloftes komen niet uit”.
Op naar de tweede avond in De Brouwketel, op 15 september om 19.30 uur voor de inwoners van Velp.