Nog 52 dagen: Grave moet trots zijn dat het een Bastion van Zorg is.
OPEN (DANK)BRIEF VAN HET IWAG
Aan het College van Raadsleden/College van Burgemeester & Wethouders van Grave.
Geachte Dames/Heren,Namens de zeshonderd Asielzoekers, nu nog gehuisvest in ‘De Bonskazerne’ Grave, mag ik u van harte danken voor uw zienswijze en uitspraken, gedaan tijdens de commissievergadering van dinsdag 21 januari ll. op het stadhuis te Grave. Het siert u werkelijk, dat u, als volksvertegenwoordiging niet langer wenst te accepteren, dat deze bewonersgroep uit Grave, kan worden uitgezet of ‘geklinkerd’.
Ruim 2 jaar probeert een vrijwilligersgroep van 5/6 mensen uit Grave, onder de naam:
IWAG(Interkerkelijke Werkgroep Asielzoekers Grave) de asielzoekers te ondersteunen
met het aanhoren van hun vluchtverhaal,goede raad en hand-en-spandiensten.
Behalve de Kerken hebben wij, van meet af aan, ook de Graafse Politiek willen betrekken,
ten gunste van deze vluchtelingen.
Keerpunt-2010 en VP-Grave hebben als eersten met aandacht, naar de zaken die er spelen, geluisterd en gekeken en hun verantwoordelijkheid willen nemen.
Er hebben in de loop der tijd gesprekken plaats gevonden en er zijn informatiebijeenkomsten georganiseerd om onze zorgen
m.b.t. asielzoekers in Grave te delen en de noodzaak tot anders handelen onder de aandacht te brengen.
Complimenten gaan dan ook uit naar de media, m.n. de journalistiek in deze regio werkzaam.
Met meer dan ‘ervaringsdeskundigheid’ zijn wij –vraag gestuurd- aan de gang gegaan en hebben m.n.
door het inzetten van onze taalvaardigheid en ons netwerk, asielzoekers kunnen helpen
bij of de integratie in ons landje of bij de acceptatie van terugzending naar hun ooit-vaderland; vaak de meest pijnlijke oplossing.
Duidelijk hebben we -telkenmale gemaakt-, dat m.n. Kinderen in het AZC de dupe worden van de vaak langdurige procedures,
die door de Wetgeving verankerd zijn in de Rechten van de Mens en die van het Kind.
Goed, dat u uw barmhartigheid en medemenselijkheid nu toont; daarvoor is het –in onze verkillende samenleving-nooit te laat.
Harry C.A. Daudt