Grave Lokaal

Arena en Ben Bongaards schrijven: In het oog van de orkaan en Ga jezelf weer eens serieus nemen Jacques!

ARENA


Leden maken gehakt van organisatie
door Freddy Klooté
Vorige week verscheen in de Arena een ingezonden brief van kritische leden van Keerpunt 2010. Vooral de organisatie van de politieke partij van fractievoorzitter Jacques Leurs moest het ontgelden. Het vaststellen van de verkiezingslijst op een ledenvergadering deed de bom barsten. Gebrek aan communicatie, een lijst met namen van kandidaten die niet allemaal in Grave woonden, nogal wat familieleden die sinds kort lid waren geworden. Het droeg allemaal niet bij aan een harmonieuze vergadering.
De ondertekenaars van de ingezonden brief, Wil Baaijens, Hester Kruizinga, Hans Satter en Jan Verhaaren, stelden in hun schrijven vast, dat kritiek op de partij niet bijster gewaardeerd werd.
“Als Keerpunt meent binnen de Graafse politiek het verschil te kunnen maken, dient zij zich als een volwassen politieke groepering te gedragen en in de praktijk te brengen wat zij preekt”. Hans Satter::”Het bestuur en de fractievoorzitter hebben blijkbaar moeite met tegen de wind in fietsen. Als er kritiek komt, kruipt men in de verdediging. Op veel van mijn e-mails met gewone vragen, heb ik niet eens antwoord gekregen. De voorzitter meldde dat hij geen tijd heeft om dat allemaal te lezen. Maar ook verslagen van vorige vergaderingen kwamen, na herhaalde vragen, soms op de avond voor de volgende vergadering binnen.  Op het financieel jaarverslag van 2012 zit ik nog te wachten. Maar ik ben er hoopvol ingestapt, en vind het jammer dat het zo gelopen is.” Op 26 november zou  er een gesprek plaatsvinden tussen de critici en het bestuur, met ook de fractievoorzitter erbij.  Satter:”Wil Baaijens kon die avond niet, Hester Kruizinga mocht niet, omdat zij haar lidmaatschap had opgezegd, en in plaats van het bestuur en Jacques Leurs, kwam daar ook ineens de zogenaamde kopgroep bij. Uitstel was niet nodig vond men. Nou, toen had ik het wel gezien”.
“Niet meer ( In het openbaar; webmaster) reageren op de kritiek”.
Het bestuur van Keerpunt 2010 is uiteraard niet gelukkig met de ontstane situatie, en geeft het volgende persbericht uit:
  • Niet meer reageren op de kritiek maar het zien als positieve feedback.
  • We hebben de thema’s serieus genomen en gaan hier van leren.
  • Op dit moment zijn we bezig om de organisatie verder uit te bouwen en eventuele oneffenheden wet te werken.
  • De Algemene Ledenvergadering komt met een bijgesteld verkiezings-programma en een aantal k(sp)eerpunten waar de leden hun aandeel in geleverd hebben.
  • Met betrekking tot de machtigingen zijn er overwegingen om de machtigingen niet meer te gebruiken.
  • Keerpunt 2010 is positief aan het bouwen aan visie, speerpunten en verkiezingsprogramma.
Zo op het eerste gezicht toch nog een laatste handreiking aan de leden met kritiek. Of alle bruggen met deze achterban inmiddels zijn   opgeblazen, zal de toekomst uitwijzen. op de Algemene Ledenvergadering worden de leden meer gedetailleerd geïnformeerd.
P.S. Webmaster: eerst aan leden verantwoording afleggen daarna in het openbaar!

Ben Bongaards schrijft de volgende column op persoonlijke titel.

Ga jezelf weer eens serieus nemen,
Jacques!
Beste
Jacques, zoals je inmiddels al hebt kunnen lezen, sta ik niet in de zijlijn te
applaudisseren bij je demarches van de laatste tijd. Mijn motivatie om voor jou
niet de schouders op te halen, zoals ik voor de grote meerderheid van de raad
doe, was gelegen in de openheid die je betrachtte. Plus dat ik het idee had,
dat je, zoals de Vlamingen het zeggen, komaf wil maken met de
boerenfluitjespolitiek zoals we die in Grave kennen.
Een tijdje geleden las ik op je site van de ledenaanwas. Opmerkelijk, omdat het
ledental gering was, zoals overigens bij alle landelijk en lokale partijen. Dat
stemde optimistisch.
Je
presenteerde dat toen als een neutraal en objectief bericht en liet ons er over
in onwetendheid, dat je, met nog twee families, bezig was een meerderheid te
creëren om je traditionele aanhang van leden in aantal te overtroeven. Je
ontkent dit ook niet, maar doet heel omstandig alsof je neus bloedt, terwijl de
mensen die je met deze onderneming op een zijspoor hebt gezet, gewoon zien, dat
het aantal nieuwe (familie-)leden een meerderheid is op de ledenlijst. Mensen
die vader, oom, broer, zwager tegen je zeggen. Of tegen Ben Litjens of tante,
zus, mamma tegen Nel.
Zien we dan
ook nog dat een groot deel van die nieuwe leden niet in de gemeente Grave woont,
dan verg je wel erg veel van je achterban, je natuurlijke achterban in dit
geval, als je wilt doen voorkomen dat dit per ongeluk zo gekomen is. Als het
dan ook nog zo is, dat je je natuurlijke achterban, de leden die niet tot de
kring der verwanten hoorden, met de ledenlijst voor een voldongen feit hebt
willen plaatsen, dan kun je toch niet meer van hen en straks je kiezers
verwachten, dat ze alles voor zoete koek slikken. Politiek, zeker eigentijdse
politiek, moet het hebben van perceptie, wat we zien gebeuren dus. Vandaar dat
transparantie zo van belang is. Op die manier kun je als politicus ook
waarmaken dat je echt degene bent die wij zien en zoals jij wilt laten zien. Door
het gebeurde van de laatste tijd zijn dat twee heel verschillende werkelijkheden
geworden.
Een politicus
hoort in mijn ogen uit te gaan van zijn eigen kracht en vermogen om mensen aan
zich te binden. Kennelijk heb je het idee gehad dat dat uitgangspunt in jouw
geval en dat van Keerpunt geen vanzelfsprekendheid meer was. Natuurlijk heeft
je achterban je laten horen dat het een raadslid niet past om naar believen
aan- of afwezig te zijn en dat het niet op prijs gesteld wordt dat je alle discussies
uit de weg bent gegaan. Uiteraard heb je bezorgde signalen opgevangen over het
gebrek aan tijd en aandacht. Een politiek volwassen reactie daarop zou zijn
geweest om zelf wat meer binding met je achtban ten toon te spreiden en niet
vanuit half Europa dag met het handje naar ze te zwaaien. Jij hebt daar andere
keuzes gemaakt dan er te zijn voor de mensen die je politiek schragen. Helder
als kristal.
Politiek
vereist dat je politicus bent en het volle gewicht daarvan serieus neemt. Doe
je dat niet of wil je dat niet doen, dan moet je, zoals je nu hebt gedaan, je
toevlucht nemen tot foefjes. Iedereen weet dat die niet illegaal zijn, maar de
vraag die je je als politicus had moeten stellen, was, hoeveel respect je aan
de dag wil leggen voor de mensen binnen je organisatie en hoe diep je
vertrouwen in hen is. En, je moet dat weten, als het om respect en vertrouwen
gaat, zegt één daad vaak meer dan duizend woorden. Daarom is het ook uitermate
veelzeggend wat er de laatste tijd bij Keerpunt en vooral in je hoofd gebeurd
is. Kennelijk waren je zelfvertrouwen en je vertrouwen op de mensen in je
partij niet groot genoeg om gezamenlijk een gezond uitgangspunt te zijn voor de
verkiezingen. Kennelijk heb je je op een of andere manier bedreigd gevoeld in
je aspiraties en heb je niet aangevoeld dat je wat je gedaan hebt niet kon
maken naar de mensen die politiek het dichtst bij je stonden. Wettelijk kan dat
door de beugel, moreel, psychologisch en vooral politiek is dat een doodzonde.
Kennelijk heb
je je zaakjes ook nooit voldoende geregeld om je in dit opzicht tegen jezelf te
beschermen en sta je nu met lege handen aan de vooravond van de verkiezingen.
Je achterban van je vervreemd en familieleden die je weliswaar hebben willen
matsen maar je in politiek opzicht helemaal niets te bieden hebben.
Jacques, ik denk dat je een paar zaken heel slecht hebt ingeschat. Om te
beginnen het vertrouwen van je achterban; door ze dit oor aan te naaien en
daarmee te laten zien dat je hun vertrouwen niet weet te appreciëren en daarmee
dus eigenlijk niet waard bent. Een daad zegt meer dan duizend woorden. Jij hebt
een daad gesteld en in plaats van je ofwel ervoor te verantwoorden of er bij
nader inzien afstand van te nemen, speel je de vermoorde onschuld. Het zou mijn
eergevoel te na komen… Maar ik ben geen politicus… Het zou mijn eer ook te na
komen om vervolgens met de beschuldigende vinger naar anderen te wijzen en
daarbij rare begrippen te gebruiken als ‘dissidenten’. Zorg eerst dat je een
programma hebt waar mensen het al of niet eens kunnen zijn. Ga jezelf weer
serieus nemen, Jacques!
P.S. Naschrift van een doodzieke, snipverkouden, webmaster.
Ik zal aan de leden tijdens de Algemene Ledenvergadering verantwoording afleggen. Ook ga ik ze de vraag voorleggen of mijn weblog een vrijplek moet blijven voor diverse meningen. Ik overweeg om dit ook aan mijn bezoekers te gaan vragen. Eerst familieberaad houden hoe dit technisch moet. Grapje.
De koers is even stilgelegd om in wielertermen te spreken. De etappes tegen de wind in zijn altijd zwaar. Maar we gaan nu “bergafwaarts” recht naar de finish. We zijn nog lang niet afgeschreven. u hoort nog van ons.

2 gedachten over “Arena en Ben Bongaards schrijven: In het oog van de orkaan en Ga jezelf weer eens serieus nemen Jacques!

  • Hier kunnen andere Graafse partijen een voorbeeld aan nemen. Succes in de massasprint op 19 maart.

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *