Gastcolumn Ben Bongards 92: Bedrijventerreinentocht per fiets!
Wervelend en wervend vestigingsbeleid…
Moesten B&W ook eens doen, een rondje maken langs de bedrijventerreinen. We hebben dat deze week gedaan. We zijn eerst aan weerszijden langs ’tWisseveld gefietst. Een paar mooie en representatieve bedrijven, een paar die dat misschien gaan worden enenkele die de boot gemist hebben of dat dreigen te gaan doen. Niet om wie of wat ze zijn maar omdat ze de pech hebben op een bedrijventerrein gevestigd te zijn waar de gemeente na jarenlang wanbeleid of geen beleid min of meer zegt: ‘Wij kunnen het niet; zoek het maar weer zelf uit.’
In de structuurvisie, de fata morgana van onze bestuurders, heet het dat Grave de werkgelegenheid stimuleert. We weten met z’n allen hoe ze de laatste jaren daarmee zijn omgesprongen. Bedrijven gesloten, bedrijven dwarsgezeten, bedrijven in de kou laten staan.Onze gemeente aan het werk. Een sterk verloederdWisseveld dat van een afstand en van boven af (brug) laat zien, dat veel bedrijvigheid in Grave zieltogend is of opgedoekt.
Dat is ’t Wisseveld… Dan De Bons. De hele voorgeschiedenis ademde al de sfeer van lamlendigheid en gebrek aan daadkracht. Het duurde en duurde eer er iets gebeurde. Nu zie je dat er desondanks op het terrein een aantal bedrijven gevestigd is. Ze lijken het heel goed te doen en hebben een uitstalling die daar bij past. De valse noten worden hier ook weer gespeelddoor de gemeente. Een mooi onderdak van de eigen buitendienst maar verder… Een bouwval die model staat voor de bestuurlijke verloedering. Alle ruiten kapot, onkruid in de dakgoten… Ga zelf maar kijken. Een gebouw dat bijvoorbeeld heel simpel ingezet zou kunnen worden als een verzamelgebouw voor startende ondernemers. Grave laat het verkrotten, omdat ons bestuur kennelijk niet op die gedachte komt of denkt: ‘Teveel moeite.’
Op De Bons zijn ook nog kavels te koop. Die liggen ernog niet zo verloederd bij als de genoemde bouwval maar liggen ook niet bepaald te lonken naar een investeerder. Onkruid tiert er even welig als in de stad en de wijken. De Graafse standaard, weet u nog, van die zesjes waar we maar tevreden mee moeten zijn en die allang viertjes zijn geworden. De openbare ruimte rond en tussen de bedrijven is al even armetierig.
Grave is arm. Klopt. Het heeft heel veel geld verspeeld met slecht beleid of door het ontbreken van beleid en heeft daarnaast samen met alle andere gemeentes de wind tegen. Maar ons bestuur is ook nog eens arm in haar besturen: geen fantasie, geen elan, geen ambitie. Het kan toch niet zo moeilijk zijn een link te leggen tussen de behoefte aan werkgelegenheid en de volle kaartenbakken van de gemeente en het UWV. Gebeurt niet. Er wordt, meer kun je er eigenlijk niet van maken, geen poot uitgestoken om iets te ondernemen tegen de malaise die al jaren duurt en steeds dieper lijkt te worden.
College, zoek de wethouders bij elkaar, spring op de fiets en doe wat wij gedaan hebben. Kijken en je ogen de kost geven. Pak vervolgens de auto en rijd eens over wat bedrijventerreinen in Wijchen, Cuijk, Nijmegen,Landerd. Daar werken heel veel Gravenaren die ook hier werk hadden kunnen vinden als u er wat harder aan had getrokken. Trek tenslotte uw conclusies over uw functioneren.