Zalig Pinksteren.
Deze bomen gaan naar het Hart van Grave als een meerderheid van de raad dat wil. |
De webmaster, fractie en bestuur van Keerpunt 2010 wenst U allen een Zalig Pinksteren met veel “begeestering”. Geniet van de Pinksterfeesten en andere zaken. Organisatoren veel succes in de tent, in de straten en winkels en tijdens de jaarlijkse zeskamp.
Bekijk de laatste berichten die van de week geplaatst zijn. Onze gastcolumnist
Ben Bongaards is zeer productief de laatste tijd en houdt ons allen weer een spiegel voor.
Donderdagavond is er nog een interessante bijeenkomst met Catharinahof en het leden van Graveon in Oud Maaszicht.
Volgende week wordt het een drukke week met ook nog een nationaal congres in het Eye van Amsterdam over sociale media en onze bestuurders. U hoort er later meer over. Twitter, facebook, e-mails, internet, blogs, google en skype maken de kloof tussen de burgers en hun bestuurders kleiner is mijn mening. We moeten hier terdege rekening mee houden en de zegeningen van deze ontwikkelingen tellen.
Tegelijkertijd snijdt Wegener waarschijnlijk weer in de berichtgeving in de regionale editie van de Gelderlander.
Hopenlijk ontmoeten we elkaar weer bij de recepties van de gaande en komende burgemeester.
De andere Graafse columnist heeft op de website van www.mooilandvancuijk.nl onderstaande column geschreven. In de Arena haalde hij herinneringen op met Joop Reinders, waarmee ik op de ULO zittend, de eerste Graafse sportweek organiseerde met zelfs een zwemwedstrijd in het Maasbad aan de Jan van Cuijkdijk.
COLUMN GRAVE ACTUEEL |
|
|||
|
|
sprotweek
Uitgegeven: 17 mei 2013
Afscheid
Grave: “Partir, cést mourir un peu”. De Fransen weten het gevoel van afscheid nemen zo mooi uit te drukken. Het klinkt in ieder geval beter dan “houdoe”. Grave neemt komende week afscheid van burgemeester Haasjes. Na het vrij plotselinge vertrek van voorganger Delissen, werd zij waarnemer. We schrijven 1 oktober 2010. Na ruim twee en een half jaar moeizaam worstelen moet ze weg. In de twee verschenen interviews, warempel één, uit dankbaarheid voor het contract voor plaatsing van de gemeenteberichten, in de Maasdriehoek, en één in de Gelderlander, klonk haar kant van het verhaal goed. Over dicht bij de mensen staan, het lekker eten in de Graaf. Over haar gevoel van “geen waarnemer of passant” te zijn geweest. Natuurlijk over de resultaten. De ambtenarenfusie met Cuijk en Mill, waardoor de organisatie straks minder kwetsbaar wordt, meer kwaliteit krijgt en er aan kostenbeheersing gedaan kan worden. Je zal maar een aantal jaren ambtenaar geweest zijn in Grave. De spiegel, voorgehouden door Sjoukje Haasjes, ziet er niet goed uit. Kwetsbaar was je. Kwaliteit ook niet best, maar je verdiende wel veel. Zo zou je het ook kunnen lezen. “Waarom heb je zelf dan geen interview gedaan voor de Arena?” hoor ik er al een paar, zeer terecht, vragen. Luister.
Bij een interview ter afscheid kun je met kritische vragen niet terecht. Het heeft geen zin, want leidt, door dat vertrek, tot niets. Burgemeester Haasjes had er terecht lustig omheen gepraat. Wat zou het voor zin hebben om over de scheepswerf te beginnen? Over het Wisseveld? De Prinses Margriet? Over het leiden van de raadsvergaderingen, een job die je je ergste vijand nog niet toewenst? Je kunt beginnen over het trekken van de kar, als voorzitter van het college. Over de wethouders die ze in de schoot geworpen kreeg.
Nee, bij een afscheid kun je het beter hebben over het sociale terrein van bezoeken aan mensen en instellingen die iets te vieren hadden. Dan zag je een ontspannen burgemeester, die belangstellend meepraatte. Een soort Koninginnetaak, die lag haar wel.
Persoonlijk konden we in het begin goed met elkaar overweg. Een handdruk, een praatje. Na een paar kritische columns was dat over. Positief daarbij is dat ze pal achter haar in de fout gegane ambtenaar bleef staan. Jammer was het dat ze diezelfde ambtenaar die haar en alle raadsleden en wethouders voor schut zette (dossier Prinses Margriet), niet uit de zaal liet zetten en hem op staande voet ontsloeg.
Het burgemeesterschap is een zwaar vak. Haasjes wilde heel graag doorgaan, maar de coalitie was er klaar mee. Als je drie en zestig bent is dat een hard gelag. Ze wil nog graag een waarnemerschap. Ik wens het haar van harte toe. Maar, omdat ze binnenkort oma wordt, zou ik het in haar plaats wel weten. Weg van al dat gezeur en gedoe, en haar kleinkind lekker verwennen. Ze zal een goede oma zijn.
Categorie | :Human Interest |
Auteur: | Freddy Klooté
Bron: www.mooilandvancuijk.nl |