Gastcolumn Ben Bongaards: De aap uit de mouw. Prinses Margriet moest weg voor vergelijkbaar schip

Als je liegt, moet je veel onthouden. Als je
geheimen hebt, geldt zo’n beetje hetzelfde. Moet je vooral letten op wie je
inwijdt en wie niet. Mogelijk was het ook niet uw eerste indruk maar ‘Grave
glinstert!’ Zo wil het tenminste de Waterfrontvisie die door Royal Haskoning is
uitgewerkt in opdracht van de gemeente.  Aan de visie hebben overigens veel Graafse
organisaties en personen hun bijdrage geleverd. Met de visie is niet veel mis. Een
eerste gedachte is weliswaar: ‘weer zo’n bureau, in welke la zal de visie
straks haar laatste rustplaats vinden?’ Dat lot is immers het leeuwendeel van
de externe studies en rapporten beschoren. Ze lijken vooral bedoeld om de
indruk te wekken dat er beleid gemaakt wordt op het stadhuis en we weten
inmiddels allemaal dat dat slechts zeer mondjesmaat en met piepen en kraken het
geval is.

Het staat wat versluierd in de visie vermeld,
maar in de (nieuwe) haven is een soort schip gepland voor bed & breakfast
faciliteiten. Misschien denkt u nu ook ‘een aardig plekje voor de Prinses
Margriet’. Het gaat om een schip met dezelfde lengte. Van een eigenaar die al
op meerdere plekken boten heeft liggen. Recreatieve activiteiten.  De naam van de eigenaar wordt in de visie
niet genoemd maar is inmiddels wel bekend in het informele circuit. De eigenaar
of exploitant doet ook niet ter zake. Zal op zich waarschijnlijk wel weinig of
niets op af te dingen zijn. Wat vooral duidelijk moet zijn: het is niet de
Prinses Margriet.

De Prinses Margriet heeft dus het nakijken. We
hebben al die tijd gedacht dat dat aan de roemruchte appellanten lag. In een
van mijn columns heb ik al met een slag om de arm gesuggereerd dat die
appellanten ook voor een karretje gespannen zijn. Dat vermoeden blijkt nu zo
ongeveer bewaarheid. In de Waterfrontvisie is plek voor een vergelijkbaar schip
van vergelijkbare afmetingen. De Prinses Margriet heeft nooit de ambitie gehad
om in de haven te gaan liggen omdat de schippers de even grote boot als de
gegadigde van nu daarvoor te groot vonden. Ook nu is er nog niet veel plek,
maar nu oogt het meer als in een warm liefdesnestje. Als je elkaar echt lekker vind,
heb je weinig plek nodig. Niet dat ik iets onoorbaar wil suggereren over de gegadigde
schipper. Integendeel! Ik vind wel dat met de politieke manoeuvres rond de
Prinses Margriet er een regelrecht kletsverhaal door geworden zijn.  

Het is al die tijd kennelijk om iets wezenlijk
anders gegaan dat nooit benoemd is. Niet
gunnen. Zijn tenslotte ook maar gewone Graafse burgers… Geen raadslid die
hier de vinger op legt, terwijl deze en gene van hen in het verleden wel degelijk
in het potje geroerd heeft. Al is de bewuste herinnering eraan bij sommigen kennelijk
ernstig vervaagd.

Per saldo tekent zich een ongekende
hufterstreek af van ons stadsbestuur, gecoacht door zijn ambtelijke adviseur(-s).
Omdat in Grave al jaren geen enkele tijdsplanning klopt, lopen de twee zaken zo
opzichtig parallel dat je stront in de ogen moet hebben om het niet te zien.
Pro forma hebben ze in de definitieve versie van de ‘Waterfrontvisie’ de naam
met Typex weg gekalkt maar in de concepten stonden die wel. Haskoning zal wel
niet zo ingewijd zijn in de Graafse politieke mores… Bijgevolg staan onze
bestuurders nu weer eens te kijk als… Ja, als wat eigenlijk? Zijn het gewoon
sufferds? Dat ontegenzeggelijk! Belazeren ze de kluit? Met aan zekerheid
grenzende waarschijnlijkheid is dat ook aan de orde. 

Wie trekt er in Grave
uiteindelijk aan de touwtjes? Misschien zijn er Gravenaren die beter ingevoerd
zijn dan ik. In elk geval ben ik naarstig op zoek naar een antwoord op die
vraag.  Wie trekt er in Grave aan de touwtjes?
De raad heeft pas ontdekt dat ze dat toch beter wel weer wat pogingen kan wagen
(Wisseveld, Werf). Het college doet verwoede pogingen maar ziet ook regelmatig
gebeuren dat het zelf opgetild wordt als er ergens aan een touwtje is
getrokken. Door wie?

Window dressing  voor onze scheidende burgemeester? Zou
kunnen. Ze zal niet staan zwaaien aan de boorden van de Maas. Maar die
Waterfrontvisie zal zeker niet ontwikkeld en gerealiseerd zijn als Haasjes het
ruime sop kiest. Per saldo zal het wel gewoon de oude vertrouwde onbenulligheid
zijn, gemengd met de al even oude en vertrouwde ambtelijke eigengereidheid. In
die setting ben je, zo lijkt het, als bestuurder al een mannetjesputter(-ster)
als je met Typex  iets weg durft te
kalken. Dat heb je dan toch maar gedaan, op eigen houtje. Toch nog iets van een
visie op het cv…

De planning was natuurlijk dat het ene
voldongen feit netjes na het andere zou komen. De Prinses Margriet afgedreven.
Ruim baan voor… Zullen we die ‘De Sjoukje’ noemen? De opzet is niet gelukt. Het
is echter vooral heel vervelend dat met zo’n rotstreek meteen een valse toon
gezet is voor de Waterfrontvisie in haar geheel. 

Die is ambitieus en zeker de
moeite waard. In ieder geval blijkt er uit dat veel neuzen, waar het om
toerisme gaat, in Grave dezelfde kant uit staan en mensen op dit vlak elkaar
hebben gevonden. Jammer dat ze de gemeente nodig hebben om de plannen te
verwezenlijken. Een betere garantie dat de zaak gaat versloffen, is er niet in
Grave. In ieder plan, iedere visie, ieder rapport, zou prominent als eerste
actiepunt moeten staan: ‘jaag eerst het stadsbestuur weg!’ Zo’n beetje als het
adagium van de biograaf: ‘First kill the widow!’ (Help eerst de weduwe om
zeep!). Jammer dat de Waterfrontvisie op deze manier onder een ongunstig
gesternte het levenslicht ziet. Het plan verdient het om met kracht en ambitie
opgepikt en verwezenlijkt te worden. En Grave is het waard!