Gastcolumn Ben Bongaards: Aangeslagen burgemeester Haasjes…

Tegen de achtergrond van, zoals te doen
gebruikelijk, enig gestoethaspel werd vorige week een aantal zaken helder. De
eerste zaak was de voordracht van Lex Roolvink voor het ambt van burgemeester
van Grave. De tweede helft van het tweeluik werd hiermee terloops ook onthuld,
het burgemeesterschap van mevrouw Haasjes wordt niet geprolongeerd. Mevrouw
Haasjes verliet afgelopen dinsdag, toen het besluit, zeker pro forma, was
gevallen, aangeslagen de raadszaal.

Waarom aangeslagen? Mensen die de Graafse
politiek volgen, kunnen wel wat redenen bedenken. Alles wordt hier zo
zorgvuldig mogelijk geheim gehouden maar dat mevrouw Haasjes zin had om
zichzelf op te volgen, lekte wel onder de schuifdeuren van ons stadhuis door
naar buiten. Zonder afzender uiteraard; gezien de dodelijke ernst van het
stilzwijgen zullen we er nooit echt achter komen of ze inderdaad ook echt
gesolliciteerd heeft. We zullen dus ook nooit echt weten of iemand op het
stadhuis haar bewust pootje gelapt heeft door haar naam te noemen of dat het allemaal
prietpraat was. 

In een sfeer van geheimhouding ontstaan er altijd geruchten en zijn
er immer mensen zijn die bewust met geheimen en weetjes manipuleren. Spinnen
heet dat. Vaak kun je op die manier bereiken wat je wilt; zeker als het erom
gaat iemand een oor aan te naaien. We weten nu met z’n allen dat Haasjes zin
had hier haar carrière af te ronden en dat haar dat niet vergund was… Fijn voor
haar!

Mevrouw Haasjes kan ook aangeslagen geweest
zijn, omdat ze er weer eens getuige van mocht zijn dat de raad evenveel
verstand heeft van procedures als een koe van voetballen en er weer allerlei
zaken voorgevallen waren die in een deugdelijk functionerend politiek
bestuursorgaan niet horen te gebeuren. Zoals gezegd, we weten dat niet, want
geheim. Wat we weten, weten we omdat we kunnen bogen op enige ervaring met het
niveau van functioneren en dat geeft een kans van negen op tien dat het inderdaad
wel eens zo zou kunnen zijn. Het feit dat Haasjes aangeslagen oogde, is als indicatie
overigens wel wat twijfelachtig. Had ze al zoveel vergaderingen eerder eveneens
met rode konen kunnen verlaten. Plus, als het haar echt had gestoken, had ze er
ook al lang iets aan kunnen doen. Voorzitter tenslotte.

Ik vermoed ook niet dat ze aangeslagen was
door de wetenschap dat onze raad er, met het kiezen van nog een nieuwe
burgemeester, ook gekozen heeft voor het prolongeren van Grave als bestuurlijk
zelfstandige gemeente, terwijl onze gemeente zichtbaar misgrijpt op nagenoeg alle
gereedschap dat daarvoor nodig is. Onze gemeenteraad spreidt enkel de ambitie
ten toon om zo lang mogelijk gezeteld te blijven. Ons college doet daar qua
ambitie niet voor onder; lekker lang blijven zitten. Zonder burgemeester
Haasjes blijkt nu. 

Het koningsoffer? Onze raad heeft geen enkele boodschap aan
haar kiezers; die zullen dus geen rol gespeeld hebben. Onze raad heeft nauwelijks
een boodschap aan de rechten en plichten die het raadslidmaatschap met zich
meebrengt. Geen enkele boodschap ook aan de ethische implicaties ervan. Hoe
harder er gerotzooid wordt, hoe meer ze zich thuis lijken te voelen.
Tegenindicaties zullen nauwelijks overwogen zijn.

Als ik zie dat onze kandidaat burgemeester
best ambitieus moet zijn, hou ik mijn hart vast voor onze raad. Stel dat hij
wel hecht aan correcte procedures, aan integer politiek bedrijven, aan de
mening en de inspraak van burgers, aan de belangen van plaatselijke ondernemers…
Stel dat het hem wel pijn doet dat er zo’n tien miljoen in de boeken staan te
kraaien… Zal wel even schrikken zijn…