Gastcolumn Ben Bongaards: Herindeling of zoiets…
Een suggestie van Jacques op deze site: alle
raadsleden bij elkaar zetten, opsluiten en de deuren pas weer openen op het
moment dat er besloten is. Het ging over herindeling.
volksvertegenwoordigers. Mijn voorkeur zou het hebben als ze uit de ivoren
torens getrommeld worden, waarin ze zich wanen, en op andere plekken dan aan de
toog gaan beluisteren wat de burgers, kiezers, denken.
Voor Grave zie ik dat veel fracties nauwelijks kleiner zijn dan hun achterban
en dat ze zich zo hermetisch mogelijk afsluiten voor alle invloeden van buiten.
Dat zou koudwatervrees kunnen zijn, maar ik ben bang dat ze zich terecht zorgen
maken. Politiek Grave is op sterven na dood en alleen bij onze
volksvertegenwoordigers is die harde werkelijkheid niet binnengekomen.
Tegenstrijdig eigenlijk, want tegelijk zijn onze politici al enkele jaren op
zoek naar de bodem van de schatkist. Het lijkt er soms op dat onze raadsleden
beleid voeren. Wat je als kritisch burger echter ontwaart, is de weg naar het
einde, naar de doofpot en weer terug. Veel meer kun je er toch niet van maken
als jaar op jaar de begroting al potverterend sluitend wordt gemaakt. Nogal
willekeurig worden alle reserves opgesoupeerd door er als ware illusionisten
mee op en neer te schuiven. Dan kun je toch niet met droge ogen tegelijkertijd
de illusie blijven koesteren dat er toekomst zit in Grave als zelfstandige
gemeente.
voeren, verdwijnt met de knollen in de pot. En dat leed is al lang geschied.
Natuurlijk heeft Grave toekomst genoeg maar als je het als gemeenteraad jaren achtereen
vertikt om de voorwaarden te scheppen, je vergaloppeert met politieke
prietpraat en met een grote boog heenloopt om de problemen die er zijn,
degradeer je jezelf tot een gremium dat er niet meer toe doet. Daar zijn we
beland op dit moment.
zelf nooit tot dat inzicht zal geraken. Om het met de woorden van Leo de Vreede
te zeggen, dat het haar lukt om zichzelf, zoals de baron van Münchhausen aan haar haren
uit het moeras te trekken.
maar het paard achter de wagen spannen, de samenwerkingsverbanden. Uit de
eerste schreden op dit pad zie je bijvoorbeeld dat Grave, alle mooie woorden
ten spijt, vanaf het begin van de samenwerking, het sociale beleid van Cuijk
uitvoert. Voor de burger is de winst dat hij voor ieder wissewasje naar Cuijk
kan afreizen en voor veel ambtenaren dat ze op een plek zitten waar ze niet
willen zitten. Voor politiek Grave is de winst dat er inderdaad beleid gevoerd
wordt maar zeker niet door onze Graafse politici. Gek, dat ze daar zo trots op
zijn.
aan alle kanten rammelt. In de negentiger jaren is terecht de bezem gehaald
door al die gezamenlijke of ‘intergemeentelijke’ regelingen en is dat gedaan
omdat het eigenlijk speeltjes waren voor politici die liever niet hebben dat de
burgers op hun vingers kijken. Als je goed kijkt naar wat er nu in Grave
speelt, zie je dat precies dát weer aan de hand is.
gedraagt als een geheim genootschap en liefst zo min mogelijk wil delen met
haar kiezers. Een uitvlucht dus, een noodsprong. Het is overigens wel zo dat
onze raad deze illusie van harte wordt gegund door het dagelijks bestuur en de
ambtelijke top van de gemeente. Meeliftend op het onvermogen van de raad,
zingen die het maar wat graag zolang mogelijk uit. Precies daar ligt echter een
groot deel van de meerkosten van de geopteerde tussenoplossing. Politiek en
staatsrechtelijk ongewenst en kostenverhogend zonder dat er echte baten zijn.
helderder af. Schatkist leeg, de allerlaatste middelen aanwenden in de vorm van
maximale OZB, maximale leges en zo verder. Dan de staatsruif als artikel
12-gemeente en vervolgens alsnog herindelen.
Als je alles op een rij zet, en dat zou ieder raadslid toch gewoon van nature
moeten doen, is er maar één weg uit alle ellende, herindeling. Mijn voorkeur zou het dan niet
hebben om op te gaan in het Land van Cuijk waar Grave gedoemd lijkt tot een
marginale rol. Ik zou mijn heil eerder zoeken bij de gemeente Oss. Die heeft
bewezen bestuurskracht genoeg te hebben om er een succes van te maken. Met
Boxmeer en Cuijk die als twee honden om hetzelfde been vechten, is dat nog maar
de vraag. Maar uiteindelijk doet niet zoveel ter zake wat ik vind, maar wat de
meerderheid van de Gravenaren vindt. Daar hebben we geen helder beeld van, en
de politiek zal het niet aandurven om die vraag zo boud te stellen. Dat liefst
morgen besloten wordt tot herindeling, lijkt me het allerbelangrijkste.
een heuse boulevard van wel honderd meter en als we over de Maas heenkijken,
een Kroonwerk dat opgegraven kan worden. Toeristen kunnen hier best een paar
uurtjes vertoeven. (liever niet met een camper komen, want die ontsieren ons
paradepaard, het Wisseveld!) En, o ja, de gemeente heeft vorige week ontdekt
dat er gebouwd wordt aan het Hart van Grave. Een meevaller, ook opgegraven, in
het stadhuis…