Gastcolumnist Ben Bongaards: Besturen en doormodderen.

Als er een gemeentehuis of een MfC gebouwd moet
worden door de gemeente Grave, is het ten hemel schreiend hoeveel tijd er gaat
zitten in ‘beleid’ dat er niet is. De gemeente Grave gaat daarmee voor goud in
de wedstrijd treuzelen en millimeteren, terwijl ze dan ook nog eens
(gemeentehuis) de eigen regelgeving aan haar laars lapt. Een verkeerde
smaakmaker als je op dit moment wilt laten zien integer te besturen. Je kunt
het in De Gelderlander en de landelijke pers op de voet volgen. Samen met de
impliciete boodschap: 

‘Grave, where the action is (was)’.

Het gemeentebestuur in de zin van B&W komt daar tot nog toe mee weg omdat
het eigenlijke hoofd van de gemeente, de gemeenteraad, in grote meerderheid
(coalitie) knikkebollend zit te wachten op verkiezingen, een flinke schop onder
de kont of een combinatie van beide. 

Dat gaat anders in het bedrijfsleven. Daar gaat het dan om mensen die zelf
hebben gewerkt voor hun geld; dan kun je niet in je zetel blijven zitten tot de
wal het schip keert. Er moet gehooid worden als de zon schijnt, anders kun je
de oogst verrot van het land krabben. Met de surseance wordt een soort
blessuretijd geschapen om zich even te bezinnen op de stand van zaken zonder
dat schuldeisers in de nek hijgen. Er moet dan wel echt voortvarend gewerkt
worden aan een uitweg. Bovendien is in de scheepsbouw de concurrentie moordend
en is het voor de opdrachtgever een geval van ‘voor jou tien anderen’. 

Door het gehannes van zowel gemeente als werf, en vooral door het gebrek aan
vertrouwen, lijkt het nog steeds niet te lukken om voldoende momentum te
scheppen (besef: nu of nooit). De werf (de curator) probeert dat te doen door
de gemeente bruikbare suggesties te doen. De 110 meter die opgerekt moet worden
tot 135 meter blijft wat het van meet af aan was, een smoesje of
afleidingsmanoeuvre om de suggestie te wekken dat er beleid is. Als je dan een
overjarig bestemmingsplan uit de gemeentelijke schoenendoos opdiept, zeg eigenlijk
in een adem: ‘Je hoeft van ons niets zinnigs te verwachten’.

Dat zie je ook gebeuren. Tegelijk dat de bewindvoerder de levensvatbaarheid van
het bedrijf aantoont en de gemeente meldt dat ze mee moet werken om aan de
randvoorwaarden te voldoen, wordt er daar een spel gespeeld met die aanvragen
en suggesties. Dan neemt men eerst rustig de tijd om uit te vissen of er wel
een vergunningaanvraag gedaan is. Een vraag naar de bekende weg die door de
provincie dan ook per kerende post beantwoord wordt. Stelletje dilettanten, we
zitten al een hele tijd op jullie bestemmingsplan te wachten.’ (Het taalgebruik
maakt deel uit van mijn interpretatie). 

Ook moet een raadsman van de werf
tussen neus en lippen door in diskrediet gebracht worden omdat hij snuggerder
en voortvarender is dan zijn tegenpartij. 

Drie opties met betrekking tot die aanvragen en suggesties van de werf: ze
worden door de gemeente maar half gelezen (1) ze worden (opzettelijk) verkeerd
geïnterpreteerd of niet serieus genomen (2) of er wordt gespind in de richting
van een verzwegen optie (3) dat de wal het schip gaat keren.  

Er zijn echt wel aanwijzingen voor dat spinnen. Waarom zijn er doorlopend slinkse
opmerkingen over de kwaliteit van de bedrijfsvoering, zonder zich daar ooit in
verdiept te hebben? 

Waarom wordt, na de interventie van Verhagen, even gevoel
van urgentie geveinsd om vervolgens weer snel over te gaan naar ‘business as
usual’? 

En in Grave is dat pappen en nathouden en kijken waar het schip
strandt. Overigens wel ferm met de ultieme optie voor ogen, koude sanering. Nog
even uitzitten tot dinsdag; dan gaat de kogel door de kerk. Nagenoeg
tegelijkertijd met het resultaat van de onderhandelingen met GGB kan dan een
volgende ‘succes’ ingeboekt worden: plek vrij voor de boulevard (middenstand, wacht
nog even met initiatieven!). 

Ondertussen kun je wat mij betreft als kiezer (burger) alvast een antwoord zoeken
op onderstaande  meerkeuzevragen:

Het gemeentebestuur is incompetent / competent. 

Het gemeentebestuur werkt hard in mijn voordeel / zit zijn tijd uit en kost
alleen maar geld. 

Het gemeentebestuur stimuleert de bedrijvigheid in Grave / moddert
door tot de Graafse burger straks de hond in de pot vindt.

Wel even goed opletten, gemeente, dat alle papieren gearchiveerd worden. Anders
zit de rekenkamer straks weer met een hoop vragen waar ze naar antwoorden mag
gissen…

Bron: Columnist Ben Bongaards/28/04/2012.