Nationale Boomplantdag; Grave plant 4 meidoorns en kolom De Kat en de bel.

Bastion De Kat. Ik loop daar nogal eens met de hond. Soms was het er heel plezierig lopen, aangenaam toeven zelfs, hoog boven het landschap verheven. Lekker zitten en wat Grave opsnuiven. Dan jezelf omdraaien en de ommelanden overzien… Soms zag ik er sporen van een hangplek en dacht ik bij mezelf: ‘slimme plek heeft de jeugd gekozen; hier heeft niemand last van ze’. Ik vermoed dat anderen dat wat anders ingeschat hebben of dat wind en kou roet in het eten hebben gegooid. Op een gegeven moment hield dat op. Tot het voorbije weekend. Jammer dat de jeugd in kwestie alle vooroordelen waarmaakt en er gewoon een zooi van maakt.

Soms was het er wel heel modderig en lukte het nauwelijks om heelhuids de berg op en af te lopen. Glibberig en smerig. Op andere momenten tierde het fluitenkruid er zo welig, dat je je een weg moest banen van de ene naar de andere kant. Ik heb vaak bij me gedacht: ‘jammer dat we niet wat meer maken van zo’n aantrekkelijke plek.’

Sindsdien heb je in Grave, wat losjes gezegd, twee partijen. De ene noem ik de historici. Die willen De oorspronkelijke Kat en laten de rest van de geschiedenis een beetje buiten beschouwing. De andere noem ik voor het gemak de bomenmensen. Die klimmen op de barricade voor de bomen, maar zijn mogelijk niet vaak genoeg op De Kat geweest om te zien dat enkele beeldbepalende bomen zieltogend zijn.

Een en een is twee, zelfs in Grave… Waarom gaan die twee partijen niet gewoon samen aan tafel zitten om te kijken wat er van te maken is. Probleem is natuurlijk ook een beetje dat de gemeente, zoals vaak, weinig werk gemaakt heeft van het creëren van draagvlak. Stel dat ze dat nu, door schade en schande wijs geworden, alsnog doet. Beide standpunten hebben iets heel redelijks maar beide hebben ze eigenlijk in mijn ogen een te smal focus. Als ze De Kat opkalefateren, zou zoveel mogelijk de hele geschiedenis zichtbaar gemaakt moeten worden, van 1750 toen de ‘kogelvanger’ werd gebouwd tot 2012, nu de Gravenaren er de hond uitlaten, een hangplek hebben en van de bomen en het uitzicht genieten. Daartussenin zit onder andere een heel tijdperk waarin De Kat bij het erf van de psychiatrische inrichting hoorde. Die hele tijdslijn is geschiedenis van Grave en hoe meer je daarvan zichtbaar kunt maken, hoe bijzonderder De Kat wordt. Het zijn allemaal facetten van Grave als vesting en stad.

Voel je uitgedaagd, gemeente, geschiedenismensen en bomenverdedigers. Wijs elkaar op het mooie dat je ziet en probeer dat samen uit te bouwen tot iets heel bijzonders. Gerestaureerde vestingwerken vind je op heel veel plaatsen, te lande en over de grens. Wat ik nooit gezien heb, is dat het hele historische leven van zo’n gebiedje zichtbaar wordt. Geschiedenis reikt tot vandaag…. Succes!