Gezellige Gravin op de achtergrond.

Volle sjaals zijn het, van dikke wol in rood en geel. Een beetje Gravenaar draagt er een met carnaval of een ander feestje in de stad. Maar wie zou weten dat veel van die sjaals zijn gebreid door Liesbeth Caron-van Haren?

Een Graafse zo Graafs als de Elisabeth , ’t carillon en het rood-gele breigaren? Caron was een echte Gravin, zoals trotse Graafsen zich noemen. Geboren in de binnenstad, en opgegroeid als enig kind, in een winkeltje met koffie en thee, op de hoek van de Klinkerstraat. Haar vader overlijdt als ze 9 jaar is.

Liesbeth Caron groeit uit tot een bekende Graafse. Een lief mens. Een potige tante, ook. Sociaal en behulpzaam. De blinde accordeonist van het smartlappenkoor helpt ze gearmd op weg. Ze krijgt in 2006 een koninklijke onderscheiding. Want de kledingbeurs die jarenlang in Grave gehouden is: die wordt mede door haar georganiseerd. Net als de intocht van Sinterklaas. En ze is jurylid bij de carnavalsoptocht. Ze zit zelfs even in de gemeenteraad (LPG), al is ze volgens sommigen geen type voor grote woorden in microfoons.

Ze houdt namelijk van de achtergrond. En van de zekerheid. Gaat op vakantie naar steeds dezelfde plek in België: gezelligheid gegarandeerd. Op Koninginnedag 1997 is ze een van de oprichters van smartlappenkoor Bekaf, want oude smartlappen dar is ze gek op. Het gebeurt allemaal   in de zaal van het Oranje Hotel, waar veel Graafse feestjes gevierd zijn. Het voormalig Oranje Hotel, om precies te zijn. Waar ze ooit haar bruiloft vierde. Waar nu een rouwcentrum zit. Waar ze de laatste dagen lag. 

In de Sint Elisabeth is vandaag om 12.00 uur een mis. Crematie in Uden.

Bron: de Gelderlander/Maasland/donderdag 16 juni 2011