H-woord.

Deze week meldde deze krant dat de Boxmeerse burgemeester Karel van Soest in zijn nieuwjaarstoespraak het h-woord had gebruikt. Mooie keuze dat h-woord, want het geeft uitstekend aan dat datgene waar die “h” voor staat voor menigeen een taboe is. Het bestaat, maar je hebt het er niet over. Want pas wanneer je het er over hebt, doet het zijn intrede in de realiteit. Heb je het er niet over, dan bestaat het niet. Vraag maar aan de eerste de beste struisvogel.

de ‘h’ staat natuurlijk voor herindeling. Daar had Van Soest het over. Herindeling als ultieme vorm van samenwerking in deze regio. Eerder noemde zijn wethouder het woord – luid en duidelijk uitgesproken – al tijdens een interview waarin hij economisch vooruitblikte. 

“Over een jaar of tien sluit ik bestuurlijke fusies helemaal niet uit”. Hij formuleerde het voorzichtig, maar hij zei ’t. 

Van Soest had zijn rede nog niet uitgesproken of waarnemend burgemeester Paul Mengde van Cuijk – inmiddels trouw samenwerkingspartner van Boxmeer – haastte zich om te zeggen dat wat hem en Van Soest betreft er geen “verborgen agenda” is achter hun samenwerking. Geen herindelingsstreven dus. Hij vreesde dat kleien gemeenten – lees onder meer: Mill en Sint Hubert – door de suggestie daarvan wat angstig zouden kunnen worden. Dat zou averechts kunnen werken.

Waarmee herindeling dus weer teruggebracht is tot het h-begrip. Veilig dat wel, maar het heeft toch iets struisvogelachtigs.

Nog niet zo lang geleden zei Brabants gedeputeerde Ruud van Heugten dat samenwerking voor het Land van Cuijk bittere noodzak is. Wie die noodzaak onderkent, nu goedschiks straks kwaadschiks, moet voor het grootst mogelijke rendement alle opties open houden. Dus ook “h”.